Goeie vraag, toch? Volgens de ING is het antwoord op die vraag: ja. Of ja, grotendeels ja. Dus zal het – volgens de ING – niet lang meer duren voordat de telefoon wordt opgenomen door ChatGPT (sterker nog: dat gebeurt al – wie kent inmiddels de chatbot niet?) en de mail door GROK of Co-pilot beantwoord wordt. Of toch niet? Of niet helemaal?

Ja, weet ik veel. Wat de ING aandraagt zijn goede argumenten, alleen herinner ik me ook nog heel goed dat dat eind 19honderd, begin 2000 ook gezegd werd van ‘het internet’ (weet je nog, de internetbubbel?). En rond 1990 door de toen snel opkomende PC. Wat is daar van uitgekomen? Er is inderdaad veel veranderd in mijn vakgebied, heel veel. De datatypist(e) van voor die tijd bestaat inderdaad niet echt meer (hoewel ook niet helemaal verdwenen) en er zijn veel eenvoudigere administratieve banen afgeschaft. En toch ook weer niet; er zijn de afgelopen decennia veel van die werkzaamheden door de moderne techniek overgenomen, maar daarvoor zijn dan weer veel andere banen in die sector teruggekomen, met name in de data-analyse die door automatisering veel betere en snellere verwerking van gegevens mogelijk maakt.
Maar: het blijft zeker een intrigerende kwestie. We gaan het zien. Hoe zit dat trouwens in jouw vakgebied?

Deze maand (is het plan, gaat het ook gebeuren?) komt de Belastingdienst met de definitieve regeling voor degenen die bezwaar willen maken tegen de belastingbetaling Box3 volgens het forfaitaire systeem, dat is dus de tegenbewijsregeling. Nog even kort samengevat: via die nieuwe tegenbewijsregeling kunnen mensen vragen (eisen) belasting te betalen over het werkelijk behaalde rendement in plaats van het theoretische, forfaitair berekende rendement.

Dat dat tot een ingewikkelde toestand gaat leiden weet iedereen (die een beetje is ingevoerd in deze materie) al lang. De organisatie van belastingadviseurs wijst daar nog eens op in een reactie. Mooi citaat uit het gelinkte artikel daarover: “De kern van het probleem zit in de mismatch tussen de ambitie van de wet en de praktische uitvoering. De Wet Tegenbewijsregeling box 3 moet belastingplichtigen de kans geven om aan te tonen dat hun werkelijke rendement lager ligt dan het forfaitair veronderstelde rendement. Maar de weg daarnaartoe blijkt bezaaid met juridische voetangels, onvolledige regelgeving en een ingewikkeld digitaal aangifteproces waarvoor veel belastingplichtigen simpelweg het ‘doenvermogen’ niet hebben, aldus het RB. Vooral partijen zonder fiscaal adviseur zouden in de knel kunnen komen, juist nu de Belastingdienst en de adviessector gebukt gaan onder personeelstekorten”.
Capiche? Een stapeling van problemen op basis van een wankele regeling dus. Ik doe er alvast maar een liedje bij.

Ook leuk: de belastingadviseurs hebben ook een onderzoek gedaan naar hoe in andere landen belasting op vermogen wordt berekend. Nederland moet het weer zo nodig anders doen en waarom? Omdat de overheid het geld (te) hard nodig heeft?

Regeren is vooruitzien, dus als de regering komt met haar fiscale plannen voor 2026 is het opletten geblazen. Vooralsnog (want er komt vast nog wel wat meer) is het allemaal niet enorm revolutionair, klein grut vooral. Maar vele kleintjes maken vaak wel een grote, dus we gaan even kijken.

Voor zakelijke auto ’s en fietsen wordt er nogal wat veranderd en dat geldt ook voor allerlei milieugerelateerde heffingen en heffingssystemen. Voor Box 3 wordt de heffing op overige bezittingen (2e huizen, verhuurde panden, aandelen, crypto e.d.) weer stevig verhoogd naar 7,78% en het heffingsvrije vermogen wordt stevig verlaagd, dus wie vermogen heeft moet meer gaan betalen – zeker wie meer heeft dan alleen (spaar-)geld.
De ’tabelcorrectiefactor’ (TCF) wordt niet volledig doorgevoerd (TCF is de aanpassing aan de inflatie), oftewel: de heffingskortingen lopen niet mee met de inflatie en dus wordt de belastingheffing hoger want de aftrek volgt de inflatie niet.
Samengevat: het wordt er in 2026 fiscaal allemaal weer niet goedkoper op, en dan zijn we nog niet eens in 2026 aangekomen. Wat ze een jaar geleden voor 2025 bedacht hadden blijkt soms ook al een dure grap te zijn.

Het is alweer zo ’n vijf jaar geleden dat we verbijsterd zaten te kijken naar compleet op slot zittende steden in China, in Bergamo rijdende legertucks met doodskisten en kennismaakten met het Outbreak Management Team. Ook in NL ging alles op slot en bedacht de overheid allerlei regelingen om de samenleving en de economie niet helemaal te zien veranderen in een ruïne.
Herinneren we ons dit allemaal nog?

Afgelopen week kwamen er twee zaken uit die oude doos weer bovendrijven.
De eerste was dat er nu nog zo ’n 120.000 bedrijven Coronaschulden hebben uit de toen bedachte betalingsuitstelregeling voor belastingen, in totaal staat er nu nog voor een kleine 6 miljard open aan afbetalingen. Gemiddeld is dat dus zo ’n € 50.000 per bedrijf. Een deel van dat geld gaat nooit meer binnenkomen bij de Belastingdienst, voor deze ondernemers zijn saneringsakkoorden gesloten of ze zijn failliet.
De tweede was een rechterlijke uitspraak waarin werd beschikt dat de TOZO-uitkering (weet je nog?) toch echt terecht fiscaal 50/50 was toegerekend aan beide partners, hoe vervelend dat soms ook financieel uitwerkte.
Beide zaken lopen nog wel even door, dus Corona is nog lang niet uit ons financiële systeem.

’t Is alweer een tijdje geleden dat op dit weblog aandacht besteed werd aan de Box3-perikelen. Niet dat er geen nieuws was, dat was er wel – alleen was het steeds klein nieuws; zoiets als kijken naar hoe het gras groeit. Met dit weer schiet het gras weer stevig uit, dus is er ook weer groter nieuws.

Als eerste: het ‘groene beleggen’ is niet meer (deels) vrijgesteld van belastingheffing en dus lopen veel klanten weg naar andere beleggingsvormen met ook als gevolg: de groene beleggingsfondsen houden ermee op. It’s all about the money?
Een andere fiscale plek waar beleggers momenteel massaal wegvluchten is beleggen in onroerende zaken, de belastingheffing daarover is vaak hoger dan het nettorendement dat daarmee te halen is, ook -en zeker- in de tegenbewijsregeling die eraan komt. Gevolg: veel huurpandjes komen op de koopmarkt en de eigenaren zoeken hun beleggingsheil ergens anders.
Maar dat is allemaal toch ook nog klein grut. Groter grut is dat de fiscaal specialisten een tsunami aan bezwaarprocedures verwachten naar aanleiding van de tegenbewijsregeling en het feit dat de Belastingdienst nu massaal de definitieve aanslagen 2021 en 2022 aan het afwerken (= opleggen) zijn. Ze zijn er nog niet klaar mee in Den Haag; eigen schuld, hadden ze maar moeten luisteren een jaar of 10 geleden.

Het is nog te vroeg in het jaar voor wensenlijstjes natuurlijk, maar ‘het bedrijfsleven’ heeft er toch maar eentje gemaakt (of beter opgeschreven: laten maken door Nextens) in de hoop dat Sinterklaas de regering er wat uitpakt tijdens de onderhandelingen over het verdelen van de schatkist. Interessant lijstje. Op nummer 1, met stip: aanpakken woningnood. Nummertje 2: versimpelen belastingregels en op nummertje 3: inflatie laag houden.

Verrassend toch wel, dit lijstje. Vaak zie je op dit soort lijstjes dingen als: belasting verlagen, subsidies voor dit en dat en versimpelen arbeidsrecht. Leven we in andere tijden? Of is deze enquête niet zo representatief? Anyway: pick your own poison for your own hell.

Owjee! Vorige week schreef ik hier dat de nieuwe regels (VBAR, wen er maar vast aan) voor wel/niet zelfstandigen eraan komen. Afgelopen week werd ook bekend dat vier partijen uit de Tweede Kamer zelf een wetsvoorstel in elkaar geschroefd hebben, dus het gaat nog druk worden in die Tweede Kamer. Naar Belgisch voorbeeld, dat wetsvoorstel.

Wat in dat voorstel dan weer wel interessant is, is dat de mening van de zelfstandige in kwestie er zelf meer toe doet. Tot nu toe is de discussie toch heel erg iets uit een oude Franse tijd: over U, bij U en zonder U. Er moet ook een commissie komen die per bedrijfssector de details gaat uitwerken (waarbij het dan dus wel weer de vraag is: wie zitten er in die commissie?). Maar de geachte zelfstandige krijgt natuurlijk niets voor niets: er komt dan ook een verplichting voor het afsluiten van een arbeidsongeschiktheidsverzekering en een oudedagsvoorziening. Tja. Denk je net…

Volledige duidelijkheid is er nog niet (en die gaat er ook nooit komen overigens), maar de minister wil de nieuwe regels om te bepalen wie wel en wie niet echt zelfstandig is per 01 januari 2026 definitief (wettelijk) invoeren. Ambitieus! En mooi. Want hoe eerder hoe beter.

Citaat: “Bij het beoordelen of iemand werknemer of zelfstandige is blijft ondernemerschap een volwaardig criterium, naast de vraag of iemand wordt aangestuurd in het werk en voor eigen risico werkt. Kenmerken daarvan zijn bijvoorbeeld of iemand btw afdraagt, investeert in het eigen bedrijf of tijd en geld besteedt aan het werven van klanten”. Om het in moderne nieuwspraak te zeggen: de holistische benadering, alles telt mee (here we go again). De minister houdt ook vast aan de webmodule (hetjuistecontract.nl) als ‘officiële’ hulp bij de beoordeling van de situatie.
En ondertussen? Ondertussen dit. De wenselijkheid versus de werkelijkheid.

Sinds (eind) 2021 (en eigenlijk al veel langer) zijn we aan het improviseren met het heffen van belasting op vermogen, dat is bekend bij alle betrokkenen. Vanaf 2028 moet er een nieuwe wet zijn die dat allemaal definitief gaat regelen en in de tussentijd doen alle akela’s hun best. Die nieuwe wet is nu in de maak en begint onderweg al scheuren te vertonen: de PVV is tegen. Niet tegen het hele idee of de hele wet, maar tegen het onderdeel waarin ook ongerealiseerde vermogenswinsten belast worden. Basisidee PVV: aandelen (e/o 2e huis, of crypto ‘s) met winst verkocht en over die winst belasting betalen: prima. Maar zolang niet verkocht, dan ook geen belasting betalen over een theoretische (en ongerealiseerde) winst.

Dat gaat dus nog spannend worden. Of niet, dat weet je tegenwoordig maar nooit.
Een andere lopende kwestie is dat improviseren: wat gebeurt er tussen 2021 en 2028? De regering heeft daar nu een voorstel voor: de ’tegenbewijsregeling’. Standaard is de huidige forfaitaire heffingsregeling, maar als die onterecht uitwerkt (als in: teveel belasting want minder rendement dan het forfait) mag de belastingplichtige dat aantonen en als dat lukt komt er een lagere aanslag. Best weer ingewikkeld dus allemaal.
De organisaties van belastingadviseurs waarschuwen alvast voor rechtszaken. Ik schreef het hier eind 2021 al: ‘en het bleef nog lang onrustig in belastingland’.

Jazeker, de Belastingdienst heeft (sinds kort) een officieel (dat wil zeggen: uitgeschreven, in een reglement) ‘correctiebeleid’. Dat wil dus zoiets zeggen als dat de Belastingdienst (te) kleine correcties niet uitvoert en het laat bij wat het was, ook al was dat fout niet goed. Dus wie bij vergissing (!!) iets te weinig inkomen, of omzet, aangeeft en de Belastingdienst ontdekt dat dan gebeurt er niets.

Wat zijn de kleine bedragen dan waar het om gaat? Hier staat een lijstje.
Overigens deed de Belastingdienst dit natuurlijk al lang zo, alleen werden er verschillende grensbedragen gebruikt en dat is nu afgelopen: gelijke monniken, gelijke kappen dus. Deze hele regeling komt voort uit het beleid van de huidige regering dat mensen zich ook gewoon een keer mogen vergissen (‘het recht op vergissen‘) zonder dat daar gelijk heftige gevolgen uit voortkomen, zoals boetes.
Misschien is een beloning op alles goed doen ook nog een idee?