Henk

Dit (hier schrijven over wat er zoal speelt op mijn eigen vakgebied) doe ik niet vaak, maar het moet nu echt even. Want afgelopen week rinkelde er een harde alarmbel over iets waar ik mij al tijden aan irriteer: onze (ook mijn) rol als onbezoldigd opsporingsambtenaar politieagent.
Eerst hier wat uitleg.
Iedereen en alles moet dus op allerlei zaken gaan letten en, als dat volgens de richtlijnen moet, daar melding van maken bij het FIU (wel eens van gehoord? Hier vind je ze, Wiki hier). Herinner je je nog die 700 miljoen boete voor de ING? En laatst een wat lagere boete voor de ABN? Die deden dat dus niet goed genoeg, volgens de overheid. Ja, dat gaat over dezelfde wet als waar ik het nu ook over heb: de WWFT. Maar wat blijkt dus, aldus de beroepsgroepen dan: vervolgens doet de overheid veel te weinig met al die meldingen. Want te weinig personeel.
Tja…..
Ondertussen heeft de ING 2.000 mensen aan het werk die alles en iedereen aan het ‘screenen’ zijn. Ik las laatst (nee, ik weet niet meer waar) dat iemand die al 40 jaar particulier klant was bij een bank een zakelijke rekening aanvroeg. Die aanvraag duurde 6 weken (voorheen 1 a 2 weken) en de rekening werd alleen maar gegeven als de klant maximaal 10% van zijn omzet cash afstortte.
Zeker, die meneer aan het einde van het artikel heeft wel een punt, maar dit soort krampachtige toestanden is wel de totaal andere kant van wat goed en werkbaar is en waar de goeden weer eens onder de kwaden moeten lijden ter meerdere glorie van ….. ja, van wat?
Nah ja… als (schrale) troost dit dan maar?

Binnenkort worden we weer overspoeld door reclames vanwege de overheid: ‘we’ ‘moeten’ weer aangifte Inkomstenbelasting 2019 doen. Voor 01 mei. En natuurlijk heeft de overheid ons dat aangeven weer zo makkelijk mogelijk gemaakt. Toch?
Nou valt dat allemaal wel mee (of tegen, zo je wilt): zowel die 01 mei als dat makkelijk zijn in de praktijk nogal relatief.
Wat betreft dat makkelijk: ik zag afgelopen week de jaarlijkse checklist 2019 van het Register Belastingadviseurs langskomen: 10 bladzijden met vragen en dan zit eigenlijk nog niet eens alles aan complexe kwesties er expliciet in. Misschien is mijn (veel kortere) checklist dan toch ook wel handig……. (maar die is exclusief voor klanten ;-))

Heel vroeger had je nomadenstammen die rondtrokken op zoek naar voedsel en water (en soms ook vrede en veiligheid). Toen was dat voor prehistorische overheden ook al een probleem, want ‘onder wie’ vielen die eigenlijk?
Voor overheden is dat natuurlijk wel een issue, ‘onder wie’ iemand valt. Dat heeft natuurlijk iets met gezag te maken, maar vooral toch ook met het innen van belastingen. Inmiddels hebben we een nieuwe vorm van deze nomaden: de digitale nomade. Lastige mensen qua fiscaliteiten, die digitale nomaden. Want of ze verdwijnen volledig van de fiscale radar, of ze worden door zoveel radarstations opgevangen dat ze volledig kaalgeplukt worden. Ingewikkeld ook, zoiets als dit. Skypen dan maar? Of Facetimen?

Een bijzondere en grappige (nou ja, voor de betrokkene wat minder grappig) rechterlijke uitspraak zag ik deze week. Kijk eens rond in die uitspraak, curieus toch?
Ik heb in zo ’n geval nog wel eens de (vaak onbedwingbare) neiging uit te zoeken over wie dit nou gaat. Zo moeilijk is dat niet als je een beetje de weg op het internet weet te vinden. Heb ik niet gedaan deze keer.

Ken je die, dat verhaal over ’the Two Towers’? Een moderne variant daarvan zijn misschien ‘de twee belastingschijven’ (dat waren er voorheen drie en overigens ooit zelfs zeven).
Dat hele gebeuren is voor mij en mijn vakgenoten best interessant natuurlijk, en natuurlijk ook belangrijk voor iedereen met inkomen en/of vermogen, oftewel: de geachte Belastingplichtigen (Bp’s, in onze vaktaal).
Ingewikkelde materie ook, want in dit artikel wordt omstandig uitgelegd dat die verandering van drie naar twee schijven maar een deel van de fiscale werkelijkheid (of complexiteit) is. Lees het eens door; de mate van beschaving kun je aflezen aan de complexiteit van de regels…… Toch?

Althans: dat is het plan. Een nieuwe StasFin op de Belastingdienst (Hans Vijlbrief) en een nieuwe StasFin op de Toeslagen & de Douane (wat een curieuze combi overigens, heel bijzonder): Alexandra van Huffelen. Beiden hebben een partijkaart van D66 op zak, net als hun voorganger Menno Snel trouwens.
Volgens de gebruikelijke orakels op TV zijn ze allebei ‘bestuurlijke zwaargewichten’ die deze klus aan moeten kunnen. Of dat zo is? Ik heb geen idee. Wat ik wel weet is dat het qua automatisering niet echt lekker loopt bij de belastingdienst en dat is alvast mijn understatement van deze week. Wat ik ook weet is dat er plannen (nou ja, plannen…ideeën) zijn de hele belastingwetgeving binnen niet al te lange tijd ingrijpend op de schop te nemen. En het moet dan allemaal weer terug naar de menselijke maat, ook dat nog. Ik zou zeggen: veel succes!
Ohja: nog een mooi statement van de nieuwe StasFin las ik: de Belastingdienst moet weer saai en degelijk worden. Yes please.

Ik meld het maar even want de hele Btw-kwestie was bij de nieuwe fietsregels ‘op de zaak’ nog niet duidelijk. Nu dus wel. Van alle Btw op (bij de aankoop) en van (onderhoud, reparaties) is dus maximaal € 130 aftrekbaar.
Nou zeg, dat schiet echt op: maximaal € 130. Dat wordt dan een klein fietsje, wil je er het optimale fiscale rendement uithalen. Echt een stimulerende maatregel die veel ondernemers over de drempel zal trekken.
Maar goed, alle kleine beetjes helpen natuurlijk. Ook waar.
En die auto, als plaatje bij een fietsverhaal? Over stimuleren gesproken: het stimuleren van e-auto’s begint ook snel te minderen. Ik heb het niet nagerekend, maar iemand heeft dus al uitgerekend dat hiermee een benzineauto goedkoper is, qua brandstof.