Inderdaad: vakantie. Oftewel: ik ben er even niet.
Voor wie niet zonder kan nog een paar lezenswaardige linkjes over de zaken die nu spelen (eens kijken of die zaken na mijn vakantie ook nog zo ‘hot’ zijn…).

De wet DBA/VBAR, oftewel de strijd tegen de schijnzelfstandigheid. Honderden zzp ‘ers hebben een klacht ingediend bij de ACM en de Ombudsman. En als dat niet helpt? Dan gaan ze naar de rechter, zoals bijna iedereen in deze moderne tijden. We gaan het zien, interessant gaat het zeker weer worden.
De andere kant van deze medaille (en vele andere medailles): het aantal vacatures daalt snel (want AI, toch?).
En is NL nou fiscaal een duur land, of juist niet? Over dat onderzoek zou ik nog wel het een en ander willen melden, maar daar heb ik nu de tijd niet meer voor.
Box3, de Belastingdienst is begonnen met ‘de hersteloperatie’. En gelijk komen de bijzondere gevallen al boven drijven. Dat wordt -durf ik nu al te voorspellen- weer een hele grote verzameling ‘gangen naar de rechters’.

Anyway: ik vertrek voor een paar weken naar het buitenland, ik wil het allemaal even niet meer weten.
See you eind augustus.

Altijd leuk (en ook leerzaam natuurlijk) om in de keuken van de Belastingdienst te kijken: hoe controleren ze daar een ingediende aangifte? Nou, grotendeels geheel geautomatiseerd dus – maar dat wisten we al. Wie in de aangifte Inkomstenbelasting geen rare (d.w.z. afwijkende) dingen doet wordt geheel geautomatiseerd afgewikkeld richting een definitieve aanslag. Wijkt er wel iets af, dan wordt de aangifte ‘uitgeworpen’ (uit het geautomatiseerde proces dus) en belandt op het bureau van een nieuwsgierige belastingcontroleur die eens goed gaat kijken naar wat de geachte belastingplichtige beweert, of die bewering wel juist is en of die wel past in de fiscale regels.

Tot zover niets nieuws. Heel af en toe krijgen we een kijkje in wat ‘het systeem’ ziet als raar, dan wel ‘afwijkend’. Deze keer naar aanleiding van vragen in de 2e Kamer over de aftrek van zorgkosten (voorheen: ziektekosten). De manier van invullen bepaalt mede of een aangifte nader wordt bekeken of naadloos door het systeem schuift. Wat je precies moet doen, of nalaten, wordt natuurlijk niet volledig uit de doeken gedaan, maar het geeft een idee. Op eenzelfde manier worden ook andere aftrekposten bekeken.

De bekende kogel is door de even bekende kerk: MinSoZa van Hijum heeft zijn wetsvoorstel om ‘het’ allemaal te regelen naar de 2e Kamer gestuurd. Hoelang het dan duurt voordat de wet ingaat is altijd de vraag (plan is 01 juli 2026) en hoe die wet er uiteindelijk uitziet ook, maar voor het eerst sinds 2016 gebeurt er tenminste weer eens iets op wetgevend gebied. Mooi citaat uit de toelichting op de wet: “Als je aangestuurd wordt in je werk en je loopt geen ondernemersrisico, dan ben je een werknemer en heb je recht op de zekerheid die daarbij hoort. En als je echt zelfstandig werkt en onderneemt, dan is daar alle ruimte voor.”

Klinkt mooi, punt is natuurlijk wel: dat is al ruim een eeuw zo en alle pogingen voorheen om dit wettelijk te regelen zijn tot nu toe (deels) onuitvoerbaar gebleken, of op zijn minst onpraktisch. Want het probleem, dat blijft en dat probleem is dat het onderscheid tussen een werknemer en een ondernemer niet altijd even makkelijk te zien is. Plus dat er nogal wat ‘vrije jongens’ zijn (en meisjes ook natuurlijk) die hun werk gewoon niet als loonslaaf willen doen.
Anyway. (Bijna) iedereen stort zich nu op het in het wetsontwerp genoemde minimum uurtarief van € 36, terwijl het probleem natuurlijk veel groter is dan dat alleen en die € 36 natuurlijk ook makkelijk te omzeilen is.
Maar goed, we gaan het zien, over een jaartje weten we meer.

Citaat: “De Financial Intelligence Unit Nederland (FIU) heeft vorig jaar bijna 3,5 miljoen meldingen ontvangen van ongebruikelijke transacties. Vooral het toenemende inzetten van schijnbedrijven baart zorgen.” Zo, bijna 3,5 miljoen meldingen (vorig jaar waren dat er nog zo ’n 2,3 miljoen). Ik denk: ik kijk eens even na hoeveel mensen er daar werken, maar daar doen ze nogal geheimzinnig over (of in modern newspeak Nederlands: weinig transparant).

Want dat lijkt me een hoop werk, 3,5 miljoen (vaak toch redelijk vage) berichten nalopen. Als je daar gemiddeld een uurtje over doet heb je toch zo ’n kleine 2.000 fulltime medewerkers nodig. Anyway, zorg dat je niet tussen die meldingen zit – dat is niet goed voor je naam en reputatie. Dus denk eraan: geen ongebruikelijke dingen doen!

De grootste en vervaarlijkste fiscale waakhond van de overheid is de FIOD. Als je er echt en bewust een soepzooitje van gemaakt hebt dan komt die FIOD bij je op bezoek en dan heb je een probleem. Toch? Dat blijkt er nogal van af te hangen, zoals blijkt uit dit artikel. Ingewikkeld is het wel allemaal, zo blijkt ook uit dat artikel; in de oude Winnetouverhalen zou die tegen Old Shatterhand zeggen: ‘Opperhoofd Staat spreekt met dubbele tong’.

Dat de praktijk nogal eens harder is dan de leer op dit gebied blijkt ook uit dit artikel over de Belastingdienst en het wankele evenwicht dat ze daar moeten zoeken tussen fraude opsporen aan de ene kant en privacy waarborgen aan de andere kant.
En dan hebben we natuurlijk ook nog een overheid die ferme taal gebruikt.
Ze hebben het er maar druk mee, daar in Den Haag. En ondertussen ……..
Goed nieuws op dit gebied is er ook: banken gaan ons minder snel derdegraads ondervragen als we contant geld opnemen.

Bijzondere conclusie: “In de top van het Nederlandse bedrijfsleven schort het opvallend vaak aan basiskennis van zakelijke financiën. Dat blijkt uit een onderzoek van fintech-bedrijf Pleo onder duizend Nederlandse werknemers.” Zo! Daar kunnen we het dan mee doen.

Maar eerst even kijken wie of wat Pleo is natuurlijk. Ah! Die verkopen financiële info en kennis en systemen om info effectief en efficiënt bij de hand te hebben, ook wel ‘boekhouden’ genoemd in vroeger dagen. Maar dan nog, een interessant onderzoekje is het natuurlijk wel. Financiële stress en zelfs schaamte, tjonge, wat een ellende is het toch allemaal. Nog een citaat: “Zelfs onder mensen met budgetverantwoordelijkheid blijkt dit een uitdaging: 74 procent van hen erkent dat ze niet voldoende inzicht hebben in kostenstructuren, winstgevendheid of de financiële impact van hun werkzaamheden”.
Ik snap nou wel waarom het de laatste decennia (daarvoor trouwens ook hoor) zo vaak mis gaat bij grote projecten: ze kunnen niet rekenen…. En ze willen zo graag…..
Deze ‘slimmeriken’ kunnen dan wel weer rekenen.

Sinds 2016/2017 zijn ‘we’ er al mee bezig, eind 2021 kwam het grote scharnierpunt (het Kerstarrest van de Hoge Raad) en inmiddels heeft ‘den Haag’ er weer (of beter: nog steeds) zijn handen vol aan: belasting heffen op vermogen. Het wil maar niet lukken het goed geregeld te krijgen. Inmiddels zijn de plannen voor hoe het vanaf 2028 geregeld moet gaan worden redelijk definitief, maar er zijn nogal wat bedenkingen (hallo, Hoge Raad – plan maar vast wat zittingsdagen) en de tussenoplossing (de Tegenbewijsregeling) voor 2021-2027 is al wel klaar, maar wankelt nu ook al. Kortom: een mooie puinhoop dus.

En ondertussen…. denkt de 2e Kamer erover om ingrijpend te gaan sleutelen aan de verhouding tussen de belastingdruk op vermogen en de belastingdruk op arbeid.
In de tussenoplossing is het nu voorlopig de belangrijkste vraag of de kosten van beleggen in aandelen of onroerende zaken, of…. aftrekbaar worden van het werkelijk behaald rendement. Je zou denken van ja, want immers ‘werkelijk behaald rendement’. Maar zo werkt dat in Den Haag niet, want dat is ingewikkeld, bijna onmogelijk te controleren (door de Belastingdienst) en misschien nog wel belangrijker: dat kost belastinginkomsten.
En voor de verdere toekomst, vanaf 2028 dus? Fiscale anarchie?
Mooi oude liedje in een nieuw jasje, als inspiratie.

Bekend: de PVV heeft de groep ‘Schoof I’ verlaten, dus is het de vraag: en wat nu? Geen idee natuurlijk hier, maar we kennen het inmiddels wel: eerst een verkiezingscampagne, dan verkiezingen, dan informatie en dan formatie van een nieuwe regering met een nieuw plan voor onze toekomst. Of zoiets. Grofweg geschat zijn we dan wel weer een jaartje verder.

En in de tussentijd, gebeurt er dan nog iets in Den Haag? Waarschijnlijk wel, een aantal zaken waren al vastgesteld en een aantal zaken zijn zo belangrijk dat ze echt niet kunnen wachten. En verder is het dan weer afwachten totdat ze in Den Haag besloten hebben wat ze willen, de verkiezingscampagne is in ieder geval begonnen.
Have fun!

Het is 2025 inmiddels en dus…. heeft iemand een idee en gooit er een internet consultatie tegenaan, iedereen mag er dan dus zijn eigen plasje over doen mening over geven en de ‘iemand’ uit het begin van deze zin doet daar dan (iets?) mee, of niet natuurlijk. Wie is die iemand deze keer? Nou, niet de minsten: Tweede Kamerleden van VVD, D66, CDA en SGP. Die hebben een eigen plan geschreven om de eindeloze discussie over wel niet zelfstandigheid in een wet te gieten.

Ik hoor je denken: huh, daar was deze regering (en haar vele voorgangers) toch al mee bezig? Yup. Maar dat plan is voor die Tweede Kamerleden dus blijkbaar niet goed genoeg, of te laat, te vaag, whatever. Wat willen ze? Een duidelijk toetsingskader (goh!) dat bestaat uit twee hoofdelementen: de zelfstandigheidstoets en de werkrelatietoets. Anders opgeschreven: gedraagt iemand zich als zelfstandige en kan hij/zij werken als zelfstandige, en dat lijkt eigenlijk nog niet eens zo gek gevonden, denk ik. Verder zijn de gebruikte termen natuurlijk vaak weer zo vaag als wat en dus kunnen de rechters zich weer in rijen van drie opstellen om hun werk te doen, maar goed: het is een poging. Natuurlijk komt er ook weer een commissie (bij) die werkrelaties waar nodig kan beoordelen.
Je kunt je mening nog geven tot en met 23 juni, ondertussen draai je dit liedje.

Jazeker, ook de Belastingdienst maakt ieder jaar een jaarverslag en publiceert dat vervolgens ook (tenminste: alles wat wij mogen weten dan natuurlijk). Heb je een uurtje niks te doen, wandel er eens doorheen. Per slot is de Belastingdienst ook jouw grootste (en vaak ook duurste) crediteur.

Er staan wetenswaardige zaken in dat verslag ook.
In 2024 haalde de Belastingdienst zo ’n 376 miljard aan belastingen op en daar werkten een kleine 29.000 fte ’s aan (best een mooie productiviteit dus, zo ’n € 13 miljoen per fte). Van dat bedrag kwam zo ’n € 5 miljard direct bij burgers vandaan, € 132 miljard werd opgehaald via Midden- en Kleinbedrijven en € 238 miljard via grote bedrijven en organisaties. Die grote bedrijven en organisaties zijn in totaal met zo ’n 12.000, gemiddeld leveren die de Belastingdienst dus zo ’n € 20 miljoen per stuk op.
Leuk weetje ook (op bladzijde 22): zo ’n 3.000 fte werkte in 2024 aan de controle van het Midden- en Kleinbedrijf en samen deden die zo ’n 81.000 controles van aangiften, inclusief ruim 8.000 echte boekenonderzoeken. Die boekenonderzoeken leverden zo ’n 660 miljoen extra belastinginkomsten op, gemiddeld dus zo ’n € 82.500 per bezochte ondernemer. Dat kostte dan wel zo ’n 604.000 werkuren, opbrengst dus zo ’n € 1.100 per werkuur (een beetje advocaat is goedkoper….).
Kortom: kijk er eens doorheen, leerzaam!