De inkt van het plan is nog niet droog of de eerste klachten klinken alweer: de nieuwe aanpak van de Box III-belasting is (heel) goed voor spaarders, maar (heel) slecht voor beleggers. Ojé.
Want als dat zo is (en dat is zo, althans vaak) gaan we in mijn vak natuurlijk onmiddellijk kijken wat daar dan zoal aan te doen is. En als zelfs het NRC al met ideeën komt dan kan de Belastingdienst zijn borst wel nat gaan maken voor alle belasting ontwijkende trukendozen. We beraden ons, je hoort…… Update 16/09/19: en ja hoor, het begint te rommelen en donderen; men is aan het denken en rekenen geslagen (tip: too little, too late).
Eh… nee toch? Dacht ik. Verkeerd gedacht dus, want dat kan wel. Tenminste als we een uitspraak van de hoogste EU-rechters lezen. Het is immers (gelukkig) niet aan de overheid om te bepalen wat wel en niet kunst is en een eenmalig gemaakte en door de fotograaf gesigneerde foto kan kunst zijn. Who cares? Nou, het verschil tussen een pasfoto nu en een kunstige pasfoto straks is het Btw-percentage: de eerste is 21% en de tweede 9% (want kunst is 9%). Leuk toch, dit soort dingen? Wees dus niet verbaasd als een net gemaakte pasfoto door de fotograaf op de achterkant wordt voorzien van een handtekening en een datum, het levert de fotograaf 12% meer op. Trouwens: dan weet ik nog wel wat meer kunstuitingen te bedenken…..
Ooit las ik een verhaal over de weg van Amsterdam naar Haarlem; die was erg gevaarlijk omdat er veel struikrovers in de bosjes lagen te wachten op langslopende goed gevulde beurzen en/of andere zaken die niet door de beugel konden. Ja, dat speelde rond het jaar 1750. Dat soort struikrovers waren ook een belangrijke aanleiding voor het oprichten van de eerste bank; daar kon je je geld inleveren, kreeg je een briefje (het latere bankbiljet) dat je bij een andere bank, heel ergens anders, weer in kon leveren (met een wachtwoord, toen al!) en dan kreeg je je geld weer terug. Handig. Maar we leven in 2019, dus die struikrovers liggen niet meer in de struiken en langs de weg. Ze zitten comfortabel in een bureaustoel achter een computer en hebben het van daaraf voorzien op je beurs banksaldo. Een op de twaalf mensen had er last van in 2018 las ik. Zo! Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Trap er niet in! Zie waar je kwetsbaar bent en doe daar wat aan, of mee.
Je weet het misschien niet, dus dan vertel ik het je bij deze: zoals geldt voor veel beroepen en organisaties zijn ook belastingconsulenten (yes, that ’s me) verplicht melding te maken van ‘ongebruikelijke situaties’ waar (mogelijk) sprake is van het witwassen van zwart geld. Dat staat beschreven in de WWFT (Wet ter voorkoming van Witwaspraktijken en de Financiering van Terrorisme, toe maar!). Wat dan? Hoe dan? Op ons -door de Belastingdienst gerunde forum- stond laatst een poll. De vraag was: Bij de klant moet u een correctie op de omzet maken als gevolg van bijvoorbeeld een negatief kassaldo of te lage marges. Fiscaal corrigeert u dit met een correctie op de winst en de verschuldigde omzetbelasting. De verschuldigde omzetbelasting suppleert u. Hebt u daarmee aan uw verplichtingen voldaan? De mogelijke antwoorden waren: Ja (dat antwoordde 24%) Ja, want door die suppletie heb ik melding gedaan (dat antwoordde 6% van mijn vakgenoten) Nee, ik moet ook melding doen bij het FIU (41%) En 29% wist het niet (zeker). Het juiste antwoord is de 3e optie, dus (ook) melden. Nou doe ik dat niet en nooit: omzet bijboeken. Maar je ziet hier wel dat ik en mijn vakgenoten naast belastingconsulent ook nog -onbezoldigde- speurneuzen moeten zijn. Nog even en we checken tegelijk ook of je fietsend aan het bellen bent ;-), of door rood rijdt, of…..
De wettelijke regel dat je als eigen huisbezitter een energielabel voor je huis moet hebben is er al jaren (2015), alleen werd er tot nu toe eigenlijk niet echt iets gedaan als je dat niet had (inderdaad: gedoogbeleid dus, dit is Nederland immers). Dat gaat dus anders worden las ik deze week: gelijk € 170 boete aftikken als je bij verkoop van je huis geen energielabel hebt. Even economisch denken: wat kost zo ’n energielabel zelf dan? Nou, dat verschilt blijkbaar nogal. Van een paar Euro tot een paar tientjes begrijp ik, maar ik heb er zelf nog geen onderzoek naar gedaan; in de praktijk wil zoiets nogal eens zwaar tegenvallen. Het is blijkbaar wel wat doe-het-zelfwerk werk lees ik op de site van de Vereniging Eigen Huis en de voorlichtingspagina van de overheid. En als je toch aan het rondneuzen bent: ‘het’ klimaatplan is inmiddels klaar (samenvatting hier) en daar staan toch wel de nodige toekomstige kostenposten in opgesomd. Pfoei (veegt zweet van voorhoofd). Misschien kun je meerdere vliegen in één klap slaan? En als we dan toch bezig zijn met belastingen, eigen huizen en dergelijke: huiseigenaren moeten meer ‘zur Kasse gebeten werden‘, aldus het hoofd van de Nederlandse Bank. Fijne week was het weer…..
De problemen bij (en met) de Belastingdienst blijven maar doorzeuren in de publiciteit en de politiek.Deze week: cultuurproblemen en het vertrouwen is zoek, de dienstverlening is onder de maat. Zo! Het is wel eens beter gegaan met een van de meest cruciale onderdelen van de overheid.
Even op een rijtje dan maar. Cultuurproblemen? Het vertrouwen is zoek? Deze dus. En deze. De dienstverlening is onder de maat, volgens mijn beroepsgenoten dan? Hier. En toch… en toch… lukt het blijkbaar ieder jaar weer toch een ruime 300 miljard aan belastingen binnen te krijgen met een blijkbaar van paperclips en plakband aan elkaar hangende organisatie. Toch knap, niet dan?
Deze week las ik twee saillante kantenartikelen die over hetzelfde (belastingheffing) gaan, maar een totaal andere inkijk geven. En toch uitkomen op hetzelfde liedje…. Ja toch? Lees eens mee. Eerste artikel: de belastinginkomsten stegen dus na de crisis van 35,5% van wat we met z ’n allen verdienen (het bbp) naar 38,8%. Dat lijkt nou ook weer niet zoveel, maar als je de % eens omrekent in € ziet dat er ineens heel anders uit. Het bbp is nu ongeveer 750 miljard per jaar en dan is dat verschil dus best veel geld (ongeveer € 25 miljard per jaar, een kleine € 3.000 per werkende per jaar). Auw! Tweede artikel: grote bedrijven willen nog wel eens slimme wegen gebruiken om aan die stijgende belastinginkomsten niet mee te hoeven betalen. En dat als sinds de jaren ’70 dus (zo al niet eerder….). Op zich trouwens geen nieuws (en geef ze eens ongelijk). Maar de schoorsteen van de overheid moet natuurlijk wel blijven roken natuurlijk, dus als het geld niet linksom komt, dan maar rechtsom.
’t Is toch wat tegenwoordig, met al die algoritmen die steeds meer ingrijpen in ons leven. Praat me er niet van: zelfdenkende machines waar niet mee te praten valt, niet te overleggen – laat staan mee te onderhandelen (de Terminator wist er wel raad mee vroeger, maar ja: dat was vroeger). Gevaarlijk ook, want je weet natuurlijk nooit of die algoritmes wel inclusief genoeg zijn, geen ongewenste feiten (of effecten) oproepen en/of gewoon poep zijn. Maar onze wakende overheid wil daar wat aan gaan doen. Ojé, ik voel een nieuwe ‘autoriteit’ aankomen…. gevuld met (ex-) ambtenaren en politici met een trackrecord op het gebied van automatisering waar je ‘U’ tegen zegt. Toch?
Wat we in mijn vak doen is altijd een soort van spagaat: aan de ene kant is de Belastingdienst onze grootste ’tegenstander’ en aan de andere kant zijn we afhankelijk van een goed functionerende Belastingdienst: voorspelbaar, eerlijk, efficiënt en effectief. En andersom is dat natuurlijk ook zo. Dat gaat de laatste tijd wat minder lees ik. Oei. Ik heb er zelf nog niet zoveel van gemerkt moet ik zeggen, maar ik hoor dit soort signalen de laatste tijd inderdaad ook wel vaker. Lastig, heel lastig.
‘Are you happy?’ Hoe vaak heb ik die zin niet gehoord tijdens een concert. En daar volgt dan altijd (nou ja: meestal) een luidkeels: jaaaah, of yes op van het publiek. Logisch ook: we hebben immers een best duur kaartje gekocht, dan willen we ook wel ‘happy’ zijn. En dus riep de Belastingdienst ook maar eens of we wel happy waren. Nee, niet over de belastingheffing en- regels zelf (daar kunnen ze immers ook niets aan doen, dat doet de politiek), over de kwelgeest van deze tijden: de ‘communicatiestrategie’. Nou, dat viel nogal tegen las ik. Oei! En nog eens oei!
