Henk

Hoe ga ik dit nou eens uitleggen aan de fiscale leek? Ik doe mijn best, bear with me.
Ondernemers krijgen altijd twee aanslagen: de Inkomstenbelasting en de Inkomensafhankelijke Bijdrage Zorgverzekeringswet (ZvW). Het gaat om die tweede.
Iedereen met een inkomen uit werk, of uitkering, betaalt die ‘Bijdrage’. Voor werknemers wordt die bijdrage betaald door de baas, ondernemers hebben geen baas en betalen die bijdrage dus zelf, via de eerder genoemde aanslag dus.
Okay, dat is -denk ik- nog wel te volgen, toch?

En toen was er een doortastende (eigenwijze?) ondernemer en die begon een rechtszaak. Want voor werknemers wordt die premie gebaseerd op het loon na aftrek van (o.a.) de pensioenpremie. Ondernemers kunnen ook iets aan hun oudedag doen, bijvoorbeeld door de FOR toe te passen en/of geld af te storten in een lijfrente of op een bankspaarrekening. Maar die betalingen zijn NIET aftrekbaar voor het bepalen van de bijdrage en je raadt het al: dat is rechtsongelijkheid en dat mag niet!
En zowaar: de man (of was het een vrouw, geen idee) kreeg gelijk tot en met de Hoge Raad.

Oei! Want de Belastingdienst heeft al die jaren dus wel de bijdrage over een mogelijk te hoog inkomen geïncasseerd. De geleerden zijn het op dit moment nog even niet eens over het antwoord op de vraag of die uitspraak alleen betrekking heeft op dit specifieke geval (iemand die een opgebouwde FOR omzette in een lijfrente) of dat dit voor iedereen geldt die geld afstortte in een lijfrente of op banksparen. We wachten nog op dat beraad. En waar we ook op wachten is of nu iedereen bezwaar moet gaan maken of dat de Belastingdienst het allemaal zelf gaat rechtbreien. Spannend!

Weet je nog oudje? Een paar jaar geleden stond bijna iedereen te trillen op de benen vanwege de nieuwe ‘strenge’ en ‘strikte’ regels voor het wel/niet ondernemer zijn. De DBA-wetgeving inderdaad, ter vervanging van de (herinner je je deze nog…..) VAR. Er volgden vele definities, model-contracten, paniek, wegvallende opdrachten en klanten die het ook niet meer wisten.
En toen? Toen ging het allemaal niet helemaal zo door, of helemaal niet door, of half door alleen wist niemand meer welke helft en sindsdien is het verdacht stil. Maar er rommelt weer wat achter de horizon: de regering heeft haar nieuwe plannen klaar (nou ja, een belangrijk onderdeel daarvan dan). Maar ja: de inkt was nog niet droog of ze werden met een jaar uitgesteld. En toen ging de EU (wie? ja, de EU) zich er ook nog eens mee bemoeien, want: foei! Dat mag niet zo.
En de boer? Hij ploegde maar voort en dat is maar goed ook. Toch?

Tenminste, dat vindt het Centraal Planbureau. Omdat we niet hard genoeg werken verdienen we ook zo weinig en is dat de laatste jaren ook nauwelijks meer geworden.
Is dat ook echt zo? Nou ga ik hier nog niet al het rekenwerk van het CPB overdoen, ik kijk eens even bij het CBS: hoeveel verdienden wij met z ’n allen dan? Dat heet het Bruto Nationaal Inkomen (of Product, dus BBP, mag ook) en als je zelfs wilt (mee)kijken: dat kan hier. Eens even kijken. In 2000 was het BBP ongeveer 581 miljard en in 2017 ongeveer 725 miljard. Dus -denk ik dan- in 17 jaar plus 144 miljard en dus plus 25%. Is dat veel? Weinig? Genoeg? Weet ik veel. Maar kijk eens wat jijzelf in 2000 verdiende en wat in 2017, was dat ook +25%?
Dan natuurlijk ook even kijken met hoeveel we dan waren in die jaren, want dan krijg je dus het BBP per Nederlander. In 2000 waren dat er 15,86 miljoen (en dus was toen de gemiddelde productiviteit per Nederlander ongeveer € 36.600. In 2017 waren dat er 17,08 miljoen en dus was vorig jaar de gemiddelde productiviteit per Nederlander ongeveer € 42.400. Okay!
Dus de productiviteit steeg met 16% per inwoner en het aantal inwoners met een kleine 8%.
Blijft interessant, dit soort cijferen. Je kunt er vele kanten mee op, ook de goede. Nadere uitleg iemand?

Wat lees ik nou toch? 21% rente? Ja! In de Oekraïne weliswaar, maar het is een ‘booming new FinTechbedrijf’, dus dat kan niet misgaan. Toch?
Moet je wel ook tenminste 10.000 stappen per dag zetten, want in de Oekraïne hebben ze blijkbaar een groot gezondheidsprobleem. Dus moet er gewandeld worden, en niet zo weinig ook: kilometertje of 10 per dag. Mooie training voor de 4daagse trouwens: en wandelend nog rijk worden ook.
Nog wel even wachten, die bank (betreden op eigen risico!) wil het in 2019 gaan introduceren in Engeland begrijp ik.
Dus wie wat geld kan missen…. teakbomen groeien langzamer. Denk je er wel aan: 21% van niks is …… niks.

Sinds 2006 (ja, zolang hebben we dit systeem al..) bekend: tussen de pepernoten en de kerstkransjes ‘moeten’ (kunnen) we ons weer druk gaan maken over onze zorgverzekering. Niks te ‘moeten’ natuurlijk, je kunt ook een boek gaan lezen of zo. Of omzet maken, belasting besparende dingen doen of je archief eindelijk eens opruimen. Ook nuttig.
Aan de andere kant: geld = geld en de zorgpremie is ook geld, veel geld zelfs en daar dus (weer) eens aandacht aan besteden kan geen kwaad.
Even kort samenvatten, want ingewikkeld. Je hebt twee categorieën van zorgverzekeringen: de basisverzekering en de aanvullende verzekering en die twee hebben dan ook ieder weer twee varianten: de verzekering in natura en in geld (restitutie). En dan hebben we ook nog een heel bos vol met verzekeraars (nou ja: een paar grote bomen met vele zijtakjes eigenlijk).
De aanvullende verzekeringen zijn zo verschillend: als je die wilt vergelijken….. sterkte (en goed gokken op wat je in 2019 allemaal gaat krijgen aan ziektes en ongemakken) en ohja: check ook even of je die echt wel nodig hebt (en wat de kosten zijn versus de ‘opbrengsten’).
De basisverzekering is overal en altijd hetzelfde, soort van ‘one-size-fits-all’ dus en dat maakt ‘m dus vergelijkbaar. Het AD heeft -met dank aan de Consumentenbond- een handig infographje gemaakt met de maandelijkse kosten van 2018 & voor 2019. Als je wilt gaan checken, vergelijken en rekenen is dit wel een aardig startpunt zou ik denken. En als je het kunt betalen: kijk ook eens naar de optie de hele jaarpremie ineens te betalen in plaats van dat maandelijkse gedoe.

Interessant stukkie in ‘Das Kapital’ deze week: over de (vele hoogten en soorten van) hypotheekrente en vooral de ingewikkeldheid daarvan als je moet kiezen. Je moet er maar lol in hebben al de mogelijke varianten door te rekenen, maar als je dat doet is er één ding duidelijk: lage rente is niet altijd handig. En (te) lang vastzetten (misschien) ook niet.
Ik ga het niet narekenen allemaal (hoewel, als ik in de kerstvakantie echt niets beters te doen heb….), in ieder geval is de conclusie dat het knap ingewikkeld is en de verschillen op vele duizenden euro ’s kunnen uitlopen en dan loont toch het maken van wat rekensommetjes. Of het laten maken van rekensommetjes als je hier iemand voor inhuurt. En zo heeft ieder tijdperk weer zijn eigen bizarre bijzonderheden en wijsheden. Hoewel: “bezint eer gij begint” gaat al lang mee.

Ja, ook de Belastingdienst maakt plannen. Die lukken weliswaar niet altijd even goed, maar toch blijven ze het proberen. Ook voor volgend jaar weer: het ‘Jaarplan 2019’ (pdf). Dat plan is best aardig leesvoer voor een donkere en koude avond in het najaar, dan weet je wat je komend jaar te wachten staat aan al dan niet ‘bijzondere aandacht’.
Nope, ik ga het hier niet voor je samenvatten; too much information (een prijs voor wie weet uit welk nummer deze tekst komt…). Maar tegenwoordig heeft alle (nou ja alle, veel) overheidsvoorlichting minstens één thema en bij het jaarplan is dat: ‘Transparant’, ‘van corrigeren naar voorkomen’ en ‘een beeldend, toegankelijk verhaal’. Dus dit jaar zelfs drie thema’s voor hetzelfde geld. Okay!
Wel alvast twee kleine voorzetjes: de Belastingdienst gaat proberen (kleine) ondernemers te helpen bij het correct invullen van hun aangiften, dat gaat blijkbaar nogal eens niet goed als ze dat zelf doen. De Belastingdienst gaat ook niet meer controleren op het privégebruik van ‘uitsluitend zakelijke’ auto ‘s: te veel werk en te weinig resultaat blijkbaar. En over auto ’s geschreven (en ook erg beeldend): check deze video eens, dan snap je er waarschijnlijk nog niet veel van, behalve dan dat het knap ingewikkeld is.