Het lijkt erop dat onze nieuwe regering ook voortgaat op de ingeslagen weg richting een verplichte ArbeidsOngeschiktheidsVerzekering (AOV) voor ondernemers (c.q. zelfstandigen), maar de haast is er wel een beetje uitgelopen, aldus RADI. Het plan (wetsontwerp) zou nog in 2024 klaar zijn, maar dat gaan ze niet redden blijkbaar. Waarmee dan de invoering dan ook weer verder naar de toekomst doorschuift.
Dat doorschuiven komt dan (toevallig?) ook wel weer goed uit, want als uitvoerder van die nieuwe regeling (waar dus een kleine 2 miljoen zelfstandigen onder moeten gaan vallen) zou worden uitgevoerd door …. (tromgeroffel): het UWV en wie het nieuws de laatste tijd een beetje gevolgd heeft: daar hebben ze momenteel zo hun eigen problemen. Dat alles laat onverlet dat de overheid dit plan toch gaat doorzetten, dus een oriëntatie op wat er zoals kan en niet kan en wat er zoal te koop is kan zeker geen kwaad. Wie zich in wil lezen, dat kan hier.
Zoals ik hier 2 weken geleden al opschreef: ophef! De overheid (c.q. de Belastingdienst) komt in actie! Dat gaat vast ook gebeuren, maar wel op zijn Nederlands: ‘via een zachte landing en dus geen ‘hysterische jacht’. Vooralsnog dan. Het was nog even afwachten hoe de nieuwe regering met de hele kwestie om zou gaan, het lijkt er nu op dat de plannen van de oude regering gewoon doorgaan, maar dan langzaam – om het lijntje niet te laten breken.
Het jaar 2025 lijkt een overgangsjaar te worden waarin de schijnzelfstandigen er boetevrij vanaf komen en de opdrachtgevers werkgevers niet gelijk met torenhoge boetes onderuit gehaald gaan worden, tenminste, wie zich van zijn goede kant laat zien. In de tussentijd stopt de Belastingdienst met het beoordelen van de modelovereenkomsten. Niet dat er daar nou zoveel van werden gemaakt de laatste tijd, het gaat om het principe. De vraag wordt dus: hoe voorkom je gedoe over die schijnzelfstandigheid? Een hulpsite op mijn vakgebied doet een poging het uit te leggen.
Binnenkort krijgen wij als belastingadviseurs een hoorcollege van de Belastingdienst over hoe de belastingdienst om wil gaan met de recentste uitspraak van de Hoge Raad en hoe dus alle aangiften die nu nog op de plank liggen (vaak nog van 2021) afgewikkeld gaan worden.
Inmiddels stapelen zich de complexe vraagstukken rond de nieuwe regels op, zoals deze. En dat is wel een interessante omdat deze situatie zich wel vaker zal gaan voordoen: de nieuwe regels maken het voordelig om het vermogen anders over fiscale partners te verdelen dan onder de oude regels. Mag dus niet, aldus de Belastingdienst en dat wordt dan weer een rechtszaak lijkt mij zo. Een heel ander idee las ik afgelopen week ook: ‘maak milieuschade bepalend voor belasting Box3‘. Ja, dat is ook een idee natuurlijk. Maarja, hoe bepaal je dat? En wie bepaalt dat? En hoe zet je dat om in cijfers, getallen en percentages? Hoe milieubelastend is spaargeld?
De Kleine Ondernemers Regeling (KOR) voor de Btw was wel erg strak afgesteld en daar is de overheid nu ook achter gekomen, dus worden de teugels wat gevierd vanaf 2025. Die regeling was vanaf het begin geen feest, er begint nu langzaamaan wel wat meer schwung in te komen.
Er komt nu ook een internationale (dat wil zeggen EU) variant voor activiteiten die in een ander EU-land plaatsvinden en dat is dan wel weer mooi. De meeste EU-landen hebben wel een eigen vorm van KOR, maar daar had de NL-ondernemer dus tot nu toe niets aan, vanaf 2025 wel.
Zoals ik vorige week hier dus al schreef: onrust in zzp-land. De Belastingdienst heeft ons inmiddels medegedeeld dat zij vanaf 01 januari 2025 echt gaat controleren en handhaven (ja, dat is even wennen: handhaven!). Zzp ‘ers zien ondertussen al een bui hangen las ik en vooral interessant daar (en niet achter de betaalmuur): de reacties op dat artikel, wat een gekakel en vooral: wat een ‘geen-idee-waar-ik-het-over-heb-maar-ik-heb-wel-een-mening’.
De bank Knab deed een onderzoekje onder haar klanten en ook daar zien de nodige zzp ‘ers een stevige bui aankomen. Of en zo ja waar en hoe die bui precies gaat vallen hangt nog wat in de lucht. De Belastingdienst wil vanaf 2025 dus al losgaan, of de wetgeving daarvoor op tijd klaar is wordt nog een interessante race tegen de klok met als waarschijnlijke uitkomst: dat haalt de finish niet op tijd. Wordt het toch 2026 dus? Nog een maandje of 4 te gaan, als de soep zo heet gegeten wordt als die wordt opgediend. Intussen wordt bij juristen, accountants en aanverwanten druk nagedacht over sluiproutes, olifantenpaadjes en andere slimme oplossingen (want zo gaat dat natuurlijk ook weer). Wat mij dan weer deed denken aan één van mijn eerste singeltjes ooit. Ja, toen al……
Het is allang bekend: na 30 jaar hypotheekrente-aftrek stopt de fiscale aftrekmogelijkheid. Het doel van die regel is natuurlijk duidelijk: het stimuleren van aflossen. Je mag als hypotheekrentebetaler overigens gewoon doorgaan na die 30 jaar, alleen is de rente dan fiscaal dus niet meer aftrekbaar, de schuld en rente verhuist dan naar Box3.
Nu blijkt zich een bijzondere situatie voor te doen waardoor het basisidee onder deze regeling verzuipt in de ingewikkelde belastingwetgeving. In Box 3 wordt de (rest-)hypotheek dus na 30 jaar een schuld en die schuld kan verrekend worden met de bezittingen in Box3. Stel dat over die bezitting € x belasting betaalt moet worden, dan wordt € x (veel) minder als er een hypotheekschuld in Box3 bijkomt. Hier leggen ze dat uitgebreider uit. Het kan verkeren, zo komt Jan Splinter dus toch door de winter….
Als er iets is dat later bekend zal staan als een symbool voor de jaren ’20 dan is het wel ‘maatwerk’. Dus ook ondernemers willen meer maatwerk van de Belastingdienst, vooral als hun situatie (wat) afwijkt van de standaardsituatie. Dat is het resultaat van een onderzoek dat de Belastingdienst onder ondernemers heeft laten doen (nee, mij hebben ze ook weer niks gevraagd).
Minder streng zijn bij kleine fouten staat ook hoog op de agenda, net als een ‘gelijkwaardige behandeling’ (wat dat ook moge zijn). Dat gaat allemaal niet meevallen, durf ik nu al te voorspellen, met zo ’n 30.000 belastingambtenaren op 2,5 miljoen grote en kleine bedrijven en instellingen.
Ooit (een jaartje of 8 geleden) was er een nieuwe wet: DBA (Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties), die wet moest volledige duidelijkheid scheppen op het terrein van arbeidsrelaties: wanneer is iemand nou zelfstandig ondernemer en wanneer is iemand werknemer? Dat ging vanaf het begin al niet goed (want zo makkelijk laat de arbeidsmarkt zich niet regelen), toen kwam Corona en lag alles stil (met een mooie naam: handhavingsmoratorium) en nu wil de regering (c.q. de Belastingdienst) met aanvullende regels (VBAR genoemd, verduidelijking arbeidsrelaties) de strijdbijl weer opgraven en vanaf 2025 paal en perk gaan stellen aan arbeidsrelaties die wel heel erg lijken op werknemerschap, maar juridisch en fiscaal nu als zelfstandig ondernemerschap door het leven gaan. De eerste branches waar scherp naar gekeken gaat worden zijn de gezondheidszorg, kinderopvang en onderwijs.
Dat was het plan althans. Het lijkt er op dit moment op dat ‘vanaf 2025’ vanaf 2026 gaat worden, de exacte regels kunnen waarschijnlijk niet voor einde jaar in de wet vastgelegd worden. De zelfstandigen zelf (althans: hun zelfbenoemde vertegenwoordigers) willen eerst meer duidelijkheid. Binnen de diverse maatschappelijke en economische organisaties is ook nog lang niet voldoende duidelijk wat de overheid precies wil gaan doen, wanneer en bij wie. En waarom. Ondertussen is de overheid zelf al wel bezig om een harde sanering uit te werken. In mijn vakpers vond ik de volgende tekst: “Het ministerie van Financiën streeft ernaar per 1 januari 2025 niet meer te werken met (potentiële) schijnzelfstandigen. Daarbij wordt overigens gewezen op het feit dat alle zelfstandigen ingehuurd worden via mantelpartijen. “Formeel is de schijnzelfstandigheid bij de mantelpartij, maar gezien de voorbeeldfunctie van het ministerie vinden wij het onwenselijk als via zo’n constructie mensen bij ons aan het werk zijn.” Om die doelstelling te halen is een aanvullend actieplan opgesteld”. Kortom: het begint te waaien en die wind zou over niet al te lange tijd wel eens tot een stevige storm kunnen aanwakkeren. Veroorzaakt door de Belastingdienst, maar ook omdat diverse bedrijven en instellingen nu bang worden en alle enigszins risicovolle arbeidsrelaties met zelfstandige ondernemers uit het raam kieperen.
De vakantie is weer voorbij (de zomervakantie dan) en ik pak mijn werk dus weer op. Genoeg te doen de rest van het jaar, zie ik op mijn planbord.
Zoals bij het begin van mijn vakantie hier al opgeschreven: geef me even een dag of twee om alles bij te werken, op te halen, weer in het gareel te krijgen en daarna komt het gebruikelijke ritme vanzelf weer boven drijven. Zoiets als dit dus. See you…..
Nee, ik ben er dus even niet – voorlopig dan, maandag 26 augustus ben ik weer present. Als je me dan een dagje of 2 geeft om me door alle dan opgestapelde berichten heen te werken, brandjes te blussen en diep adem te halen kan ik daarna weer verder te doen wat ik moet doen. Graag even geduld dus.
Ik probeer wel mijn mail in de gaten te houden, maar dat wil bepaald niet altijd lukken op de plekken waar wij gebruikelijk gaan uitwaaien. Bellen doe ik op vakantie niet en gebeld worden kan dus ook niet. Dus is er iets: stuur een mail! De maandaangiften (Omzetbelasting, Loonheffing) juli kan ik eind augustus wat laat, maar nog wel op tijd afwikkelen. Cessatio i feriae te salutant!
