Henk 
Wederom is er een uitbreiding van het ambtenarenapparaat op komst: een dienst die de belangen van betalende en ontvangende burgers gaat behartigen, een soort fiscale ombudsman dus. De gewone burger heeft hier overigens in eerste instantie niets aan, de Belangenbehartiger is alleen toegankelijk als tweede lijn en dus voor intermediairs (zoals ik bijvoorbeeld) en de betrokken diensten.
Die gaat het vast er druk krijgen, toch?
De ‘Wet transparantie en tegengaan ondermijning door maatschappelijke organisaties’ (Wtmo dus, waarom niet Wttomo?) is (waarschijnlijk, nog even afwachten wat de politiek beslist) op komst. Voornamelijk stichtingen, verenigingen en andere maatschappelijke organisaties die donaties ontvangen gaan daarmee te maken krijgen. We hebben dus al een WWFT (Wet ter voorkoming van Witwassen en de Financiering van Terrorisme) en daar komt dus de Wtmo nog eens bij.
Of ‘bij’: bovenop, beter opgeschreven.
Kort samengevat, die nieuwe wet: de gegevens van donateurs moeten inzichtelijk zijn en (zeven jaar) bewaard worden. Stichtingen en verenigingen moeten hun (jaar-)cijfers publiceren bij de KvK. Voor de (middel-)grote organisaties zal dat allemaal niet zoveel problemen opleveren, die doen dit soort dingen vaak toch al omdat dat bij de ANBI registratie hoort. Het zijn vooral de kleine organisaties die een behoorlijke verzwaring van hun administratieve lasten zien aankomen.
Dus zit je in het bestuur van zo ’n organisatie: be prepared.
De overheid, en haar belangrijkste medewerker: de Belastingdienst, zoeken natuurlijk permanent naar methoden om de belastingheffing efficiënter, sluitender en sneller te maken. Logisch. We leven in het (begin van het) digitale tijdperk, dus er wordt geen methode uitgesloten.
Een methode waar al jaren -met enige hebberigheid- naar gekeken wordt is het systeem via blockchain, aan elkaar verbonden en elkaar controlerende computers (simpel gezegd). Voor de Btw zou dat kunnen betekenen dat een leverancier die een factuur maakt voor een klant de metadata van die factuur gelijk doorstuurt naar de Belastingdienst. Als iedereen dat zou doen wordt feitelijk het opmaken van een Btw-aangifte overbodig. Complex is dat natuurlijk wel, de hoeveelheid data die dan heen-en-weer gestuurd wordt is gigantisch en de foutkans ook Ik zie in mijn fantasie al verloren Btwbedragen door de systemen zwerven). Maar…. een belangrijk deel van het hele gebeuren rond cryptovaluta is op hetzelfde systeem gebaseerd en daar lijkt het toch redelijk goed te gaan. Er worden dus blijkbaar ook al proeven gedraaid.
Mocht dat ooit zo ingevoerd worden is het wel gedaan met al die Excel boekhoudingen die veel kleine bedrijven nu gebruiken, om over de vanouds bekende schoenendozen nog maar te zwijgen.
We gaan het zien, binnenkort in dit theater…. Realtime taxation!
Het zijn bijzondere tijden. Wat eigenlijk normaal is (of zou moeten zijn, of op zijn minst lang zo was) wordt steeds bijzonderder gemaakt. Zoals het bericht dat wij in ons vak de vorige week zagen verschijnen op ons gezamenlijke forum met de Belastingdienst. Dat bericht zelf kan ik natuurlijk niet delen, maar het artikel erover in onze vakpers wel.
Wat staat daar nou eigenlijk? Dat wij -als beroepsgroep- voor onze geachte klandizie geen kosten mogen aftrekken die wettelijk niet aftrekbaar zijn.
Ja duh!
En toch, zo is blijkbaar de ervaring van de Belastingdienst, gebeurt dat met enige regelmaat. Wat dus eigenlijk betekent dat ‘wij’ ons werk niet goed doen. Zeker, het is onze taak creatieve oplossingen te vinden of te bedenken en de grens van het wettelijk toelaatbare op te zoeken. Daar buiten gaan is -vind ik en gelukkig velen met mij – not done, wat wij verder persoonlijk ook van sommige wettelijke regels vinden.
De overheid noemt die rol ‘poortwachter’, je weet wel: die strenge, met hellebaard bewapende, man die iedereen die door de stadspoort naar binnen wil uitgebreid bekijkt en de meegezeulde tassen opent om na te gaan of er geen verboden zaken worden meegesmokkeld. Die poortwachter. Dat zijn wij dus (ook). Onbezoldigd, dat dan weer wel.
Zoiets als dit?
De regering heeft de voorlopige forfaitaire rendementspercentages voor 2026 bekend gemaakt. En die percentages zijn nogal heftig soms: rente sparen 1,44% (redelijk), beleggingen 5,88% (stevig) en overige bezittingen (zoals huizen, crypto ’s e.d. 5,99% (heftig, met als idee ook nog daar 7,77% van te maken). Over dat forfaitaire rendement betaal je straks (na aftrek van de vrijstelling) 36%.
Met het echte rendement hebben deze cijfers weinig te maken, dat kan natuurlijk nu ook nog niet: 2026 duurt nog wel even. De hoge cijfers hebben vooral te maken met het dichten van gaten in de belastinginkomsten van de overheid, ’t is maar dat je het weet. Maar niet getreurd: naast deze forfaitaire heffingsmethode bestaat er ook nog de heffingsmethode op het werkelijk behaalde rendement via de tegenbewijsregeling, maar dat moet je dan wel zelf (laten) regelen. En -aldus deskundigen- het resultaat van deze methode is zeker niet altijd vrolijk makend.
Sinds een paar jaar moeten allerlei soorten financiële en zakelijke dienstverleners politieagentje (moderne term: poortwachter) spelen: op zoek naar ‘ongebruikelijke’ transacties in het financiële verkeer van hun klanten. De WWFT regelt dat. Over die controles zijn inmiddels de nodige heksenjachtverhalen bekend, mensen (vaak ondernemers) die op het rooster werden gelegd voor iets dat, bij nader inzien, helemaal niet zo bijzonder of ongebruikelijk was.
De regering is daar inmiddels ook achter en gaat er iets aan doen. Het moet allemaal wat eenvoudiger, minder bewerkelijk en dus met minder regeldruk. Mooi toch? Dan kan een deel van de mensen die nu al die controles doen ander werk oppakken en dat komt ook prima uit. Het lastige is dan weer wel dat de EU op andere punten toch weer strengere en striktere controles wil. Tja.
Ik heb daar altijd een mooi liedje voor.
Als het goed is weet iedereen inmiddels dat de Belastingdienst vanaf 01 januari j.l. is begonnen met het controleren op schijnzelfstandigheid. En zowaar: zelfs in ondernemersland is er een redelijk grote steun voor deze aanpak. Logisch ook wel: schijnzelfstandigen zijn toch een vorm van oneerlijke concurrentie en/of een risico.
Punt is wel dat er nog heel veel onduidelijkheid is over wat er nou misschien wel of niet kan en mag en die onduidelijkheid gaat nog wel even duren, helaas. Vandaar dit hulpje waar alles veel op een rijtje is gezet, inclusief (onderaan) linkjes naar online testen.
Als je die test overigens doet: bewaar dan het resultaat!! Over een jaartje of twee bij een belastingcontrole zeggen dat je een test gedaan hebt en daar dan geen bewijs van hebben is geen sterk argument, zacht gezegd.
Interessant weetje ook nog: afgelopen week heeft de overheid de interne documenten over deze hele materie openbaar gemaakt moeten maken. Een weer geweldige hoeveelheid documentatie waar grote delen zijn zwart wit gemaakt, maar die toch wel weer wat mooie inkijkjes geven in het overheidsdenken.
Deze kop gebruik ik zo ongeveer ieder jaar rond deze tijd, rond deze tijd komen altijd de ‘koopkrachtplaatjes’ voor het nieuwe jaar in de publiciteit. En kijk: ook dit jaar worden we weer blij gemaakt met stijgende koopkracht.
Op papier dan, die stijgende koopkracht, want of dat echt ook zo uitwerkt? Niet voor iedereen in ieder geval, gepensioneerden en kleine zelfstandigen blijven achter met een geldtekort. Of dat ook altijd zo is, is overigens ook nog maar de vraag.
Hoe dan ook: het Nibud heeft weer een rekentooltje gemaakt, kun je zelf kijken hoeveel leuke dingen je in 2025 extra kunt gaan doen, of juist niet. Have fun!
Het aantal kleine zelfstandigen dat eind 2024 gestopt is, is veel hoger dan in de voorgaande jaren. Echte reden(en) daarvoor weten we natuurlijk niet, maar de nieuwe DBA-regels (of beter: het handhaven van de oude regels) zal vast meegespeeld hebben. De echte schijnzelfstandigen hebben het al gezien (of zijn daardoor gedwongen door hun werkgevers opdrachtgevers). Het aantal starters was blijkbaar ook lager dan gebruikelijk.
En zo doet alle publiciteit rond het hele DBA-gebeuren dus toch zijn (preventieve) werk.
Wordt het -als echte zelfstandig ondernemers- weer gewoon ouderwets gezellig in ondernemersland.
Het is een steeds populairder wordend fenomeen: de familiebank (2020: 645.000 stuks). Wat is dat, een familiehypotheek? Ouders (maar het kunnen ook broers, zussen, neven, nichten, ooms en tantes zijn) die hun financiële schaapjes redelijk op het droge hebben lenen geld aan hun kinderen, vaak voor het kopen van een huis. Dat kan in plaats van een bancaire lening (voor hen die heel veel droge schaapjes hebben) of naast een gewone bancaire lening.
Geld schenken kan natuurlijk ook, maar lenen heeft het voordeel dat de kinderen de rente op de lening kunnen aftrekken als aan een aantal voorwaarden is voldaan.
Met de nieuwe Box3-regels wordt het voor de ouders overigens fiscaal wel minder interessant om het zo te doen.
Eenzelfde fenomeen kennen we al jaren bij eigenaren van een B.V. met overtollig geld, ook daaruit kan geld uitgeleend worden en als die lening voldoet aan zakelijke grondslagen is ook die rente fiscaal aftrekbaar.
Afschaffen dit alles, aldus fiscalist en docent Gerard Staats in het Vakblad Financiële Planning. Het is ingewikkeld (voor de Belastingdienst), het werkt prijsopdrijvend, fiscaal verloederend en vergroot de vermogensverschillen.
Dat geluid (‘afschaffen’) horen en zien we de laatste tijd steeds vaker, proefballonnetje? Ook al omdat ‘de rijken’ zichzelf zo nog rijker maken?
Zeker als de uitlenende ouders vervolgens de te betalen rente ook nog schenken.