Ook op vakantie in het buitenland geweest? Ik wel. En ook aan de grenzen de QR-code moeten tonen? Nee hè, althans aan die grenzen die ik passeerde: ik heb er niets van gemerkt (dus al die documentatie, registratie via nauwelijks te begrijpen formulieren ….. tijdverspilling).
Maar goed, het leven gaat weer (min of meer) gewoon door. Door het weer opstarten had ik te weinig tijd om alle post door te nemen, dus ik beperk me deze week tot het Coronanieuws. Met als belangrijkste bericht afgelopen week vooral: per 01 oktober stopt de staat met het financieel helpen van ondernemend Nederland, tenzij je echt in een economisch rampgebied werkzaam bent. Zo ’n 80 miljard heeft al die steun de overheid ongeveer gekost las ik. Tel daar maar bij op wat ondernemers hebben ingeteerd op hun geld (pensioen?), geleend hebben bij familie en kennissen en/of wat ze geleend hebben bij leveranciers. Plus dan natuurlijk ook nog alle uitgestelde belastingbetalingen (dat uitstel stopt trouwens ook op 01 oktober) en dan wordt de totale schade …… (ja, weet ik ook niet, het dubbele?). Vandaar dus ook een grote angst voor een golf aan faillissementen. En dus: Horeca boos (woedend zelfs), reisbranche boos. We gaan het allemaal meemaken de komende maanden, spannend wordt het in ieder geval.
Tussen al deze toestanden door las ik nog een plan, van de EU: ze willen daar -begrijp ik- van alle EU-burgers de bezittingen gaan registreren. Huh? Echt? Naja, als dat op dezelfde manier gaat als het controleren van de QR-codes…..

Oftewel: ik ben er vanaf vandaag, maandag 30 augustus, weer.
Geef me even een paar dagen om de post, mail en andere dringende pushberichten weg te werken. Vanaf ongeveer a.s. woensdag is business as usual.
Op naar de kerstvakantie ;-).

Als het goed is weet iedereen het al lang, maar voor alle zekerheid en compleetheid: ik ben vacant (uit het latijn vacatio dus, vakantie) vanaf 24 juli tot en met zondag 29 augustus.
En vacant is bij mij ook echt vacant, weg, foetsie, exit. Wel nog even aan een goede traditie gehoor geven: de laatste loodjes die overbleven komen er nog wel aan; afgesproken is afgesproken.
Is er in de tussentijd iets: zet het op de mail dan pak ik het na mijn vakantie direct op.
En terwijl je misschien wacht: wachtmuziekje. En nog een, of liever deze?
See you in september…..

Wet DBA? Dat is die wet die in 2016 de (toen twee jaar oude) regels rond de Verklaring Arbeidsrelatie (VAR, weet je nog?) verving en sinds die tijd (2016 dus) maar niet van de grond wilde komen. Omdat -kort gezegd- bijna niemand er iets mee kon in de praktijk en nog steeds niet kan, zo blijkt. En iets dat niet werkt, dat werkt niet. Dus doet de Belastingdienst niets, ook al is er sprake van flagrante schendingen van de DBA-basisregels.
Dat ‘moratorium’ (op de handhaving van de wet DBA) loopt nu door tot (tenminste) 01 oktober 2021, aldus StasFin Vijlbrief. Bijna iedereen was die wet ook alweer vergeten en (bijna) niemand hield zich er ook aan. En als ik het artikel achter de link goed begrijp gaat dat allemaal ook nog wel even (door-)duren. Het fiscaal en juridisch parkeren op een verboden stukje straat blijft dus nog wel even ongestraft. Tenzij natuurlijk, want een tenzij is er altijd en overal (tenzij er sprake is van een echt flagrante schending van de regels….). Rare jongens, die politici. Je hoort….

Belasting heffen over bezit, het was, is en blijft een heikel punt. Sinds 2001 kennen we het ‘boxen-systeem’ met in de 3e box de spaarrekeningen, aandelen en andere beleggingen (zoals 2e huizen e.d.); schulden mogen daar dan weer van afgetrokken worden en over het saldo daarvan moet betaald worden. De eigen woning (en de bijbehorende hypothecaire schuld) viel daar dan weer buiten (want belast in Box 1) en ook het bezit van aandelen in eigen bedrijven volgen een ander traject (Box 2, daar is de opbrengst belast).
De oudjes onder ons weten misschien nog dat voor 2001 niet het bezit, maar het rendement (rente, dividend, huur e.d.) belast werd. Met allerlei vrijstellingen en heffingsdrempels overigens, but let ’s not go there. Vanaf 2001 werd dus bezit belast, en wel tegen een bedacht (forfaitair) rendement van 4% en daarover een belastingheffing van 30%. Dus feitelijk 1,2% belastingheffing. Heel onredelijk was dat bedachte rendement toen overigens niet: de spaarrente lag toen ergens tussen de 3,5% en 4% en een voorzichtige belegging in aandelen haalde ongeveer hetzelfde.
Toen kwam dus de financiële crisis van 2007/2008 en nam de spaarrente een duikvlucht naar beneden. De forfaitaire rente in Box3 bleef echter hetzelfde, daar werden vele mensen behoorlijk boos over en die stapten naar de rechter. Wat zeg ik: rechter, vele rechters, want ‘niet eerlijk’, ‘in strijd met de rechten van de mens’ en zelfs ‘diefstal’.
Die rechters bewogen in het begin niet zo mee (politiek besluit, deal with it), maar dat is de laatste jaren aan het schuiven. De Hoge Raad heeft recent een interessante uitspraak gedaan die er -kortweg- op neer komt dat als (als!) iemand door die veel te hoge belastingheffing moet interen op zijn spaargeld dat een ‘buitensporige last’ is, en dat mag niet (rechten van de mensch). En dat is eigenlijk de eerste echte bres die in het tot nu toe onneembare fort is geslagen. Ik begrijp ook dat de nieuwe regering gaat werken aan een heel nieuw systeem. Spannend! Ze rennen naar de bres om het gat weer dicht te krijgen…..
Update 18 juli 2021: de Tweede Kamer eischt pronte actie.

Ik zie ze in boekhoudingen steeds vaker langskomen: abonnementen voor data-opslag ‘in de cloud’. Makkelijk, automatisch en niet (echt) duur. En ook handig in verband met de fiscale bewaarplicht; je weet zeker dat je altijd een kopie hebt. Toch? Zeker waar, totdat…
Totdat de provider je account op slot doet omdat er ergens iets in je account niet bevalt, in strijd is met de regels of iets anders. Op Tweakers stond er vorige week een leerzaam verhaal (in 5 partjes, dus doorbladeren) over. Als je voor al je data volledig vertrouwt op zo’n live opslagdienst: lees en huiver. En zorg voor een backup…..
Zeker als je ook (over) deze uitspraak van de Hoge Raad leest….

Ooit, in de tijd van mijn vader nog, ging bijna alles contant: het wekelijkse loonzakje, boodschappen, de kapper, … Toen moesten onze (voor-)ouders ‘aan de bank’ (meestal dus toen: de Postbank), maar ondanks dat, de meeste dingen bleven contant (voor de jongeren onder ons: dat haalde je dan op bij de balie van je bank). Maar de tijden veranderen: contant geld raakt uit de gratie. Kwestie van moderniteit natuurlijk, maar onderschat ook niet onze overheid hier die het liefst geen contant geld meer ziet rondgaan. Want cash = (vaak) zwart, crimineel geld.
Daarnaast: al die pinautomaten ontploffen tegenwoordig steeds vaker. Contant geld wordt zo te duur voor de banken en dus slaan we de richting in van het betalen om je eigen geld contant op te halen.
Betalen, voor je eigen geld. Moet je toch even aan wennen…..
NIBUD ook boos: er zijn veel mensen die dat contante geld een prima manier vinden om hun financiën in de hand te houden. Vaak ook mensen die het al niet breed hebben en dan ook nog eens moeten gaan betalen…. Mooi woord trouwens: ‘Saldinisten’. Dat kende ik nog niet.
Wie straks dus ook de klos zijn: ondernemers die klanten hebben die contant betalen. Het afstorten van dat geld gaat ook geld kosten (alsof het dat niet nu ook al doet). Zelfs als het er (bijna) niet meer is, blijft cash een cashcow. Ik doe maar een gouwe ouwe in de pot.
Oh ja: alles giraal maakt het belasting heffen ook wat makkelijker, en daar zijn ze nu al goed in….. Niks aan de hand dus, alles volgens plan. Ik voorzie over een paar jaar: hey, psssst, pssst: contant geld nodig?

Wie al een tijdje meeloopt herinnert zich vast nog de financiële crisis van (ongeveer) 2008-2011: in elkaar klappende banken, landen aan de bedelstaf (remember Griekenland?) en ook: imploderende huizenprijzen. Dat laatste hoeft niet zo heel erg te zijn, behalve als je je huis moet verkopen: lage opbrengst, (nog) hoge hypothecaire schuld en dus: restschuld! Die restschuld (er zijn mensen die nu nog bezig zijn die af te lossen) kwam vooral voor bij mensen die een aflossingsvrije hypothecaire lening hadden, logisch.
Na de crisis wilde onze goedbedoelende overheid ons voortaan beschermen tegen dit soort ongemak: vanaf 2013 mocht je alleen nog hypotheekrente fiscaal aftrekken als je de lening ook (in maximaal 30 jaar) afloste. Deed je het anders: dan geen rente-aftrek, dus geen belastingvoordeel en dus sloot iedereen vanaf dat moment annuïteitenleningen af. Daar komt de laatste tijd behoorlijk de klad in, want de mensen zijn gaan rekenen omdat de rente nu zo laag staat (en raad eens wie daar verantwoordelijk voor is…, trouwens: de huizenmarkt wordt ook al grotendeels gereguleerd door de overheid).

Rekenvoorbeeldje? Stel een huis van € 350.000 en een hypothecaire lening van € 350.000. Rente 30 jaar vast: 2%.
Heb je een annuïteitenhypotheek gesloten dan betaal je dan maandelijks (rente & aflossing) € 1.294, per jaar € 15.528. Fiscale effect: bijtelling huurwaardeforfait (stel WOZ = € 350.000) € 2.100 en aftrek hypotheekrente (gemiddeld, over de hele 30 jaar) een kleine € 4.000. Fiscaal aftrekbaar dus gemiddeld € 1.900 per jaar wat (stel tegen 40% tarief Inkomstenbelasting) € 760 belastingvoordeel betekent. Netto lasten dus gemiddeld per jaar: € 15.528 minus € 760 is € 14.768.
Nu met een aflossingsvrije hypotheek. Rente per jaar € 7.000 en bijtelling huurwaardeforfait (maal 40% Inkomstenbelasting) € 840, totale jaarlijkse lasten dus € 7.840. Dat is bijna de helft vergeleken met de annuïteitenhypotheek, dus zo ’n € 650 per maand netto meer te besteden aan andere zaken dan ‘het huis’.
Vandaar dus….
Blijft natuurlijk de kwestie: wat als je je huis verkoopt, dan moet je dus de hele hypotheek nog aflossen. Toch? Ja, klopt. En wat gebeurt er als je tussentijds moet verkopen en je huis op dat moment minder waard is geworden? Ja, restschuld.
Maar stel: je verkoopt over 30 jaar. De inflatie heeft dan een deel van je hypotheek opgegeten: bij 2% inflatie per jaar is die dan nog ongeveer € 196.000 ‘waard’ in de koopkracht van het jaar 2051. En de waarde van het huis? Stel dat die waarde ieder jaar (gemiddeld) met 2% stijgt, dan verkoop je dat huis in 2051 dus voor ongeveer € 621.000. Hou je na aflossing van de hypothecaire lening toch mooi € 271.000 over, welk bedrag dan in 2051 (bij 2% inflatie) helaas nog maar ongeveer € 150.000 koopkracht van 2051 is, maar dan nog… Zijn dat rare gedachten? Lees dit eens, antwoord: nee dus, hier de huizenprijzen uit wat recentere tijden.

Zie hier het effect van onze goedbedoelende overheid…..
Disclaimer: pas wel op wat je doet hier want zonder risico ’s is dit natuurlijk ook niet. Laat je deskundig adviseren en denk vooral zelf ook na (er zijn ook meerdere wegen die naar Rome leiden trouwens). Denk ook na over de scenario ’s waarin het leven toch anders loopt dan in dit mooie schema, zoals in 2008. Floortje weet er inmiddels ook alles van.

Ik schreef op deze webplek al vaker over de verschillen in belastingheffing tussen werknemers en zelfstandigen: een interessante, onuitputtelijke, maar tegelijk ook moeilijk grijpbare materie. Maar -dat schreef ik hier ook al vaker- ‘de politiek’ wil minder zelfstandigen en een manier om dat voor elkaar te krijgen is de zelfstandige (fiscaal) duurder te maken. Want één ding is wel zeker: een zelfstandige betaalt (meestal) minder Inkomstenbelasting dan een werknemer.
Maar hoeveel minder dan? Dat is dus nogal ingewikkeld want de Nederlandse fiscale regels zijn nogal complex, zacht gezegd. Wat doe je in de berekeningen bijvoorbeeld met het fiscale effect van de rente-aftrek Eigen Woning, aftrek ziektekosten, wat doe je met de FOR, wat doe je met premies voor AOV en oudedag? Wat doe je met de Toeslagen, wat doe je met …. nou ja, je snapt ‘m al wel: het is als het vergelijken van appels, bananen en druiven. En dan ook nog die bij de Appie, de Lidl en de Natuurvoedingswinkel. Niet te doen eigenlijk, in ieder geval nooit de complete waarheid en al helemaal niet van toepassing op een concrete werknemer of zelfstandige. Maar niet getreurd: de StasFin doet het gewoon (wat op zich misschien lovenswaardig is) en laat alle nuances gewoon weg (en dat is dan weer wat minder).
Wie wel van een cijferlijstje of 20 houdt: hier zijn de resultaten (klik op de 2e ‘Nieuwsbron’ onderaan) van al dat politieke en ambtelijke rekenwerk.
Ik ga het niet narekenen, maar ik heb alvast wel de nodige vragen. Gewoon, uit de praktijk….

Vorige week schreef ik er toevallig nog over in ‘mijn nieuws‘: de schier eindeloze discussie over het definitieve antwoord op de vraag of iemand die je inhuurt voor een klus wel of niet juridisch en fiscaal als ondernemer gezien mag worden. Of toch werknemer is, inclusief de juridische en fiscale kerstboom die je daar voor op moet tuigen. En zie daar: deze week komen ‘de’ werkgevers en ‘de’ werknemers met een gezamenlijk idee.
Hoofdlijnen van dit idee: minder, minder, minder (oeps..).
Minder zelfstandigen, minder flexwerkers, minder lang uitzendwerk en minder geen nulurencontracten meer. En minder geen fiscale faciliteiten meer voor de echte zelfstandigen. Wel meer flexibiliteit voor werkgevers die intern willen schuiven en zelfs werknemers tijdelijk naar huis mogen sturen wegens minder werk. Minder loon dan ook wel, maar daar mag (als ik het goed begrijp) de belastingbetaler voor opdraaien.
En een minimum uurtarief voor wie als zelfstandige gezien wil (blijven) worden: € 35 per uur.
Gaat dit idee zo ook praktijk worden? Niet helemaal, schat ik nu in. Maar wel grotendeels: de nieuwe regering is vast heel blij met dit idee.
Of het straks uitvoerbaar is? Natuurlijk niet (net zo min als al die andere regels uit het verleden), maar het is wel weer een mooi nieuw decor, met een fris verfje. Kunnen we er met z ’n allen weer een paar jaar tegen….