Voorpagina

Dat ging wat stroever dan normaal dit jaar: mijn bedrijfsmotortje weer aanslingeren na de zomervakantie. Sinds vanavond kijk ik weer met enig genoegen naar een zacht snorrend motorblokje dat weer soepeltjes draait en er zin in heeft.

Zo te zien is er tijdens mijn vakantie op het financiële en fiscale gebied niet zo heel veel gebeurd, maar iedereen zit wel te wachten op wat de nieuwe plannen voor 2020 gaan worden en -zoals gebruikelijk- is er al weer heel wat uitgelekt. Grootste paniek: het verlagen van de zelfstandigenaftrek! Dat zat er al jaren aan te komen, maar nu is het van wens & idee blijkbaar ook plan geworden. Of toch ook weer niet, of deels, of geleidelijk in stapjes over 10 jaar, of…. Wat er nu bekend is, is dat men voornemens om die Zelfstandigenaftrek (nu € 7.280) in 10 jaarlijkse stappen te verlagen tot (ongeveer) € 5.000. Even rekenen: die verlaging (stel dus, al dan niet op termijn, € 2.280) is een lagere fiscale aftrekpost en gaat dus (afhankelijk van je fiscale inkomen) tussen de 51,95% (hoogste belastingtarief) en 0,00% (laagst mogelijke belastingtarief) schelen en dus tussen de € 1.184 en € 0 per jaar. Dat kan dus serious cash zijn, of niet natuurlijk.
De MKB-organisaties zitten in ieder geval al in de hoogst vindbare boom.
Maar ik kijk ook even wat verder. Die Zelfstandigenaftrek verlaagt je fiscale inkomen en is dus ook belangrijk voor allerlei andere regelingen, zoals de Toeslagen, aflossing studiebeurs (of ouderbijdrage studerende kinderen), huurnorm, …. en daar kan die verlaging ook stevig in de portemonnee gaan graaien. We gaan het zien. Eerst nog maar even afwachten wat het plan echt is en wat daar uiteindelijk van overblijft.

Als het goed is wisten jullie het: ik was er even niet, wegens vakantie dus.
Vanaf morgen (maandag 26 augustus) ben ik weer terug op mijn post.
Terug met wel gelijk twee ongemakken: een ontstoken pees in mijn voet en (wel volgens planning) morgen wordt mijn zakelijke internetverbinding omgebouwd (en die is dus – net als mijn telefoon- vast een tijdje uit de lucht).
Ik zag een redelijk goedgevulde mailbox, een stapel post en een knipperende teller op mijn antwoordapparaat.
Komt allemaal goed, maar dat zal even duren. Heb geduld.

Vanaf 2020 bestaat de KOR (Kleine Ondernemers Regeling voor de Btw) niet meer. De koning is dood, leve de nieuwe koning (die we voorlopig KOR II gaan noemen). De nieuwe regeling leek in eerste instantie niet al te ingewikkeld, inmiddels heeft in mijn vak de twijfel stevig toegeslagen. Het aantal voorbeeld- en rekenmodellen is al niet meer te tellen (en dat wil wat zeggen, in mijn vak) en iedereen is klaarwakker.
Het blijkt inderdaad ook ontzagwekkend lastig te zijn in veel gevallen: op zich is het al lastig, maar je moet ook nog eens 5 jaar terugdenken en 3 jaar vooruit. Als je handelt met het buitenland (verkoop en inkoop, ook al is dat af en toe) en/of de grotere verleggingsregeling (bouwsector) van toepassing is, of kan zijn, of wordt, dan is die nieuwe KOR mogelijk/waarschijnlijk niet mogelijk, of niet handig, of zelfs duur. Het begint er dus op te lijken dat deze versimpeling gaat uitlopen op een enorm ingewikkelde toestand.
Maar niet getreurd, we hebben nog even de tijd: uiterlijk 20 november 2019 moet de keuze zijn gemaakt. Ik heb natuurlijk al eens in mijn eigen klantenbestand wat zitten rondkijken en rekenen. Oei! En nog eens oei! Driewerf oei! Wie zich vast in wil lezen, dat kan onder andere hier. Antwoord op de vraag wat het beste te doen staan daar ook niet, maar je snapt de basis van wat eraan komt wel beter.
Na de vakantie gaan we samen eens kijken, en rekenen.

Voor ons als ondernemers is het natuurlijk een nogal belangrijk punt, dat betalen. Geld is ons zakelijke levenselixer, zonder geld houdt het allemaal op. Dat geldt natuurlijk ook voor niet-ondernemers, maar die hebben dan weer ondernemers (hun werkgevers dus) die dat varkentje voor een belangrijk deel moeten gaan wassen.
Het geldverkeer, ooit door een Franse arts in een van de eerste boeken/studies over economie vergeleken met het bloed in ons lichaam: aanvoer van voeding en zuurstof, afvoer van afvalstoffen.
Ik schreef hier al eerder over het (komende) verbod op contante betalingen boven de € 3.000. Nu lees ik dat ‘mijn eigen bank’ het contant opnemen van geld gaat ‘ontmoedigen’ (wat nogal eens een voorloper is op ‘verbieden’ of onmogelijk maken). Diezelfde bank stuurt ons klanten een kaartje (gezellig, een kaartje!) waarin het gemak van een nieuwe betaalvorm wordt aangeprezen: ‘het betaalverzoek’. Handig! Vinden ze. Handig is het zeker, alleen is het hele boekhoudkundige en fiscale gebeuren gebaseerd op een factuur en als je dus zakelijk aftrekbare kosten wilt hebben zal er toch ook een factuur moeten zijn en dat regelt dat betalingsverzoek niet. Advies dus: eerst een goede en complete factuur, dan pas betalen. Een advies dat overigens ook geldt voor al die andere ‘handige’ betaalmethoden zoals iDeal, PayPal, Adyen, e.d.: eerst goede factuur, dan betalen.
We zien ook de opkomst van (ook handige) betaalmethoden als ‘Tikkie’, ApplePay e.d. Steeds vaker betalen particuliere klanten daarmee, want dat is ook ‘handig’. Klopt op zich natuurlijk, dat handig. Maar onderschat de extra kosten niet: al die tikkies en aanverwanten leveren ontzagwekkend veel extra boekhoudwerk op door een uitdijende grootboekrekening Kruisposten (waar dan natuurlijk ook van alles en nog wat op fout gaat). Alle boekhouders scherpen hun pennen om al die boekingen tegen elkaar weg te vinken….. Back to the 80’s (of the future, nog toepasselijker).
Kortom: niets mis met al die nieuwe betaalvormen, maar let als ondernemer wel op ‘je saeck’! Eerst nadenken, snappen en administratief goed regelen en dan pas meedoen.

Groot nieuws afgelopen week: de regering gaat drastische maatregelen nemen om een einde te maken aan de witwaspraktijken (in NL dan, want over de grens gelden weer andere regels, voorlopig dan). Op zich zeker wel een mooi idee: het moet maar eens afgelopen zijn met al dat zwarte geld. Toch?
Een samenvatting van die plannen kun je onder andere hier lezen (inclusief linkje naar het complete plan, voor de nepnieuwsfoben).
Maar we beginnen even bij het begin: over hoeveel zwart geld hebben we het eigenlijk? Dat weten we dus niet, logisch hè? Schattingen zijn er dus wel: ongeveer (of minstens) 16 miljard per jaar en dat is op een totale economie van ongeveer 700 miljard per jaar dus ruim 2%. Nou is 16 miljard een hele bak met geld, maar dit soort toch wel draconische maatregelen voor 2% van de economie?
Meest zichtbare en voelbare idee in de plannen is dat er niet meer voor meer dan € 3.000 contant betaald mag worden, per transactie dan. Nou kan ik me niet heugen zo ’n bedrag ooit contant afgetikt te hebben (en ik ga al even mee, ik ben nog uit de tijd van de kascheques en zelfs mijn vader ’s loonzakje herinner ik me nog vaag). Maar er is toch wel enige paniek, bij autodealers bijvoorbeeld en de horeca wordt er blijkbaar ook niet blij van. Op HigherLevel liep er een leuke discussie over trouwens. Conclusie daar: die Bitcoin gaat nog groot worden (in NL 16 miljard per jaar?).
Hoe dan ook: the times they are a-changing, prepare! Gooi die ouwe sok op tafel, voordat het niet meer kan….

Vorige week schreef ik hier(onder) over de rekensom achter….. Naja, de inkt van de krantenartikelen over de nieuwe regels (het zijn nog plannen mensen, plannen!) over wie/wat nou wel/niet een ‘echte’ zelfstandige is nog niet droog of half Nederland valt ruziemakend en/of verdrietig en/of gekwetst over elkaar heen. Of elkaar huilend in de armen, zo gewenst….
De contouren van de nieuwe DBA-VAR-whatever-regels worden duidelijker. En dat is dan in ieder geval mooi, niets ergers dan niet weten waar je aan toe bent in ondernemersland. Toch?

Laat ik eens proberen het kort uit te leggen.
En om maar eens stevig te beginnen: de belastingdienst gaat alvast scherper en vaker controleren. Vanaf 2020, dat dan weer wel.
Wie zich wil inlezen over de nieuwe plannen, dat kan onder andere hier.
We krijgen dus drie soorten ‘zelfstandigen’ (nee, ik weiger dat woord zz….. te gebruiken, onzinterm, marketingpraat). Wie beneden de € 16 per uur verdient is geen zelfstandige, die is (c.q. hoort) in loondienst. Exit dus.
Wie meer dan € 75 per uur vraagt (en krijgt natuurlijk ook ;-)) kan zich via een ‘zelfstandigenverklaring’ (naar een beter woord wordt nog gezocht) als echte ondernemer laten behandelen, maar dan mag die klus niet langer dan een jaar duren. Maar aan dat jaar valt ook wel weer een mouw te passen, begrijp ik.
En de groep daartussen? Tja. Als ik het zo inschat zijn dat verreweg de meesten, 90% misschien zelfs? Dat blijft voor hen dan dus weer hannesen, trucjes bedenken, door rood rijden, net doen of de neus bloedt.
Mijn kortste samenvatting van wat ik tot toe toe gezien heb: veel tekst, weinig oplossingen. New names, same shit zeggen ze in de VS dan altijd.
In mijn fantasie zie ik al pakketbezorgers rondzoeven die voor € 80 per uur al uw 120 pakketjes rondbrengen in een uur. Zeggen ze. Of ondernemers die….. nou ja, laat maar. Ik ga mensen niet op ideeën brengen, althans niet hier.

Ja hoor, je kon erop wachten: de overheid wil een minimumtarief voor zzp ‘ers verplicht gaan stellen: € 16 per uur (excl. btw, neem ik aan). Want € 16/uur is genoeg om goed van te leven aldus verzekeren de Haagse kringen ons.
En ik? Wij als ondernemers? Liedje!
Okay! € 16 per uur dus. Ik trek mijn rekentuig onder alle paperassen vandaag en ga doen waar ik goed in ben: rekenen.
Stel: een werkweek van 40 productieve (declarabele) uren (de boekhouding en al het andere organisatorische gedoe doet die zzp ‘er zelfstandige maar in zijn/haar vrije tijd, toch?).
Een 100% bezettingsgraad dan ook trouwens: knap hoor (*)!
Twee weekjes zomervakantie plus een weekje vrij tussen Kerst & Nieuw en dus 49 productieve weken en daarmee dus 1.960 declarabele uren per jaar. Maal € 16 is dus ruim € 31.000 omzet per jaar.
Voor ziek zijn heeft hij/zij dan natuurlijk geen tijd (*).
We hebben het over een zelfstandige, dus die heeft ook bedrijfskosten. Stel een telefoon-abo, een auto en wat gereedschap & hulpmiddelen, een goed trosje noodzakelijke zakelijke verzekeringen, een website en wat ander promotiemateriaal en natuurlijk af en toe een zakelijk vorkjeprikken met concullegae en (potentiële) klanten. Kom je toch al snel op ongeveer € 5.000 aan kosten per jaar. Nettowinst dan dus ongeveer € 26.000 per jaar.

Onze geminimaliseerde zelfstandige kan van die winst een pensioen opbouwen en een Arbeidsongeschiktheidsverzekering betalen, aldus de overheid. Wat kost dat dan? Lastig, want erg persoonsafhankelijk natuurlijk maar laten we het verzekerbare bedrag stellen op 70% en dan zijn de premies per jaar al snel zo’n € 4.500 per jaar. Netto te besteden dan dus per jaar ongeveer € 21.500.
Oja, we vergeten er nog eentje: de Belastingdienst wil ook nog graag mee-eten. Aan Inkomstenbelasting gaat het niet veel worden als deze zelfstandige de fiscale faciliteiten kan gebruiken, wel een beetje premie ZvW: € 500 per jaar. Netto besteedbaar inkomen van deze voorbeeldzelfstandige dus ongeveer € 21.000 netto en dus een kleine € 1.800 per maand. Daar doen we dan nog wat Toeslagen bij, komt het dus op zo ’n € 2.000 besteedbaar per maand. Dat kan, daar kun je van leven als alleenstaande. Het minimumloon is nu ruim € 1.600 per maand (bruto dan wel!) en een bijstandsuitkering (alleenstaande) ruim € 1.000 netto.

(*) Maar dan dus wel 100% bezittingsgraad (bedrijfseconomisch rekenen we altijd met 80% als basis) en nooit ziek zijn (het gemiddelde ziekte-percentage is ongeveer 5%). Reken ik daarmee dan krijgen we een kleine 1.500 declarabele uren, dus € 24.000 jaaromzet en € 19.000 nettowinst. Na aftrek van de pensioen- en aov-premie netto dus € 14.500 besteedbaar, ietsje meer dan € 1.200 per maand. Oei! Misschien moet iemand in het Haagse toch maar even opnieuw gaan rekenen, met realistische uitgangspunten enzo…..
En overigens: wat doen we met de wel erg makkelijke fraude (want de werkuren, niets ‘flexibeler’ dan dat). En moeten we aan de bakker voortaan vragen of ‘ie zijn uur-opbrengst wel haalt, of dat er nog een halfje bij moet?

Al jaren loopt er een procedure (ik mag wel zeggen: vele procedures) bij allerlei rechtbanken omdat belastingplichtigen de belastingheffing op hun vermogen (in Box 3, want ja: er is ook nog ander vermogen in Box 1 en Box 2) veel te hoog vinden. De rente e.d. is immers historisch laag (als in: ongeveer 0%) en dan is (ongeveer) 1,2% belastingheffing toch wel wat erg aan de (te) hoge kant. Dat vonden vele rechtbanken eigenlijk ook wel, en de hoogste rechter (de Hoge Raad dus) ook. En dat vindt die HR nog steeds, of weer zo je wilt.
Het is – als je het zo leest – zelfs wel heel erg: de heffing is in strijd met artikel 1, eerste protocol, van de Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.
Zo! Alsof er martelpraktijken plaatsvinden, of nog erger…..
Nou, ook weer niet helemaal: de inbreuk die de belasting maakt op het recht op eigendom is soms best geoorloofd (pardon?), maar kan in bepaalde jaren zo erg uitwerken dat het toch weer ongeoorloofd is, zoals in de jaren 2013 en 2014. Aldus (heel kort samengevat) de Hoge Raad.
Okay! En toen, dus? Nou niets. Want daar gaat de rechter niet over, althans niet voor alle belastingplichtigen samen dan. Een individu kan er voor zichzelf wel iets mee. Tja, daar hebben we dan weer wat aan, zo ’n uitspraak. In arren moede doe ik dan maar weer een liedje. Als troost.

’t Was me weer het weekje wel, de afgelopen week: over elkaar heen struikelende hoogwaardigheidsbekleders die enthousiast waren over ‘hetgeen bereikt was’. Je leest hier een cynisch ondertoontje?
Klopt, deels in ieder geval. Want ‘akkoord’? Dat moeten we nog even afwachten dus. En ‘Pensioen’? Nou okay, deels dan want eigenlijk gaat het akkoord vooral over de AOW en de AOW is maar een deel van wat we ‘pensioen’ noemen.

Best ingewikkeld allemaal, en ik ga hier dan ook niet proberen het allemaal uit te leggen want daar zijn (meer dan) genoeg sites, kranten en andere bronnen voor. Bijvoorbeeld deze (met linkjes naar de tekst van het akkoord zelf want je weet maar nooit tegenwoordig, met al dat nepnieuws….).
Het deed me allemaal wel denken aan wat een oude Franse koning ooit zei: over U, voor U, maar zonder U. Want wie er ook meespraken aan tafel: geen zelfstandigen, geen ouderenbonden en blijkbaar gaat dit akkoord toch (ook) over hen, lijkt mij.

Opvallend: in het pensioenakkoord zijn ook zaken afgesproken over een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen.
Pardon? U bedoelt? Wat heeft dat met pensioen te maken?
Nou niks, eigenlijk. Behalve dan in de hoofden van (sommige) politici die – als ze toch bezig zijn – ook nog even wat andere kwesties willen regelen. Over U, voor U, maar zonder U dus. Dat gaat dus een soort van WAZ worden, een nogal wrakke regeling die in 2004 (weer) werd afgeschaft. Gelukkig is er nog 5 jaar voorzien om deze regeling op te tuigen, dus of het er echt van komt? Net als het pensioenakkoord zelf overigens, want als ik toch in mijn geheugen graaf: het vorige ‘pensioenakkoord’ ging uiteindelijk niet door. Weliswaar stemden toen (net) meer dan de helft van de vakbondsleden voor dat akkoord, maar een aantal bonden ging toch dwarsliggen. Exit akkoord, exit de toenmalige FNV-voorzitter (Jongerius, inmiddels veilig geparkeerd in het EU-parlement) .
We gaan het weer zien allemaal. Of niet dus.
Intussen zitten de ‘vertegenwoordigers’ van de zelfstandigen hoog in de gordijnen……
En toen kwam vandaag (dinsdag) ook nog dit bericht…. Ojé, donderwolken.

En dat zegt niet de minste, dat schrijft StasFin Snel aan de Tweede Kamer. Het duurt volgens de StasFin nog tot ongeveer 2022 totdat de ergste ellende voorbij is. Zo!

Ik lees hier een toch wel imponerende lijst van zaken die nu spelen, of binnenkort gaan spelen. Als je dat ziet is het ook wel logisch dat niemand er nu om zit te springen de hele belastingwetgeving eens flink op de schop te nemen de komende jaren. We zullen het er dus naar alle waarschijnlijkheid nog even mee moeten blijven doen, die huidige regels. En die regels stammen uit 2001! Ja, 2-0-0-1. In al mijn jaren in dit vak heeft het nog nooit zo lang geduurd tot er weer eens iemand opstand die vond dat het echt anders moest: 1984, 1991 (‘Oort’) en 2001 (het nu nog steeds bekende Boxenstelsel dus).
Misschien maar goed ook (dat het nog even zo blijft als het is, met alleen kleine veranderingen her en der): de gemiddelde ondernemer maakt het niet zo heel veel uit welke regels er zijn, als ze maar niet steeds veranderen.
Oeps….
En oh ja, dit las ik ook nog….. Ojee….. Liedje erbij????