Ojee: een pijnlijke (en dure) uitspraak HR voor de fiscus

Hoe ga ik dit nou eens uitleggen aan de fiscale leek? Ik doe mijn best, bear with me.
Ondernemers krijgen altijd twee aanslagen: de Inkomstenbelasting en de Inkomensafhankelijke Bijdrage Zorgverzekeringswet (ZvW). Het gaat om die tweede.

Iedereen met een inkomen uit werk, of uitkering, betaalt die ‘Bijdrage’. Voor werknemers wordt die bijdrage betaald door de baas, ondernemers hebben geen baas en betalen die bijdrage dus zelf, via de eerder genoemde aanslag dus.
Okay, dat is -denk ik- nog wel te volgen, toch?

En toen was er een doortastende (eigenwijze?) ondernemer en die begon een rechtszaak. Want voor werknemers wordt die premie gebaseerd op het loon na aftrek van (o.a.) de pensioenpremie. Ondernemers kunnen ook iets aan hun oudedag doen, bijvoorbeeld door de FOR toe te passen en/of geld af te storten in een lijfrente of op een bankspaarrekening. Maar die betalingen zijn NIET aftrekbaar voor het bepalen van de bijdrage en je raadt het al: dat is rechtsongelijkheid en dat mag niet!
En zowaar: de man (of was het een vrouw, geen idee) kreeg gelijk tot en met de Hoge Raad.

Oei! Want de Belastingdienst heeft al die jaren dus wel de bijdrage over een mogelijk te hoog inkomen geïncasseerd. De geleerden zijn het op dit moment nog even niet eens over het antwoord op de vraag of die uitspraak alleen betrekking heeft op dit specifieke geval (iemand die een opgebouwde FOR omzette in een lijfrente) of dat dit voor iedereen geldt die geld afstortte in een lijfrente of op banksparen. We wachten nog op dat beraad. En waar we ook op wachten is of nu iedereen bezwaar moet gaan maken of dat de Belastingdienst het allemaal zelf gaat rechtbreien. Spannend!