Nieuws

Je zult er vast wel iets van hebben meegekregen: de regering heeft de oude Pensioenwet ingrijpend verbouwd en dat heeft verregaande gevolgen voor zowel de pensioenfondsen als de pensioengerechtigden. Heel kort samengevat komt de nieuwe wet erop neer dat de collectieve basis onder alle pensioenen aanzienlijk wordt verkleind en iedere pensioengerechtigde een eigen ‘potje’ krijgt waaruit zijn/haar eigen pensioen betaald gaat worden. Alleen voor heel bijzondere situaties is er dan nog een collectief verzekerd risico (c.q. uitkering).

Het aanpassen van al die individuele aanspraken in persoonsgebonden ‘potjes’ heet ‘invaren’ en is natuurlijk een operatie van gigantische proporties: van iedere verzekerde moet worden vastgesteld wat er aan premie betaald is in het verleden. (Toekomstige) pensioengerechtigden hebben soms bij heel verschillende werkgevers gewerkt en waren dus aangesloten bij heel verschillende pensioenverzekeraars/fondsen. Ga er maar aan staan.
Dat dit ‘invaren’ naar alle waarschijnlijkheid tot nogal wat kwesties, vragen, problemen en onduidelijkheden gaat zorgen is te verwachten en de eerste rechtszaken erover zijn al aan het ontstaan. En vele zullen er nog volgen.
Heb je ook zo ’n pensioen? Let op uw saeck!!

Zolang als ik in dit vak zit is het credo van de overheid: minder regels. Ik tel al die regelingen en wetten niet, maar puur op ervaring en intuïtie durf ik te stellen dat dat niet is gelukt, het worden er per saldo alleen maar steeds meer en ze werden vaak ook steeds ingewikkelder. Maar het moet ook gezegd: er worden ook regelingen afgeschaft en/of versimpelt.

De afgelopen week publiceerde de overheid een lijstje van de in 2023 en 2024 af te schaffen en/of te versimpelen regelingen (even doorklikken voor het lijstje, pdf). In 2023 waren dat 10 regelingen en in 2024 worden dat er 11, samen dus 21 regelingen die verdwijnen of simpeler worden. Mooi, zou je denken. Toch? Totdat je ook eens kijkt naar wat dat allemaal kost en oplevert. Vooral dus oplevert: alle 21 regelingen leveren de overheid meer belastinggeld op, of ze zijn neutraal (kosten niks, brengen niks op). In totaal levert dit alles de overheid dus ruim 12 miljard meer belastinginkomsten op. Per jaar. Van die 21 regelingen gaan er (minstens) 15 over belastingen voor ondernemers, dus als je je afvraagt waar je geld blijft….

Wat lees ik nu: de betalingstermijn van facturen loopt op, met gemiddeld 2 dagen naar 76 dagen! En zowaar: ‘Brussel’ onderneemt actie. Huh? ‘Brussel onderneemt actie’? Welke actie dan? Wetgeving! Maar goed: blijkbaar stijgt dus de gemiddelde betalingstermijn. Klopt dat ook bij jou?

Iedere ondernemer weet dat een oplopende betalingstermijn voor problemen zorgt in de financiële huishouding van bedrijven. Geld later binnenkrijgen betekent dat er ergens anders geld vrijgemaakt moet worden en meestal gebeurt dat bij de leveranciers, andere crediteuren en/of de Belastingdienst. Wat daar dan dus vervolgens ook weer leidt tot….
Geld lenen is ook een optie, maar geld lenen is de laatste tijd ook best prijzig geworden, extra kosten dus.
Maar, zoals al opgeschreven, ‘Brussel’ komt te hulp met extra regels. Dus lukt het even niet: bel Brussel!
Je kunt natuurlijk ook je klant bellen waar je geld blijft……

Het ‘handhavingsmoratorium’, ik schreef er hier een paar weken geleden al uitgebreid over. De Belastingdienst gaat weer doen wat ze moet doen: de wet handhaven. Bijvoorbeeld bij het nagaan of iemand die werk voor je doet dat doet als zelfstandig ondernemer (dus met een factuurtje aan het eind) of als (pseudo-) werknemer (dus op de loonlijst of via een uitzendbureau). Doel (onder andere): de ontzagwekkende groei van (hele) kleine ondernemers die eigenlijk gewoon werknemers zijn te stoppen.

Op Youtube staat een (vind ik) interessante discussie tussen deskundigen en de Belastingdienst hierover. Kijken kost je wat tijd, maar geeft een mooi inzicht in de onderliggende gedachten en plannen. Het is niet alleen interessant voor degenen die mensen voor klussen inhuren, ook voor degenen die zich voor die klussen laten inhuren. Voor de eerste groep wordt het leven er langzaamaan wat moeilijker op gemaakt en voor de tweede groep ook.

We hebben het er al jaren over, wat zeg ik: decennia, of eeuwen – ook goed: moeten de superrijken niet meer belasting betalen? Superrijken als in: miljardairs. Plannen zijn gemaakt, ideeën opgeworpen, ballonnen opgelaten en voorstellen gedaan. Maar het is er eigenlijk nooit echt van gekomen, af en toe hier en daar een beetje. Het idee is –zo schrijft het demissionaire kabinet– een prioriteit.
Miljonairs heten in die prioriteit HNWI ’s (High Net Worth Individuals, hoe verzinnen ze het – en moet dat nou echt weer in het Engels?). Er gaat dus aan gewerkt worden: stapsgewijs, met onderzoek en oplossingsgericht. Stevige taal dus.
Ondertussen komt bovendrijven dat de rijkste Nederlandse al jaren een profijtelijke belastingconstructie gebruikt om het betalen van belasting zoveel als mogelijk te ontwijken. De regering gaat op onderzoek uit, of ze die 30 miljoen per jaar ook nog kunnen vangen en of er nog meer geld te halen valt. Succes!

Onze huidige maatschappij wil overal regels voor maken, zelfs voor het stiekem klikken over ‘misstanden’. Voor dat klikken zelf zijn natuurlijk geen regels nodig, dat gebeurt gewoon – of niet. En dat al heeeeel erg lang. Soms terecht, soms onterecht. Soms is het kinnesinne, soms is het terecht.
Uit de oude doos herinner ik me nog een bespreking op het belastingkantoor, in die kamer stond een enorme kast met grote sloten. Toen ik vroeg wat daar in zat vertelde de belastingambtenaar grijnzend dat daar alle klikbrieven in bewaard werden.
Officieel mochten ze daar niks mee doen, maar ze hadden ze natuurlijk wel gelezen.
Anyway: er komt een internetconsultatie over hoe dit geregeld moet gaan worden. Voor wie er zin in heeft.

De Hoge Raad heeft laten weten dat de uitspraak waar iedereen op zit te wachten pas na de zomer zal komen. Het is natuurlijk ook best ingewikkeld allemaal en het kost vadertje Staat mogelijk ook heel veel geld. Ondertussen lopen er veel zaken bij lagere rechters die verschillende uitspraken doen en dat maakt het er ook niet gemakkelijker op. Want: wel of niet rekening houden met (ongerealiseerde) koers- of waardewinsten, wat te doen met de kosten van beleggingen en wat te doen met beleggingsverliezen? Om maar eens wat te noemen.

Na de zomer dus. Tot die tijd legt de Belastingdienst ook geen definitieve aanslagen meer op waar ook maar € 1 Box3-vermogen in zit. Dan kunnen we na de zomer met z’n allen ook eens gaan kijken naar de onderliggende kwesties, zoals wat te doen met de fiscale inkomensherverdeling bij fiscale partners en dus ook de exacte definitie van vermogenswinsten (en -verliezen). De nieuwe regering kan -als alle verwachtingen uitkomen- gelijk al een stevig belastingverlies in de boeken bijschrijven en someone has to pay the bill. Bezitters van huizen voor de verhuur wachten inmiddels al niet meer, die verkopen. Leuk voor eigen woningbezitters, minder leuk voor huurders.

Er is sinds kort een nieuwe app van de Belastingdienst: de app Toeslagen. Via die app kan iedereen die met de Toeslagen te maken heeft zijn/haar info opvragen, die info controleren en (helaas: sommige) zaken in de stand van de aanvraag aanpassen.

Ja, helaas sommige en dus (nog) niet alle. Waarom dan niet gelijk alle snap ik niet, als je het doet, doe het dan goed zou ik denken. Maar het zij zo, doe er -als nodig- je voordeel mee.
Gewoon ouderwets via ‘MijnToeslagen’ kan het overigens ook nog gewoon.

In dit land hebben we veel belastingregels. Erg veel. Zelfs heel erg veel. Dan is het dus de vraag: zijn die nou echt allemaal nodig? Voegen ze iets toe? Maken ze het leven beter? Makkelijker?
De regering is de laatste tijd bezig al die regels tegen het licht te houden, juist om deze vragen van een antwoord te voorzien.
Afgelopen week kwamen er twee van die regels in de belangstelling en wat blijkt? Ze voegen nauwelijks iets toe, sterker nog: ze zitten vaak ook nog in de weg.

De eerste set regels gaat over de fiscale aftrek van giften: die stimuleren het geven van giften aan goede doelen, maar leiden nauwelijks tot extra giften. Oftewel: de mensen die geld geven doen dat in verreweg de meeste gevallen toch wel, ook zonder fiscaal voordeel. En (vind ik) zo hoort dat ook: je geeft geld omdat je dat nuttig vindt, daar hoef je niet ook nog eens fiscaal voor gesubsidieerd te worden door andere belastingbetalers.
De tweede set regels is de Landbouwvrijstelling: ook al niet doelmatig.
Vorige week bleek ook de fiscale aftrek van het gebruik van Openbaar Vervoer door werknemers voor woon-werkverkeer nauwelijks een effect te hebben en alleen gebruikt te worden door ‘de happy few’.
Als er een nieuwe regering komt: werk aan de winkel!

Het is (ook tot mijn persoonlijke ongenoegen) de laatste decennia steeds verder opgerukt: de overheid die door middel van belastingheffing ons gedrag probeert te beïnvloeden. Gebruiken we teveel gas? Belastingheffing omhoog. Moeten we aan de zonnepanelen? Belastingheffing omlaag. Het aantal voorbeelden van dit soort (mag ik dat zeggen?) bemoeizucht is inmiddels enorm. Het bijzondere is dan ook weer dat die pogingen tot beïnvloeding elkaar ook nogal eens tegenwerken.

Afgelopen week schreef ook TaxLive er een kritisch artikel over. En afgelopen week kwamen er ook een paar grappige feiten bovendrijven over de ‘Suikertaks’. Want we gebruiken (vindt de overheid) teveel suiker, dus dan maken we de suiker duurder door er meer belasting over te heffen. Toch? Met als gevolg dat Coca Cola Zero Sugar duurder werd! Nota bene Coca Cola Zero Sugar! Want dat viel nou eenmaal onder de in die wet opgeschreven definitie. Maar de industrie en handel is niet ook niet voor een gat te vangen natuurlijk. Het vanouds bekende ‘Appelsientje’ bevat sinds kort een minuscuul beetje melk, want dan is die suikertaks niet van toepassing.
Simpel toch?