Het Corona-tijdperk, week 34: (nog) meer noodsteun en uitstel

Nee, we zijn er (nog lang?) niet vanaf als ik het goed begrijp. Het gaat slechter, het gaat beter en ik snap er langzaamaan ook weinig meer van. Het is ook best lastig en complex, dat snap ik dan ook wel weer. Maar goed, we lopen maar door, zo goed als dat gaat. Wat moeten we anders?
Intussen wil de Tweede Kamer meer en betere noodsteun voor ondernemers. Er komt weer een verlengd uitstel van belastingbetaling (wat blijkbaar ook nodig is met ruim 200.000 ondernemers die nog zo ’n 11 miljard niet betaald hebben, gemiddeld dus zo ’n € 55.000 per ondernemer. Zo!) en de andere nieuwe(re) steunmaatregelen zijn weer opgetuigd. De winter gaat weer beginnen en dus kunnen we onze warme truien weer uit de kast halen; het gaat koud worden. En donker ook.
De KvK deelde ons overigens mede dat het aantal stoppende ondernemers ongeveer even groot is als het aantal startende ondernemers; er zijn dus duidelijk niet alleen pessimisten.

Belastingdienst krijgt zelf controle

Even voor de duidelijkheid: de Belastingdienst is een overheidsdienst die moet controleren of wij als burgers ons wel netjes (genoeg) aan de belastingregels houden én het door ons verschuldigde belastinggeld daarna ook innen. Helder, toch? Sinds 2006 kregen ze er ook nog een klusje bij: de Toeslagen (en vooral dat ging dus iets minder goed, zie het hele KinderOpvangToeslagen-gedoe). Maar er gingen de laatste jaren nog wel wat meer dingen niet helemaal naar wens en zo verviel de Belastingdienst van een goed geoliede machine naar een zwalkend orgaan met een soms bedenkelijke reputatie.
Als belanghebbende (ik dus zelfs twee keer, privé en professioneel) denk je dan: uithuilen, rotzooi opruimen en weer met frisse moed oppakken. Maar zo gaat dat dus niet in ambtenarenland, zo blijkt. Want er wordt niet beter gewerkt (nou ja, misschien dat ook wel): er komt een nieuwe ‘Inspectie’! Dus een nieuw controle-orgaan (ongetwijfeld volledig aangekleed met vele deskundigen, hun PA ‘s, secretaresses en vast ook een boekhouder) dat de controlerende Belastingdienst moet gaan controleren. Ik ben er stil van.

Het Corona-tijdperk, week 33: de boer ploegde voort

Ja, afgelopen week was alweer week 33 sinds begin/half maart de totale paniek losbrak. Die echte paniek is inmiddels grotendeels verdwenen, de druk blijft en de onzekerheid ook. Tot Pasen volgend jaar, las ik vandaag – ruzie in de regering. Oei!
Op financieel & fiscaal gebied gebeurde er afgelopen week niet zo heel veel.
De overheid stelde nog eens 500 miljoen (peuleschil…) extra beschikbaar voor steun aan ondernemers. Mooi! Toch?
Ik zag ook twee interessante en vooral tegengestelde besluiten over de Corona-steun. De eerste ging over een ondernemer die een TOZO-lening had aangevraagd om daar zijn boekhouder van te betalen en een WA-verzekering af te sluiten. Nee, mag niet, aldus de rechter.
De tweede ging over een bedrijf dat de NOW-loonsubsidie gebruikte om zijn bedrijf mee te reorganiseren. Ja hoor, prima – aldus de regering.
Ik vind dat toch lastig, dit soort dingen. Het lijkt er toch op dat de slimmen onder ons er toch vooral weer met de buit vandoor gaan. Toch? Liedje!

Banken mikken ‘gevaarlijke klanten’ over de schutting

Op de voorpagina kun je een bericht lezen over het FIU en dat FIU functioneert vooral op basis van de regels van de WWFT (Wet ter voorkoming van Witwaspraktijken en de Financiering van Terrorisme, ja toe maar!). Die WWFT geldt overigens ook voor mij en mijn vakgenoten. En voor banken dus ook.
En die banken hebben de laatste jaren nogal wat prijzige tikken op de vingers gekregen omdat ze niet goed aan het opletten waren en dus worden banken voorzichtig en zetten klanten buiten die ze niet helemaal (meer) vertrouwen. Afgelopen week las ik over twee rechterlijke uitspraken waarin de banken van de rechter een tik op de vingers kregen omdat ze te ver waren gegaan. Mooie verhalen trouwens ook. Intrigerend. Ik zat me de hele tijd af te vragen over welke bloemen het nou ging…..
Update 08-11-2020: een paar gevolgen van dit alles lees je hier. Brrrrrrr!

Meldingen aan FIU wel of niet zinvol?

FIU? Is dat? FIU = Financial Intelligence Unit (weet je dat ook weer). Enige uitleg over die (dat?) FIU (o.a.) hier. De (het?) FIU krijgt dus meldingen van ‘ongebruikelijke transacties’ van banken, notarissen en aanverwanten (en -zo nodig- dus ook van mij als belastingconsulent) van gebeurtenissen, handelingen, betalingen die mogelijk niet (helemaal) passen in ‘normaal gedrag’ en gaat die meldingen dan onderzoeken. Of niet nauwelijks, aldus dus Investico.
Investico bevestigde wat in onze beroepskringen al langer gedacht wordt: we melden zo nodig wel (want niet melden = stevige boete), maar er gebeurt weinig met die meldingen. Niet waar, dat gebeurt wel degelijk – aldus dus de minister die daar over gaat (Grapperhaus). Los van deze discussie (want ik weet de waarheid hier natuurlijk ook niet); ik zocht in de brief van de minister naar cijfers (kan het niet laten) en het enige cijfer dat ik vond was dat er in 2019 39.544 gemelde transacties als ‘verdacht’ werden gekwalificeerd door het FIU. Oké, dat is een boel. Maar hoeveel meldingen er in 2019 zijn gedaan, dat lees ik dan weer niet. Als dat er een kleine 200.000 zijn geweest dan klopt wat Investico stelt dus wel. En 200.000? Dat zou best eens kunnen. En oja: Big Brothers are dus watching you.