Nieuws

Ojé! De mensen die er verstand van hebben (of beter opgeschreven: verstand van zouden moeten hebben) voorspellen het nu massaal: er komt weer een nieuwe crisis aan. Iemand anders vindt dat het de overheid is die deze crisis gaat veroorzaken, ook dat nog.
Eerst nog even over die mensen die er verstand van hebben. Los van of ze gelijk hebben, was de meneer Wellink niet degene die de vorige crisis zou moeten hebben zien aankomen? Maar goed.
Ja, natuurlijk komt er een nieuwe crisis. De vraag is alleen wanneer, hoe en wie/wat de aanleiding wordt. En hoe we er daarna weer uit komen en wie/wat we als slachtoffers onderweg kwijtraken. Staat al in de Bijbel niet beschreven dat we zeven vette en zeven magere jaren krijgen? Onze voorouders wisten het dus duizenden jaren geleden al: zo werkt dat.
Wat je zelf kunt doen? Aan het probleem dus niets, maar aan je financiële stevigheid wel. Balans op orde? Voldoende buffer? Kostenposten netjes opgeruimd en op scherp gezet? Onnodige ballast overboord?

Prinsjesdag (heet dat eigenlijk nog steeds zo?) komt er weer aan en voordat de Koning gesproken heeft ligt het (natuurlijk goede) nieuws al weer op straat: we gaan er (bijna, 96% van ons – jammer voor die 4%) allemaal op vooruit in 2019: +1,5% zelfs. ‘Tuurlijk joh.
De economie draait weer als een tierelier, de loonsverhogingen aan ambtenaren en aanverwanten worden alvast uitgedeeld en de overheid gaat weer geld overhouden (mogen we dan trouwens die extra belastingen uit de crisisjaren dan weer terug?). Of het echt zo gaat zijn? We gaan het zien. Het grappige is dat meestal achteraf niet wordt gekeken wat die voorspelling waard was. Hoewel: voor 2017 eens een keer wel: de helft van ons ging er op achteruit, aldus het CBS.
En wat was de voorspelling ook alweer voor 2017 (dus op Prinsjesdag 2016)?
Nou dit. Sterkte allemaal!

Nogal in het nieuws de afgelopen week: de studiefinanciering en dan met name het (sociale) leenstelsel. Boze studenten, weer andere regels. RTL Nieuws ging weer stevig op het orgel, want – aldus de studentenbonden: studeren wordt steeds moeilijker en daarna het aflossen van de studieschuld duurder.
Is dat nou ook zo? Echt weten doen we dat (nog) niet, want de gevolgen van dit alles lopen over 35 jaar… en dat is een nogal lange tijd, zacht gezegd. Iemand op HigherLevel heeft zich op zijn rekentuig gestort en komt tot curieuze conclusies. Of het rekenwerk – en dus de conclusies – ook kloppen durf ik nog niet te zeggen, mocht ik eens wat tijd over hebben ga ik ook eens rekenen. Maar interessant zijn de conclusies wel: het valt allemaal reuze mee als je je inkomensplanning goed op orde hebt.

Sinds de invoering van de DBA-regels denderde er een ‘concept’ door de markt dat ‘alle problemen zou oplossen’: de DUBV (Declarabele Uren B.V., hoe verzin je het). Bedacht door een uitzendbureau en opgezet met instemming van de Belastingdienst. Best een nogal prijzig concept overigens, maar dat even terzijde. En een oplossing? Ook terzijde.
Maar dat doet er niet meer toe, las ik. Want de fiscus heeft inmiddels besloten om het hele concept niet meer te accorderen. Zit je, met (en in) je dure oplossing waarin je zowel ondernemer als werknemer bent – dat combineert nou eenmaal niet. Ik dacht het al vanaf het begin: gaat dit wel goed? Modern, creatief ook wel. Een prima verdienmodel, dat zeker. Maar een oplossing?
Volgende oplossing (die komt zo om de 10 jaar bovendrijven): de Coöperatieve Vereniging. Let maar op!

Dat moest en zou anders: dat gedoe met die schijnzelfstandigheid. Weg met de aloude VAR-verklaring, de nieuwe DBA zou alles oplossen. Nou mooi niet dus. Sinds het vervallen van de VAR (medio 2015 alweer) is er een behoorlijke chaos. Inclusief een Belastingdienst die weer actief gaat controleren op die ‘schijnzelfstandigheid’ (waarvan dus nu even niemand precies weet wat dat is).
En dat wordt voorlopig ook nog even niet anders, aldus een blog op LinkedIn. Dat gaat niet eerder dan 2021 worden, beredeneert de jurist daar. Fijn weer: onduidelijkheid dus voor nog minstens twee jaar. Plus (denk ik dan) een jaartje of zes á zeven omdat het nu aan de rechter wordt overgelaten wat die schijnzelfstandigheid dan precies is en dus bezwaar, beroep, hoger beroep, cassatie. See you in about 2027.

Nee hoor, ik ga me niet mengen in die discussie. Ik kijk wel uit, gezien de inmiddels hoog opgelopen emo’s (en ego’s ook). Ik verwijs slechts even terug naar wat ik hier eerder schreef (in november 2017 nota bene) en wat ik daar opschreef klopt nog steeds.
Inmiddels is de onrust over dit hierover wel redelijk uit de hand aan het lopen. Dit las ik afgelopen week bijvoorbeeld. En heel bijzonder is wel het bericht dat buitenlandse aandeelhouders de NL-staat voor de Europese rechter hebben gesleept omdat ze zich gediscrimineerd voelen. Want? Want een NL-aandeelhouder kan die voorheffing (die nu dus afgeschaft gaat worden) verrekenen op zijn aangifte, buitenlandse aandeelhouders kunnen dat soms niet. En dat is niet ‘eerlijk’, vinden ze. De Deense overheid heeft een soortgelijke rechtszaak inmiddels al verloren, dus dat gaat voor NL waarschijnlijk ook niet goed aflopen. Dat gaat de NL-overheid dan 1,7 miljard kosten (aan terug te betalen belastingen). Oei!

Na de droefenis van de crisisjaren zijn blijkbaar de jubeljaren weer aangebroken: zelfstandigen verdienen weer meer. Lees ik tenminste. Zelfs +15%. Zo! Sinds het einde van de crisis, dat dan weer wel.
Dus hoe het nou is in vergelijking met vóór de crisis staat er dan weer niet bij in het bericht. Dan dus maar zelf even op zoek en dit schrijft de ING zelf. Is ook niet compleet (*), maar zegt iets meer. En ja, ik weet het (mijn leraar economie zei het altijd): alles alleen maar uitdrukken in percentages (want x% waarvan dan?) is gevaarlijk, alsof je een stoel alleen mag beoordelen op de kwaliteit van de rugleuning (= *).
Maar we zijn blij! Toch? En weet je wie ook een jubeljaar kende? (nee, nee: Google dat maar zelf). En voor tijdens dat zoeken…. liedje.

Ondanks de vanaf 2017 veranderde regels zijn er nog steeds mensen (belastingbetalers dus, wonen in een klein dorpje in Bretagne ;-)) die in bezwaar en beroep blijven gaan. Dat zijn er zelfs zoveel dat de StasFin akkoord is gegaan met een zogenaamde ‘collectieve rechtszaak’, te voeren door de Bond van Belastingbetalers.
Het zal mij benieuwen wat daar uit gaat komen, als ik dat tenminste nog mee mag maken (Nee hoor,  niets mis hier). De vorige rechtszaken hadden feitelijk resultaat nul. Want dit speelt al jaaaaaaren, zo ongeveer sinds de rente zo laag staat (2012, dus ongeveer of 2009 toen de rente daalde beneden de 4%). Maar ik geef graag toe: Asterix won uiteindelijk ook altijd.

Dat moet dus anders, die (subsidie op) zonnepanelen. Want het kost teveel (belasting-)geld, tenminste: dat las ik deze week. Best ingewikkeld (gemaakt), die ‘energie-transitie’ en daarom dus nu blijkbaar te duur aan het worden.
Dus gaat de overheid op zoek naar knoppen om aan te kunnen draaien als de ‘kosten’ (= subsidies) de pan uit rijzen. Dat snap ik nog wel, maar tegelijk weet ik ook dat als die knoppen dan eindelijk zijn gevonden het niet altijd de verstandigste mensen zijn die eraan gaan draaien. Want geld = geld. Ergens anders las ik dat iemand schreef: doe ik er toch zelf een knopje op (aan/uit)? Dat zou zomaar eens handig kunnen blijken.

Gna, gna… Zagen we die aankomen? Ja hoor, die zagen we (van verre) aankomen. Dit gelezen? En dan vooral over die ‘grensoverschrijdende fiscale constructies’? En dat ‘we’ (= belastingadviseurs dat is) die tegenwoordig moeten melden?
Nou, dat is dus nieuwe business. Want wie kan overzien of een fiscale opzet (wellicht) een grens over gaat? Degenen die daar verstand van hebben en dat zijn dus de belastingconsulenten en aanverwanten. Eh ja, dat zijn ook degenen die dit soort opzetjes bedenken dus.
Extra klus erbij: bedenken en nu ook toetsen (* uurtarief). Mooi! Toch?