Afgelopen week verscheen een ambtelijk rapport/onderzoek over het toekomstige beleid hoe te voldoen aan de (politiek gestelde) klimaatdoelen. Lang verhaal kort: meer regels en hogere belastingheffingen, de tijd van het plukken van laaghangend fruit is voorbij.
Dit combineert dan mooi (als je het zo wilt zien) met de plannen voor een behoorlijk ingrijpende aanpassing van het belastingstelsel (2026?), waar het lang verhaal kort is: minder belasting op arbeid, meer belasting op winst en vermogen.
En -om het nog ingewikkelder te maken- valt dat ook min of meer samen met de plannen om de arbeidsmarkt ingrijpend te verbouwen.
Kortom: ons allen staat de komende jaren het een en ander te wachten, zeker voor ondernemend Nederland. Natuurlijk overleven we dat allemaal ook (meestal) wel weer; het is langzaamaan wel oppassen geblazen, zeker als je plannen op langere termijn aan het bedenken bent. Dus neem dit alles mee in je gedachten!
Henk
Nog een crisis erbij?
We leven in lastige tijden: stikstofcrisis, klimaatcrisis, toeslagenschandaal, Box3-diefstal, brandstofcrisis, Oekraïne, regeringscrisis(?), Coronacrisis en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Daar kwam afgelopen week weer een nieuwe mogelijke crisis bij: een financiële- bankencrisis. Een bewijs van een aloude stelling: als het fout gaat, dan gaat het vaak ook goed fout. Het begon met een ouderwetse bankrun bij de Silicon Valley Bank (go woke, go broke?) en eindigde (voorlopig) met de ineenstorting van Credit Suisse en dat zijn voorwaar geen kleine jongens op het financiële voetbalveld.
Begint dit dus niet erg te lijken op de financiële crisis die in 2008 begon? Zeker, ook toen vielen er een aantal grote zakelijke banken om met een domino-effect met gevolgen waarvan we nu nog last hebben. En net als toen proberen overheden en (centrale) banken er alles aan te doen om grote schade te voorkomen. Gaat dat ook lukken? Geen idee. In 2007/2008 waren voornamelijk hypothecaire leningen de basis voor het probleem (check de film ‘The Big Short’), nu zijn het vooral staatsobligaties die voor problemen zorgen. Beide kwesties zijn overigens (in-)direct veroorzaakt door overheden!
Moeten wij er iets mee? Ook geen idee, helaas. Om er iets mee te kunnen doen moet je er ook iets aan kunnen doen en we kunnen er weinig aan doen. Behalve dan het bekende rijtje: risico spreiden, risico spreiden en risico spreiden. En je (zakelijke) balans zo kort (= klein) als mogelijk houden, dat vermindert risico.
En vooralsnog: don ’t panic (yet).
Willem & het precariaat
Voor wie het gemist heeft: het Sociaal Cultureel Planbureau heeft weer eens een analyse van de economisch en sociale staat van NL gemaakt en vond uit dat er 7 sociaaleconomische klassen zijn in NL. Op zich is die vondst niet zo heel bijzonder: een eeuw geleden vond Max Weber al zoiets en Karl Marx was Weber daar al in voor. Maar goed: altijd leuk natuurlijk, even kijken in welke klasse je zelf zit. Toch?
Ongeveer tegelijk kwam er een onderzoek uit waaruit bleek dat 6 op de 10 huishoudens het financieel moeilijk hebben, financieel gezond was ‘maar’ 21%. Hoe zich dat dan weer verhoudt tot het onderzoek van het SCP snap ik ook niet helemaal. Of toch wel?
Regeltjes, regeltjes
Afgelopen week kwam de definitieve versie van het Handboek Loonheffingen 2023 uit en dat is altijd weer een hoogtepunt in het leven van de fiscale muizen zoals ik. Eindelijk duidelijkheid, nou ja: een soort van dan.
Voor wie zich wel kan verkneukelen in dit soort wetgeving: het Handboek bevat dit jaar 529 (!) bladzijden. Vijfhonderdnegenentwintig! En dat zijn overigens alleen nog de fiscale regels, er zijn ook nog regels voor de werknemersverzekeringen, pensioenfondsen, de sociale wetgeving en last-but-not least het arbeidsrecht.
Mooi voorbeeldje van de complexiteit van Loonheffingen: de in de loonadministratie te gebruiken code (niet schrikken) als een werknemer vertrekt (om welke reden dan ook). Makkie toch? Mocht je binnenkort een werkgever tegenkomen: toon respect voor diens kennis….
Box 3: bezwaren en rechtszaken stapelen zich op
In het inmiddels (bijna) wekelijkse feuilleton over de belevenissen van de Box3-belasting konden we afgelopen week weer een episode toevoegen, wat zeg ik: meerdere episodes.
De eerste nieuwe episode is dat er nu (nu!) al zo ’n 485.000 bezwaarschriften zijn ingediend tegen aanslagen waar Box3-belasting in zit. StasFin van Rij zoekt (wanhopig?) naar een oplossing voor al die bezwaarschiften; de Belastingdienst is al overbelast, krijgen ze dit er ook nog eens bij.
Tweede episode: de VEB (Vereniging van Effectenbezitters) trekt met tractoren dossiermappen naar de rechter omdat het bezit van aandelen in 2022 wordt belast met 5,5% Box3-belasting terwijl het gemiddelde rendement in 2022 min 14% was. Belasting betalen over een verlies, dat is inderdaad bijzonder (pijnlijk). Overigens is dat verlies geen echt rendementsverlies maar vooral een waardeverlies, maar dat terzijde.
Derde episode: er zijn inmiddels al heel wat rechterlijke uitspraken die erop neerkomen dat de belastingheffing over Box3-vermogen moet gebeuren op basis van het werkelijk behaalde rendement en niet op een door de regering vastgesteld forfaitair rendement zoals nu gebeurt. Het zijn allemaal nog uitspraken van lagere rechters, de uitspraak van de Hoge Raad moet nog komen, maar het dondert stevig achter de fiscale horizon.
Een bijzonder hoofdstuk in de belevenissen van Box 3 is het gegeven dat zelfstandig ondernemers onder (een deel van) de belastingheffing uit kunnen komen door (een deel van) hun geld in hun bedrijf te parkeren omdat het daar geen Box 3-vermogen is. In het verleden ging de Belastingdienst dan al snel blaffen en ook bijten, maar werd een paar jaar geleden door de rechter gemuilkorfd: het aanhouden van een behoorlijk bedrag aan zakelijke financiële reserves voor zakelijk slechte tijden e/o komende investeringen was niet in strijd met de (bedoeling) van de wet, dus dat mocht gewoon. Afgelopen week las ik wel van een rechtelijke uitspraak die er kort gezegd op neer kwam dat je dat ook kon overdrijven. Maar waar de grens dan precies ligt…. geen idee (nog).
Het bleef nog lang gezellig in het fiscale land…., the beat goes on. Deze is ook prima.
Het Corona-tijdperk, week 155: boontje komt om zijn loontje
Lang geleden alweer, mijn wekelijkse berichten over de financiële en fiscale gevolgen van Corona. Vorige week deelde het RIVM ons mee dat Corona geen pandemie meer was, er waren nog wel zieken (zelfs ernstige), maar niet meer dusdanig dat er bijzondere maatregelen nodig waren. Een probleem is het dus nog wel, maar -voorlopig?- niet meer erger dan de gewone griep begrijp ik.
Wat natuurlijk nog wel steeds een probleem is, is de afwikkeling van de financiële steun die de overheid in 2020 en 2021 ‘ruimhartig’ aan het bedrijfsleven heeft uitgedeeld en dan vooral het makkelijk kunnen krijgen van uitstel van betaling voor belastingschulden: de tijd om die af te lossen is inmiddels allang aangebroken (sinds oktober vorig jaar). Dat probleem kruist dan ook weer met de ICT-problemen bij de Belastingdienst (een ongeluk komt dus inderdaad zelden alleen). De Belastingdienst stuurde brieven rond aan alle schuldenaren met een overzicht van hun schuld(en) en de mededeling dat ze achterliepen met aflossen. En dat laatste blijkt niet altijd te kloppen en terwijl de tekst van de brief nogal dreigend was.
The WOZ is back in town
Eigenaren van eigen woningen zaten er al een tijdje met smart op de wachten: de jaarlijkse traditie van de WOZ-taxaties! En het was -ook dit jaar- weer een feest met de door het dak springende waarden per 01 januari 2022: gemiddeld +17%. Van die waardestijging kunnen velen zich een spiksplinternieuwe middenklasser veroorloven, of een nieuwe keuken. Niet echt natuurlijk, want zolang je niet verkoopt is die waardestijging er alleen op papier. Maar desalniettemin: dat (extra) geld is alvast in the pocket. Tot de volgende WOZ-ronde begin 2024 tenminste, want dan gaan – als het goed is – de waarden weer wat omlaag.
Inmiddels worden die eigenaren van alle kanten besprongen (ook al een jaarlijkse traditie die wel steeds verder uitdijt) door enthousiaste ‘bureaus’ die aanraden bezwaar aan te tekenen en zo veel geld te besparen. Natuurlijk kunnen die bureaus dat ook doen, zelfs gratis (want: no cure, no pay).
Is bezwaar maken zinnig en zo ja, is zo ’n bureau dan zinnig?
Hoe werkt die WOZ financieel uit? De WOZ bepaalt drie belastingen en heffingen: de Inkomstenbelasting (via het Huurwaardeforfait), de Waterschapslasten en last but not least de gemeentelijke Onroerende Zaak Belasting (OZB). En inderdaad: een lagere WOZ kan een paar honderd Euro schelen. Je kunt een grove berekening daarvan onder andere hier maken. De Vereniging Eigen Huis heeft ook een systeem om een check te doen, inclusief uitleg wat (verder) te doen.
Zelf kun je natuurlijk ook wat doen. Als eerste: naast de vaststelling + aanslag is er ook een taxatierapport en dat is het eerste wat je moet gaan opzoeken en bekijken, de meeste gemeenten hebben dat rapport op hun website staan. Als tweede: als er in je straat of buurt redelijk vergelijkbare panden zijn: zoek daar de waarde eens van op via het ‘WOZ-waardeloket‘ en let daarbij vooral op het aantal m2 grond en het aantal m2 bewoonbare ruimte, die moeten als eerste enigszins vergelijkbaar zijn. Zie je in die twee databases rare dingen, dan is het wellicht een idee bezwaar te maken.
Of je dat zelf doet of je doet dat via zo ’n bureau is een kwestie van smaak. De overheid heeft inmiddels wel een bloedhekel gekregen aan die ‘bureaus’ en StasFin van Rij broedt op maatregelen die bureaus de wind uit ze zeilen te nemen door een wettelijk verbod of iets van dien aard. Daar kan ik mij wel iets bij voorstellen, aan de andere kant: als die bureaus zoveel succes hebben is er misschien ook bij de overheid iets grondig mis; een bezwaar tegen een aanslag Inkomstenbelasting laten doen door een Belastingadviseur is toch niet heel anders?
Tot slot nog een tip: in veel hypothecaire leningen zit een opslagclausule die door een extra renteopslag (vaak 0,2%) het risico voor de bank dekt dat een pand bij verkoop te weinig oplevert om de hypothecaire lening te dekken. Als de waarde van het huis hoger is dan de hypothecaire lening is dat risico er niet (meer) en kun je vragen die opslag van de rente af te halen, dus check de overeenkomsten die je met de bank hebt.
Box 3: de wereld draait door
StasFin van Rij heeft een brief gestuurd met de laatste stand van zaken en om een enorme hoeveelheid bezwaren, verzoeken en andere schrijfsels te voorkomen in die brief verzekerd dat iedereen recht houdt op aanpassing van de aanslagen 2017-2020 mochten rechters besluiten dat het allemaal toch weer anders moet. We hoeven dus geen boze, dan wel teleurgestelde, brieven meer te sturen; komt allemaal goed.
Hebben we natuurlijk nog de jaren 2021 en (binnenkort) 2022. En later ook 2023, 2024 en 2025, daar geldt die toezegging dan blijkbaar weer niet voor, dus …….
In het fiscale vacuüm dat er nu is lopen de nodige belastingplichtigen naar de rechter(s) om hun recht te halen en het lastige is dat die rechters in hun uitspraken nu alle kanten op springen. Zo kwam er vorige week een uitspraak waarin een rechter (onder andere) besliste dat ‘ongerealiseerde waardestijgingen’ ook tot het belaste rendement (kunnen) behoren. Dus bijvoorbeeld de waardestijging van een verhuurde woning, of aandelen, of….. (bitcoin-bezitters: even opletten dus) en die uitspraak is bijzonder, want dat is sinds 2001 een nieuwigheid. En zoiets is ook niet zonder discussie, want die waardestijging is er alleen op papier zolang er niet verkocht wordt. En dan ontstaat gelijk ook de vraag of waardedalingen dan ook aftrekbaar zijn (Bitcoin-bezitters, opgelet), toch? We gaan maar weer eens zien of de Hoge Raad dit ook vindt, want als dat zo is dan zijn we met z ’n allen wel weer even bezig.
Zelfstandigenaftrek: het moeten wel ‘echte’ werkuren zijn
Welke zelfstandig ondernemer (die niet via een B.V. werkt) kent het niet: de Zelfstandigenaftrek (ZA). Dat is een best interessante fiscale aftrekpost voor ondernemers (hoewel het belang ervan inmiddels jaarlijks sneller devalueert dan de waarde van de Euro de laatste tijd). Om die aftrekpost te claimen moet de ondernemer wel voldoende aannemelijk maken dat de voor die post noodzakelijke werkuren (1.225 per jaar) ook minstens gemaakt zijn binnen de onderneming.
‘Voldoende aannemelijk’ maken dus en dat is – zo blijkt steeds vaker – nog niet zo makkelijk, ondervond een ondernemer die de ZA claimde, maar daar bij de Belastingdienst geen gehoor voor vond. Dus volgde de weg naar de belastingrechter en die was het met de Belastingdienst eens: rammelend verhaal en dus geen Zelfstandigenaftrek. En nog een blijkbaar incompleet verhaal waar de rechter wel raad mee wist.
Best wel logisch eigenlijk, toch?
Nieuwe fiscale plannen moeten toch nog maar even wachten
De regering zit vol met ideeën, wensen en idealen om ons aller leven mooier, makkelijker en rijker te maken. Edoch: dat gaat dus even niet nu, want dat kunnen de computersystemen van de Belastingdienst niet aan en iedereen (en zeker de ondernemers onder ons) weet: zonder inkomsten geen uitgaven. Op zich is er met de inkomsten van de overheid niks mis, het beheren en boekhouden daarvan dreigt spaak te lopen op een rammelend computerpark.
Is het beheren en boekhouden al een enorm probleem, het ontwerpen en uitvoeren van nieuwe regels kan er voorlopig dus al helemaal niet bij. De regering is dus nu wel bezig om van alles te bedenken, het in- en uitvoeren van al die plannen is aan de volgende regering. Veel belastingprogramma’s zijn blijkbaar geschreven in de programmeertaal Cool:Gen en die taal houdt binnenkort op te bestaan (c.q. wordt niet meer ondersteund in techneutentaal). De eerste versie van die programmeertaal stamt blijkbaar uit 1987 en werd ontwikkeld door Texas Instruments (remember that, van de eerste handrekenmachientjes).
Hoe dan ook: rust, rust……









