Henk

Vanaf 2020 bestaat de KOR (Kleine Ondernemers Regeling voor de Btw) niet meer. De koning is dood, leve de nieuwe koning (die we voorlopig KOR II gaan noemen). De nieuwe regeling leek in eerste instantie niet al te ingewikkeld, inmiddels heeft in mijn vak de twijfel stevig toegeslagen. Het aantal voorbeeld- en rekenmodellen is al niet meer te tellen (en dat wil wat zeggen, in mijn vak) en iedereen is klaarwakker.
Het blijkt inderdaad ook ontzagwekkend lastig te zijn in veel gevallen: op zich is het al lastig, maar je moet ook nog eens 5 jaar terugdenken en 3 jaar vooruit. Als je handelt met het buitenland (verkoop en inkoop, ook al is dat af en toe) en/of de grotere verleggingsregeling (bouwsector) van toepassing is, of kan zijn, of wordt, dan is die nieuwe KOR mogelijk/waarschijnlijk niet mogelijk, of niet handig, of zelfs duur. Het begint er dus op te lijken dat deze versimpeling gaat uitlopen op een enorm ingewikkelde toestand.
Maar niet getreurd, we hebben nog even de tijd: uiterlijk 20 november 2019 moet de keuze zijn gemaakt. Ik heb natuurlijk al eens in mijn eigen klantenbestand wat zitten rondkijken en rekenen. Oei! En nog eens oei! Driewerf oei! Wie zich vast in wil lezen, dat kan onder andere hier. Antwoord op de vraag wat het beste te doen staan daar ook niet, maar je snapt de basis van wat eraan komt wel beter.
Na de vakantie gaan we samen eens kijken, en rekenen.

Voor ons als ondernemers is het natuurlijk een nogal belangrijk punt, dat betalen. Geld is ons zakelijke levenselixer, zonder geld houdt het allemaal op. Dat geldt natuurlijk ook voor niet-ondernemers, maar die hebben dan weer ondernemers (hun werkgevers dus) die dat varkentje voor een belangrijk deel moeten gaan wassen.
Het geldverkeer, ooit door een Franse arts in een van de eerste boeken/studies over economie vergeleken met het bloed in ons lichaam: aanvoer van voeding en zuurstof, afvoer van afvalstoffen.
Ik schreef hier al eerder over het (komende) verbod op contante betalingen boven de € 3.000. Nu lees ik dat ‘mijn eigen bank’ het contant opnemen van geld gaat ‘ontmoedigen’ (wat nogal eens een voorloper is op ‘verbieden’ of onmogelijk maken). Diezelfde bank stuurt ons klanten een kaartje (gezellig, een kaartje!) waarin het gemak van een nieuwe betaalvorm wordt aangeprezen: ‘het betaalverzoek’. Handig! Vinden ze. Handig is het zeker, alleen is het hele boekhoudkundige en fiscale gebeuren gebaseerd op een factuur en als je dus zakelijk aftrekbare kosten wilt hebben zal er toch ook een factuur moeten zijn en dat regelt dat betalingsverzoek niet. Advies dus: eerst een goede en complete factuur, dan pas betalen. Een advies dat overigens ook geldt voor al die andere ‘handige’ betaalmethoden zoals iDeal, PayPal, Adyen, e.d.: eerst goede factuur, dan betalen.
We zien ook de opkomst van (ook handige) betaalmethoden als ‘Tikkie’, ApplePay e.d. Steeds vaker betalen particuliere klanten daarmee, want dat is ook ‘handig’. Klopt op zich natuurlijk, dat handig. Maar onderschat de extra kosten niet: al die tikkies en aanverwanten leveren ontzagwekkend veel extra boekhoudwerk op door een uitdijende grootboekrekening Kruisposten (waar dan natuurlijk ook van alles en nog wat op fout gaat). Alle boekhouders scherpen hun pennen om al die boekingen tegen elkaar weg te vinken….. Back to the 80’s (of the future, nog toepasselijker).
Kortom: niets mis met al die nieuwe betaalvormen, maar let als ondernemer wel op ‘je saeck’! Eerst nadenken, snappen en administratief goed regelen en dan pas meedoen.

Groot nieuws afgelopen week: de regering gaat drastische maatregelen nemen om een einde te maken aan de witwaspraktijken (in NL dan, want over de grens gelden weer andere regels, voorlopig dan). Op zich zeker wel een mooi idee: het moet maar eens afgelopen zijn met al dat zwarte geld. Toch?
Een samenvatting van die plannen kun je onder andere hier lezen (inclusief linkje naar het complete plan, voor de nepnieuwsfoben).
Maar we beginnen even bij het begin: over hoeveel zwart geld hebben we het eigenlijk? Dat weten we dus niet, logisch hè? Schattingen zijn er dus wel: ongeveer (of minstens) 16 miljard per jaar en dat is op een totale economie van ongeveer 700 miljard per jaar dus ruim 2%. Nou is 16 miljard een hele bak met geld, maar dit soort toch wel draconische maatregelen voor 2% van de economie?
Meest zichtbare en voelbare idee in de plannen is dat er niet meer voor meer dan € 3.000 contant betaald mag worden, per transactie dan. Nou kan ik me niet heugen zo ’n bedrag ooit contant afgetikt te hebben (en ik ga al even mee, ik ben nog uit de tijd van de kascheques en zelfs mijn vader ’s loonzakje herinner ik me nog vaag). Maar er is toch wel enige paniek, bij autodealers bijvoorbeeld en de horeca wordt er blijkbaar ook niet blij van. Op HigherLevel liep er een leuke discussie over trouwens. Conclusie daar: die Bitcoin gaat nog groot worden (in NL 16 miljard per jaar?).
Hoe dan ook: the times they are a-changing, prepare! Gooi die ouwe sok op tafel, voordat het niet meer kan….

Vorige week schreef ik hier(onder) over de rekensom achter….. Naja, de inkt van de krantenartikelen over de nieuwe regels (het zijn nog plannen mensen, plannen!) over wie/wat nou wel/niet een ‘echte’ zelfstandige is nog niet droog of half Nederland valt ruziemakend en/of verdrietig en/of gekwetst over elkaar heen. Of elkaar huilend in de armen, zo gewenst….
De contouren van de nieuwe DBA-VAR-whatever-regels worden duidelijker. En dat is dan in ieder geval mooi, niets ergers dan niet weten waar je aan toe bent in ondernemersland. Toch?

Laat ik eens proberen het kort uit te leggen.
En om maar eens stevig te beginnen: de belastingdienst gaat alvast scherper en vaker controleren. Vanaf 2020, dat dan weer wel.
Wie zich wil inlezen over de nieuwe plannen, dat kan onder andere hier.
We krijgen dus drie soorten ‘zelfstandigen’ (nee, ik weiger dat woord zz….. te gebruiken, onzinterm, marketingpraat). Wie beneden de € 16 per uur verdient is geen zelfstandige, die is (c.q. hoort) in loondienst. Exit dus.
Wie meer dan € 75 per uur vraagt (en krijgt natuurlijk ook ;-)) kan zich via een ‘zelfstandigenverklaring’ (naar een beter woord wordt nog gezocht) als echte ondernemer laten behandelen, maar dan mag die klus niet langer dan een jaar duren. Maar aan dat jaar valt ook wel weer een mouw te passen, begrijp ik.
En de groep daartussen? Tja. Als ik het zo inschat zijn dat verreweg de meesten, 90% misschien zelfs? Dat blijft voor hen dan dus weer hannesen, trucjes bedenken, door rood rijden, net doen of de neus bloedt.
Mijn kortste samenvatting van wat ik tot toe toe gezien heb: veel tekst, weinig oplossingen. New names, same shit zeggen ze in de VS dan altijd.
In mijn fantasie zie ik al pakketbezorgers rondzoeven die voor € 80 per uur al uw 120 pakketjes rondbrengen in een uur. Zeggen ze. Of ondernemers die….. nou ja, laat maar. Ik ga mensen niet op ideeën brengen, althans niet hier.