Voorpagina

Het blijkt allemaal toch behoorlijk ingewikkelder dan het eerst leek, die verbouwing van KOR naar OVOB (of KOR II, ook goed). Wat begon als versimpeling begint uit te lopen op een complexe verbouwing die door alle verborgen gebreken, lijken in de kast en scheve muurtjes tot taaie materie is geworden.
Ik schreef al eerder hier: de voorbeelden op mijn vakfora vallen over elkaar heen, de twijfel groeit, bijna iedere casus blijkt veel ingewikkelder dan het eerst leek en tegelijk: de tijd begint langzaamaan te dringen. De belastingdienst probeert alle twijfelaars te hulp te schieten met een (soort van) hulp, kennissysteem, vragenlijst, … want het verwachte enthousiasme voor de nieuwe regeling valt blijkbaar nogal tegen. Ik zou zeggen: probeer het eens. En daarna eerst even heel goed nadenken en rekenen, paar nachtjes slapen, mij over je schouder mee laten kijken en dan kiezen.
En oh ja: als je jaaromzet in 2020 en daarna waarschijnlijk hoger is dan € 20.000: ga wat nuttigers doen, dan geldt die nieuwe regeling niet voor jou.

Zo, ook weer overleefd: Prinsjesdag 2019 met de (fiscale) plannen voor 2020. Plannen dus, denk aan de winstwaarschuwing in de Troonrede! Laten we die winstwaarschuwing even voor wat ‘ie is; wat zijn die plannen dan en vooral natuurlijk: wat gaan die voor ons als ondernemers betekenen?
De beste korte (nou ja, korte…) samenvatting vond ik deze: “Niet verbazingwekkend en niet spannend”.

Dat de plannen 2020 noch verbazingwekkend, noch spannend zouden zijn was ook wel te verwachten: veel was al uitgelekt en bovendien heeft Den Haag met zichzelf afgesproken even geen al te drieste nieuwe plannen te maken, eerst moest de Belastingdienst de tijd krijgen alle computersystemen weer op orde en werkend te krijgen.
Maar toch: er zijn her en der wel wat wijzigingen, aanpassingen en doorhalingen te zien, echt ingrijpend is het -op een paar zaken na- dus niet.
Ga ik het hier samenvatten?
Nee, dat laat ik met alle plezier over aan de schrijvers op mijn vakgebied en de fiscalisten van de grote accountantskantoren. Dus voor wie eens rond wil kijken: een lijstje met links naar de vakpers:
Taxence. Taxlive. AccountancyVanmorgen en (selectie) Nextens.
En hier een link naar een linkverzameling van wat mijn grote vakbroeders over de plannen hebben opgeschreven.
En deze -cijfermatige- korte opsomming is ook best aardig voor het inzicht en voor wie lappen tekst doorlezen niet de leukste vrijetijdsbesteding is: hier een video met pratende hoofden.
Veel info ja. En behoorlijk overlappend ook natuurlijk. Het is net een supermarkt waar van alles te koop is en waar je (goed) moet zoeken naar wat jij graag wilt hebben en nodig hebt. Hoe je het ook bekijkt: de effecten van al die plannen zijn per persoon (erg) verschillend en je bent vervolgens ook niet helemaal aan de elementen overgeleverd: je kunt natuurlijk iets doen als de effecten je niet bevallen en daar komen we vast nog over te spreken de komende tijd. Toch?

Ken je dat liedje: Santaclaus is comin’ to town (deze versie bijvoorbeeld)? Ieder jaar gebeurt er in NL hetzelfde: op Prinsjesdag worden de plannen voor het nieuwe jaar officieel bekendgemaakt en de weken daarvoor zit iedereen te wachten totdat de pakjesboot van Sinterklaas aankomt. Nou ja, te wachten: te speculeren en te lekken vooral.

Er is dus al het een en ander bekend van die plannen en wat mij ieder jaar weer opvalt: het zijn altijd vaak vooral de mooie delen (voor onze portemonnee bedoel ik dan) daarvan. We (vooral de werkende middenklasse) gaan er allemaal op vooruit. Naar het schijnt dan, want of dat echt zo is weet ik pas eind volgend jaar. Ja, ik ben wat cynisch ja. Want dat we er allemaal op vooruit gaan horen we in deze tijd van het jaar al jaren en dat bleek achteraf nogal eens tegen te vallen. Is niet erg: als het geld er niet is kunnen we het ook niet uitgeven, dat snap ik. Maar zeg dat dan eerlijk. Vind ik.
Voor wie het niet kan laten en alvast wil kijken wat de plannen zijn (of zouden kunnen zijn): hier een kort overzichtje.
En oh ja: de grote ondernemingen worden ‘aangepakt’ door het schrappen van een fiscale aftrekpost en dat gaat ongeveer 250 miljoen opleveren. Per jaar. Op een totale opbrengst van ongeveer 25 miljard, ook per jaar. Plus 0,1% dus. Poepoe.

Het moest er natuurlijk een keer van komen; 1,2% belasting betalen over geld dat nauwelijks iets oplevert (0,02% rente, als al zoveel) is ‘niet eerlijk’. Dat vond zelfs de Hoge Raad. Dus wil de regering de belastingheffing op vermogen in Box III ingrijpend aanpakken. Vanaf 2022 overigens (want er mag even niet gesleuteld worden in de van plakband en paperclipsen aan elkaar hangende ICT bij de Belastingdienst), maar toch: wat in het vat zit verzuurd niet.

Hoe dat er vanaf 2022 precies uit gaat zien is nog niet bekend; er moet nog goed gekeken worden hoe en wat. Al wel bekendgemaakt: de belastingvrije voet gaat omhoog van ruim € 30.000 p/p naar ruim € 440.000 p/p. Zo! Op spaargeld, wel te verstaan. Hoe het gaat met beleggingen in aandelen en beleggingen in verhuurde etages en vakantiehuisjes is nog niet duidelijk. Een beetje wel: met geleend geld aandelen of pandjes hebben wordt weer wel zwaarder belast. En niet onbelangrijk: er wordt diepgravend onderzocht hoe ‘slimme constructies’ voorkomen kunnen worden, de zogenaamde ‘arbitragemaatregelen’ (onthouden, dat woord: voor scrabble tijden de kerst!). Het zoemt overigens inmiddels al vrolijk op mijn vakfora, met nieuwe ‘arbitragemaatregelen’.
De rekensommetjes komen ook langzaamaan beschikbaar, inclusief ook de vragen over de ‘duurzaamheid’ (als in: hoe lang gaat dat goed) van deze ideeën.

Hoe dan ook: anders denken wordt het wel, maar we hebben dus met z ’n allen nog wel even om dat op orde te krijgen (tot 2022 immers) en trouwens ook om te bedenken hoe de oude ‘arbitragemaatregelen’ omgebouwd moeten/kunnen worden. Nog een tip (vraag) trouwens aan de regering: als de rente negatief wordt, krijgen we dan belasting terug?

In de tussentijd gaat er overigens ook wel het een en ander veranderen lees ik onderaan in dit artikel, maar voor het snappen van dat onderste tabelletje heb ik even wat meer tijd nodig.
Belangrijk zijpaadje: de belastingvrije voeten Box III zijn ook de basis voor het berekenen van de Toeslagen, dat wordt met het bedenken van de anti-arbitragemaatregelen vast ook meegenomen. Toch?

Dat ging wat stroever dan normaal dit jaar: mijn bedrijfsmotortje weer aanslingeren na de zomervakantie. Sinds vanavond kijk ik weer met enig genoegen naar een zacht snorrend motorblokje dat weer soepeltjes draait en er zin in heeft.

Zo te zien is er tijdens mijn vakantie op het financiële en fiscale gebied niet zo heel veel gebeurd, maar iedereen zit wel te wachten op wat de nieuwe plannen voor 2020 gaan worden en -zoals gebruikelijk- is er al weer heel wat uitgelekt. Grootste paniek: het verlagen van de zelfstandigenaftrek! Dat zat er al jaren aan te komen, maar nu is het van wens & idee blijkbaar ook plan geworden. Of toch ook weer niet, of deels, of geleidelijk in stapjes over 10 jaar, of…. Wat er nu bekend is, is dat men voornemens om die Zelfstandigenaftrek (nu € 7.280) in 10 jaarlijkse stappen te verlagen tot (ongeveer) € 5.000. Even rekenen: die verlaging (stel dus, al dan niet op termijn, € 2.280) is een lagere fiscale aftrekpost en gaat dus (afhankelijk van je fiscale inkomen) tussen de 51,95% (hoogste belastingtarief) en 0,00% (laagst mogelijke belastingtarief) schelen en dus tussen de € 1.184 en € 0 per jaar. Dat kan dus serious cash zijn, of niet natuurlijk.
De MKB-organisaties zitten in ieder geval al in de hoogst vindbare boom.
Maar ik kijk ook even wat verder. Die Zelfstandigenaftrek verlaagt je fiscale inkomen en is dus ook belangrijk voor allerlei andere regelingen, zoals de Toeslagen, aflossing studiebeurs (of ouderbijdrage studerende kinderen), huurnorm, …. en daar kan die verlaging ook stevig in de portemonnee gaan graaien. We gaan het zien. Eerst nog maar even afwachten wat het plan echt is en wat daar uiteindelijk van overblijft.

Als het goed is wisten jullie het: ik was er even niet, wegens vakantie dus.
Vanaf morgen (maandag 26 augustus) ben ik weer terug op mijn post.
Terug met wel gelijk twee ongemakken: een ontstoken pees in mijn voet en (wel volgens planning) morgen wordt mijn zakelijke internetverbinding omgebouwd (en die is dus – net als mijn telefoon- vast een tijdje uit de lucht).
Ik zag een redelijk goedgevulde mailbox, een stapel post en een knipperende teller op mijn antwoordapparaat.
Komt allemaal goed, maar dat zal even duren. Heb geduld.

Vanaf 2020 bestaat de KOR (Kleine Ondernemers Regeling voor de Btw) niet meer. De koning is dood, leve de nieuwe koning (die we voorlopig KOR II gaan noemen). De nieuwe regeling leek in eerste instantie niet al te ingewikkeld, inmiddels heeft in mijn vak de twijfel stevig toegeslagen. Het aantal voorbeeld- en rekenmodellen is al niet meer te tellen (en dat wil wat zeggen, in mijn vak) en iedereen is klaarwakker.
Het blijkt inderdaad ook ontzagwekkend lastig te zijn in veel gevallen: op zich is het al lastig, maar je moet ook nog eens 5 jaar terugdenken en 3 jaar vooruit. Als je handelt met het buitenland (verkoop en inkoop, ook al is dat af en toe) en/of de grotere verleggingsregeling (bouwsector) van toepassing is, of kan zijn, of wordt, dan is die nieuwe KOR mogelijk/waarschijnlijk niet mogelijk, of niet handig, of zelfs duur. Het begint er dus op te lijken dat deze versimpeling gaat uitlopen op een enorm ingewikkelde toestand.
Maar niet getreurd, we hebben nog even de tijd: uiterlijk 20 november 2019 moet de keuze zijn gemaakt. Ik heb natuurlijk al eens in mijn eigen klantenbestand wat zitten rondkijken en rekenen. Oei! En nog eens oei! Driewerf oei! Wie zich vast in wil lezen, dat kan onder andere hier. Antwoord op de vraag wat het beste te doen staan daar ook niet, maar je snapt de basis van wat eraan komt wel beter.
Na de vakantie gaan we samen eens kijken, en rekenen.

Voor ons als ondernemers is het natuurlijk een nogal belangrijk punt, dat betalen. Geld is ons zakelijke levenselixer, zonder geld houdt het allemaal op. Dat geldt natuurlijk ook voor niet-ondernemers, maar die hebben dan weer ondernemers (hun werkgevers dus) die dat varkentje voor een belangrijk deel moeten gaan wassen.
Het geldverkeer, ooit door een Franse arts in een van de eerste boeken/studies over economie vergeleken met het bloed in ons lichaam: aanvoer van voeding en zuurstof, afvoer van afvalstoffen.
Ik schreef hier al eerder over het (komende) verbod op contante betalingen boven de € 3.000. Nu lees ik dat ‘mijn eigen bank’ het contant opnemen van geld gaat ‘ontmoedigen’ (wat nogal eens een voorloper is op ‘verbieden’ of onmogelijk maken). Diezelfde bank stuurt ons klanten een kaartje (gezellig, een kaartje!) waarin het gemak van een nieuwe betaalvorm wordt aangeprezen: ‘het betaalverzoek’. Handig! Vinden ze. Handig is het zeker, alleen is het hele boekhoudkundige en fiscale gebeuren gebaseerd op een factuur en als je dus zakelijk aftrekbare kosten wilt hebben zal er toch ook een factuur moeten zijn en dat regelt dat betalingsverzoek niet. Advies dus: eerst een goede en complete factuur, dan pas betalen. Een advies dat overigens ook geldt voor al die andere ‘handige’ betaalmethoden zoals iDeal, PayPal, Adyen, e.d.: eerst goede factuur, dan betalen.
We zien ook de opkomst van (ook handige) betaalmethoden als ‘Tikkie’, ApplePay e.d. Steeds vaker betalen particuliere klanten daarmee, want dat is ook ‘handig’. Klopt op zich natuurlijk, dat handig. Maar onderschat de extra kosten niet: al die tikkies en aanverwanten leveren ontzagwekkend veel extra boekhoudwerk op door een uitdijende grootboekrekening Kruisposten (waar dan natuurlijk ook van alles en nog wat op fout gaat). Alle boekhouders scherpen hun pennen om al die boekingen tegen elkaar weg te vinken….. Back to the 80’s (of the future, nog toepasselijker).
Kortom: niets mis met al die nieuwe betaalvormen, maar let als ondernemer wel op ‘je saeck’! Eerst nadenken, snappen en administratief goed regelen en dan pas meedoen.

Groot nieuws afgelopen week: de regering gaat drastische maatregelen nemen om een einde te maken aan de witwaspraktijken (in NL dan, want over de grens gelden weer andere regels, voorlopig dan). Op zich zeker wel een mooi idee: het moet maar eens afgelopen zijn met al dat zwarte geld. Toch?
Een samenvatting van die plannen kun je onder andere hier lezen (inclusief linkje naar het complete plan, voor de nepnieuwsfoben).
Maar we beginnen even bij het begin: over hoeveel zwart geld hebben we het eigenlijk? Dat weten we dus niet, logisch hè? Schattingen zijn er dus wel: ongeveer (of minstens) 16 miljard per jaar en dat is op een totale economie van ongeveer 700 miljard per jaar dus ruim 2%. Nou is 16 miljard een hele bak met geld, maar dit soort toch wel draconische maatregelen voor 2% van de economie?
Meest zichtbare en voelbare idee in de plannen is dat er niet meer voor meer dan € 3.000 contant betaald mag worden, per transactie dan. Nou kan ik me niet heugen zo ’n bedrag ooit contant afgetikt te hebben (en ik ga al even mee, ik ben nog uit de tijd van de kascheques en zelfs mijn vader ’s loonzakje herinner ik me nog vaag). Maar er is toch wel enige paniek, bij autodealers bijvoorbeeld en de horeca wordt er blijkbaar ook niet blij van. Op HigherLevel liep er een leuke discussie over trouwens. Conclusie daar: die Bitcoin gaat nog groot worden (in NL 16 miljard per jaar?).
Hoe dan ook: the times they are a-changing, prepare! Gooi die ouwe sok op tafel, voordat het niet meer kan….

Vorige week schreef ik hier(onder) over de rekensom achter….. Naja, de inkt van de krantenartikelen over de nieuwe regels (het zijn nog plannen mensen, plannen!) over wie/wat nou wel/niet een ‘echte’ zelfstandige is nog niet droog of half Nederland valt ruziemakend en/of verdrietig en/of gekwetst over elkaar heen. Of elkaar huilend in de armen, zo gewenst….
De contouren van de nieuwe DBA-VAR-whatever-regels worden duidelijker. En dat is dan in ieder geval mooi, niets ergers dan niet weten waar je aan toe bent in ondernemersland. Toch?

Laat ik eens proberen het kort uit te leggen.
En om maar eens stevig te beginnen: de belastingdienst gaat alvast scherper en vaker controleren. Vanaf 2020, dat dan weer wel.
Wie zich wil inlezen over de nieuwe plannen, dat kan onder andere hier.
We krijgen dus drie soorten ‘zelfstandigen’ (nee, ik weiger dat woord zz….. te gebruiken, onzinterm, marketingpraat). Wie beneden de € 16 per uur verdient is geen zelfstandige, die is (c.q. hoort) in loondienst. Exit dus.
Wie meer dan € 75 per uur vraagt (en krijgt natuurlijk ook ;-)) kan zich via een ‘zelfstandigenverklaring’ (naar een beter woord wordt nog gezocht) als echte ondernemer laten behandelen, maar dan mag die klus niet langer dan een jaar duren. Maar aan dat jaar valt ook wel weer een mouw te passen, begrijp ik.
En de groep daartussen? Tja. Als ik het zo inschat zijn dat verreweg de meesten, 90% misschien zelfs? Dat blijft voor hen dan dus weer hannesen, trucjes bedenken, door rood rijden, net doen of de neus bloedt.
Mijn kortste samenvatting van wat ik tot toe toe gezien heb: veel tekst, weinig oplossingen. New names, same shit zeggen ze in de VS dan altijd.
In mijn fantasie zie ik al pakketbezorgers rondzoeven die voor € 80 per uur al uw 120 pakketjes rondbrengen in een uur. Zeggen ze. Of ondernemers die….. nou ja, laat maar. Ik ga mensen niet op ideeën brengen, althans niet hier.