Henk 
Vanaf 2025 verandert de Kleine Ondernemers Regeling (KOR).
Niet echt heel erg ingrijpend, die verandering, maar toch. Een korte uitleg vind je hier. Ik begrijp dat de Belastingdienst alle KOR-gebruikers ook nog een brief hierover gaat sturen, of al gestuurd heeft.
Dus wel even goed opletten weer: ook in veel andere EU-landen veranderen de regels voor de Btw en de KOR.
Denk even goed na of dit voor jou ook gevolgen heeft en zo ja: welke.
Een nieuw plan van de 2e Kamer, of althans een deel(tje) van de 2e Kamer (VOLT en CU): als een Nederlander definitief emigreert naar een ander land dan moet er aan de grens wel even afgerekend worden. Want: “.. dat in mensen die in Nederland zijn opgegroeid veel publieke middelen zijn geïnvesteerd, en dat het om die reden redelijk is om van je verdiensten wat bij te dragen aan de publieke zaak”. Dus: “er een maatregel is die emigratie om belastingredenen tegen kan gaan, namelijk de inwonerschapsfictie voor inkomstenbelasting na emigratie, oftewel de exitheffing”.
Dus je wilt -met al je geld in de pocket natuurlijk- verkassen naar een fiscaal wat vriendelijker land? Of gewoon naar een ander land? Dan komt de overheid eerst even afrekenen over wat je die overheid gedurende je leven gekost heeft (grappig trouwens dat die grenzen dan ineens wel blijken te bestaan, en gehandhaafd, bewaakt ook). Ik vraag me overigens dan gelijk ook af wat er gebeurt als je gedurende je leven in Nederland meer opgebracht hebt dan gekost, voor diezelfde overheid. Krijg je dan geld mee als je emigreert?
Emigreren naar Frankrijk is trouwens misschien nu even wat minder handig las ik.
Mooi Liedje voor het wachten bij de kassa aan de grens.
Regeren is vooruitzien. Dat geldt voor de overheid, maar natuurlijk evenzeer voor de (calculerende) burger, annex belastingbetaler. De overheid heeft vorige week haar wensen en ideeën voor de lange termijn opgeschreven en aan de 2e Kamer gestuurd, inclusief een prioriteitenlijstje.
De calculerende burger kan dus nu ook gaan nadenken hoe met zijn of haar financiën om te gaan de komende jaren. Hoewel het wel wat zoeken is naar concrete(re) maatregelen, het is en blijft toch grotendeels vaag managementgebrabbel politiek wensdenken. Maar goed, het is iets. De ‘zeer vermogende personen’ al dan niet met ‘lucratieve belangen’ weten wel genoeg, die zijn hun koffers al aan het pakken voordat de exitheffingen strakker worden. Een oud liedje voor onderweg….
Het dossier ‘Box3’ is nog lang niet gesloten en opgeborgen, sterker nog: dat dossier blijft nog dominant boven op de stapel ‘ellende’ liggen tot en met in ieder geval 2027. En als ik het in mag schatten: nog tot lang daarna, de wolven ruiken bloed en weten nu waar dat bloed zit: bij de rechterlijke macht.
Inmiddels hebben ze op het Ministerie van Financiën al wel zitten rekenen: dat hele gedoe ‘kost’ de overheid de komende 3 jaar bijna 10 miljard aan belastinginkomsten. Je weet het: per jaar incasseert de overheid een ruime 400 miljard, dus per saldo gaat het om gemiddeld minder dan 1% van de jaarlijkse belastinginkomsten. Peanuts, toch?
En het bleef maar onrustig op het toneel (samenvatting voorgaande actes). Afgelopen week werd via aangenomen moties iets meer duidelijk wat de 2e Kamer bedoelt met een ‘zachte landing’ (wat ik al eerder hier opschreef: kalm aan, dan breekt het lijntje niet).
Alleen, wat het dan wel wordt? Geen idee, nog. Hoewel.
Interessant is wel de tekst van de 2e motie: “in de handhaving coulant omgaan met onbewust onbekwame zelfstandigen…” Onbewust onbekwaam, wie wil die nou een klus laten doen? Maar goed. Relevant is dan wel weer dat “reeds goedgekeurde modelovereenkomsten effectief van kracht .. blijven”. Let wel: dit zijn aangenomen moties, of het ook zo gaat straks?
Ik vond wel een interessante analyse van juristen over wanneer iemand nou wel/niet zelfstandig ondernemer is, doe er je voordeel mee. Want één ding is inmiddels al lang zeker: als de vrijheid om te doen en te laten wat je wilt een belangrijke pijler onder je zakelijke verdienmodel is dan heb je echt een probleem.
In paniek raken? Nee. Gaan handelen? Ja.
ViDA? Vat In the Digital Age, en ja weer in het Engels natuurlijk (wanneer rotten die Engelsen nou eindelijk eens op uit de EU?), in het Nederlands dus gewoon: Btw in het digitale tijdperk. Althans: wat de overheden daar dan van vinden en mee willen. Het keurslijf dat de hele Btw-wetgeving en -administratie aan bedrijven oplegt is namelijk nog niet strak genoeg, de overheid wil nog meer mee kunnen kijken in de keukens van de bedrijven waar het allemaal gebeurt.
ViDA wordt dus een soort ‘Big Brother is watching you’ waarbij een bedrijf van iedere verstuurde factuur een kopietje moet afleveren bij de overheid zodat die overheid kan dan meekijken wat er allemaal gebeurt tussen bedrijven en bedrijven en particulieren. Ik ga dan altijd even rekenen: er zijn zo ’n 2,2 miljoen bedrijven in NL, grote en kleine. Laten die gemiddeld nou eens 500 facturen per stuk per jaar versturen, dan hebben we het dus over 1,1 miljard facturen. In Nederland, want ViDA moet EU-breed gaan werken en dus ook de ‘over de grens facturen’ gaan monitoren, zoals dat overigens nu ook al met het ICP/L-systeem gebeurt. Hoeveel bedrijven er in de EU zijn ga ik maar niet opzoeken. Zien we het voor ons allemaal?
En dat moet goed gaan? En de wereld verbeteren? Ik ben benieuwd.
De dreigende ineenstorting van ondernemend Nederland lijkt te zijn afgewend, de 2e kamer maant tot kalmte, rust en regelmaat meer tijd. Nadat de regering al aankondigde niet gelijk met bijlen en zwaarden boetes door het land te gaan trekken om al die kwaadwillende ondernemers aan te pakken, wil nu ook de 2e Kamer dat de afschaffing van het handhavingsmoratorium niet op stel en sprong per 01 januari a.s. helemaal ingaat.
Tenminste, als de moties daarvoor uit het debat deze week ook worden aangenomen – in deze bijzondere politieke tijden weet je dat immers maar nooit. Er kwamen de afgelopen weken ook wel erg veel signalen dat zo ’n drastisch omgooien van het roer na 9 jaar ‘gedogen’ en wegkijken tot paniekerige reacties en nogal wat economische schade zouden leiden. Plus natuurlijk de vraag of de de handhaven regels (DBA) eigenlijk wel realistisch zijn, de discussie daarover is eigenlijk nooit goed afgerond.
Bedenk: het gaat dus nog steeds over het aanpakken van schijnzelfstandigheid, niet om het fiscaal executeren van alle kleine zelfstandigen. Tenminste, dat is de bedoeling. En de belangrijkste vraag blijft dus hangen: Wat is precies de definitie van schijnzelfstandigheid?
Wat jouw (financiële) plannen voor 2025 zijn weet ik (meestal nog) niet, maar de (financiële) plannen van de nieuwe regering weten we allemaal inmiddels wel. Voor wie nog niet helemaal op de hoogte is verwijs ik kortheidshalve naar bijvoorbeeld deze site, of deze, of deze, of deze. Een overzichtje van wat diverse accountants- en belastingadvieskantoren allemaal zagen vind je hier.
Ik vind het ieder jaar weer leuk om al die financiële plannen met die enorme bedragen eens terug te brengen tot behapbare cijfers, oftewel (in het rekenkundige vakjargon) amortiseren. We zijn volgend jaar in dit land met zo ’n (ruime) 18 miljoen, dus deel ik al die grote bedragen eens door 18 miljoen, dan hebben we het ineens over jouw en mijn portemonnee bankrekening.
De regering wil in 2025 zo ’n € 457 miljard gaan uitgeven, een ruime € 25.000 per gemiddelde inwoner. Daarvoor gaan ze zo ’n € 425 miljard aan belastinggeld bij ons ophalen, dus zo ’n € 23.500 gemiddeld per neus. Het tekort (zo ’n € 1.500 per neus, in totaal bijna € 32 miljard) gaan ze lenen.
Waar komt het belastinggeld vandaan? Het meeste komt van de Loon- en Inkomstenbelasting, een ruime € 97 miljard, zo ’n € 5.500 per inwoner gemiddeld, direct gevolgd door de Btw en accijnzen, samen een kleine € 85 miljard, € 5.250 gemiddeld per inwoner. Andere grote inkomstenbronnen: Zorgpremies (bijna € 41 miljard, € 2.300 per neus), premies volksverzekeringen (bijna € 47 miljard, € 2.600) en de Vennootschapsbelasting (bijna € 47 miljard).
En waar gaat dat geld dan heen? De grootste uitgavenpost is de Sociale Zekerheid met bijna € 115 miljard (€ 6.400 per neus), de Zorg met ook bijna € 115 miljard is een dure post en ook subsidies aan gemeenten & provincies en Onderwijs, Cultuur en Wetenschap tikken met ieder ruim 53 miljard stevig aan.
Om tot slot nog even op dat lenen terug te komen: aan rentebetalingen daarvoor zijn we in 2025 een kleine € 9 miljard kwijt, zo ’n € 500 per neus dus. Maar ach, soms zit het mee en soms zit het tegen….
Langzaamaan komt er steeds meer duidelijkheid over hoe de overheid de Hoge Raad de belastingheffing over privévermogen in Box 3 wil gaan regelen. De afgelopen week verschenen er weer een aantal belangrijke uitspraken waarmee het cirkeltje nu wel bijna rond is. Wat de Belastingdienst afgelopen week overigens ook bekend maakte was dat zij niet voor 2028 in staat is om (geautomatiseerd) met de nieuwe regels te werken, dus tot en met 2027 blijven we fröbelen met het materiaal dat we hebben.
Nog eens even kort samenvatten. Eind 2021 verklaarde de Hoge Raad de tot dan toe geldende belastingwetgeving illegaal, met terugwerkende kracht. Zo ’n half jaar later kwam de regering met aangepaste regels (het ‘rechtsherstel’) in een poging het tij nog te keren en de belastingplichtigen mochten tussen het oude en dit nieuwe systeem kiezen. Alleen: beide systemen waren gebaseerd op (een soort van) forfaitaire berekening en juist dat mocht van de Hoge Raad niet, alleen belasting heffen op werkelijk behaald rendement was in overeenstemming met de Europese wetgeving. Dus verplaatste de discussie zich naar wat ‘werkelijk rendement’ nou precies is en hoe je dat dan uitrekent. De laatste uitspraken van de Hoge Raad gingen juist daarover.
Dat rente op spaargeld, dividend op aandelen of ontvangen huur van een verhuurd eigendom belast rendement is, is al wel duidelijk. Maar is bijvoorbeeld waardestijging van aandelen (of een 2e huis, al dan niet verhuurd) zonder dat er verkocht is een belaste waardestijging (de ongerealiseerde rendementen)? Ja dus. In januari aandelen gekocht voor € 10.000 en die in september verkocht voor € 12.000 is dus € 2.000 gerealiseerd belast rendement en datzelfde geldt als die aandelen op 01 januari in eigendom waren en op 31 december nog steeds, alleen is dat dan ongerealiseerd rendement – desalniettemin belast. Een verhuurd huisje in eigendom? Dan is natuurlijk de ontvangen huur belast, maar ook de waardestijging in het belastingjaar (volgens de WOZ).
Tweede kwestie: mogen er beheerskosten worden afgetrokken van dat fiscale rendement? Nee.
Wel aftrekbaar is de rente op leningen die zijn aangegaan voor dat bezit.
Derde kwestie: wanneer wordt het fiscale rendement behaald? Op het moment dat het ontvangen wordt. Banken schrijven de rente over het jaar ervoor nogal eens bij op 01 januari van het jaar daarna, dan is die rente als rendement dus belast in het fiscale jaar waar die 01 januari in valt. Idem met dividend, huur, etc.
Vierde kwestie: wat te doen met verliezen, waardedalingen? Die zijn in het fiscale jaar waarin ze ontstaan verrekenbaar met positieve rendementen in dat jaar, maar gaan niet mee naar de toekomst, noch zijn ze verrekenbaar met rendementen uit het verleden. Dus wel verliezen, maar geen ander positief rendement? Jammer dan.
Al deze zaken zijn dus (heel) anders dan wat de Belastingdienst nu doet, terwijl het dus eigenlijk wel zo zou moeten. Wie daar nadeel van ondervindt (bij wie het werkelijke rendement dus lager is dan het forfaitaire) kan bezwaar maken tegen de aanslag, een beroep doen op de uitspraak van de Hoge Raad en dan zal door Belastingdienst een lagere aanslag worden opgelegd. Met wel een addertje onder het gras: dat dat rendement lager is moet wel bewezen worden, het zogenaamde tegenbewijs, en dat moet de belastingplichtige zelf (laten) doen.
De Belastingdienst is nu bezig voor die tegenbewijslevering een formulier te ontwikkelen (OWR, Opgave Werkelijk Rendement) en dat formulier komt waarschijnlijk rond juni 2025 beschikbaar. Voor de fiscale jaren 2019 en 2020 moet alleen wel voor eind 2024 bezwaar gemaakt worden om te voorkomen dat die aanslagen verjaren (5 jaar). Aanslagen 2021 en later zijn door de Belastingdienst niet behandeld als daar Box3-vermogen in zat, anders dan spaargelden; de Belastingdienst gaat nu beginnen die aanslagen ook definitief af te wikkelen.
Dat wordt dus……. rekenen!
Wie ‘een auto van de zaak’ heeft en wil aantonen (bewijzen) dat daarmee minder dan 500 kilometer per jaar privé gereden wordt moet lijstjes bijhouden, sluitende lijstjes zelfs. Hoe die lijstjes eruit moesten zien bleef altijd wat in het ongewisse, zolang het maar voldoende ‘aangetoond’ werd. Om het oerwoud aan verschillende soorten lijstjes (handmatige lijstjes, boekjes, geautomatiseerde km-registraties) wat terug te kappen met een begaanbaar pad heeft de Belastingdienst een standaard rittenstaat gemaakt.
Doe er je voordeel mee! Ook prima geschikt voor allerlei andere soorten rittenadministraties trouwens!