Henk

Inderdaad: vakantie. Oftewel: ik ben er even niet.
Voor wie niet zonder kan nog een paar lezenswaardige linkjes over de zaken die nu spelen (eens kijken of die zaken na mijn vakantie ook nog zo ‘hot’ zijn…).

De wet DBA/VBAR, oftewel de strijd tegen de schijnzelfstandigheid. Honderden zzp ‘ers hebben een klacht ingediend bij de ACM en de Ombudsman. En als dat niet helpt? Dan gaan ze naar de rechter, zoals bijna iedereen in deze moderne tijden. We gaan het zien, interessant gaat het zeker weer worden.
De andere kant van deze medaille (en vele andere medailles): het aantal vacatures daalt snel (want AI, toch?).
En is NL nou fiscaal een duur land, of juist niet? Over dat onderzoek zou ik nog wel het een en ander willen melden, maar daar heb ik nu de tijd niet meer voor.
Box3, de Belastingdienst is begonnen met ‘de hersteloperatie’. En gelijk komen de bijzondere gevallen al boven drijven. Dat wordt -durf ik nu al te voorspellen- weer een hele grote verzameling ‘gangen naar de rechters’.

Anyway: ik vertrek voor een paar weken naar het buitenland, ik wil het allemaal even niet meer weten.
See you eind augustus.
Is er iets gebeurt, of gaat er iets gebeuren dat je me wilt laten weten? Stuur een mail, ik probeer daar af en toe naar te kijken (als dat lukt op de plekken waar wij zitten) en anders zie ik het in ieder geval als ik terugkom en pak ik het zo snel mogelijk op.

Altijd leuk (en ook leerzaam natuurlijk) om in de keuken van de Belastingdienst te kijken: hoe controleren ze daar een ingediende aangifte? Nou, grotendeels geheel geautomatiseerd dus – maar dat wisten we al. Wie in de aangifte Inkomstenbelasting geen rare (d.w.z. afwijkende) dingen doet wordt geheel geautomatiseerd afgewikkeld richting een definitieve aanslag. Wijkt er wel iets af, dan wordt de aangifte ‘uitgeworpen’ (uit het geautomatiseerde proces dus) en belandt op het bureau van een nieuwsgierige belastingcontroleur die eens goed gaat kijken naar wat de geachte belastingplichtige beweert, of die bewering wel juist is en of die wel past in de fiscale regels.

Tot zover niets nieuws. Heel af en toe krijgen we een kijkje in wat ‘het systeem’ ziet als raar, dan wel ‘afwijkend’. Deze keer naar aanleiding van vragen in de 2e Kamer over de aftrek van zorgkosten (voorheen: ziektekosten). De manier van invullen bepaalt mede of een aangifte nader wordt bekeken of naadloos door het systeem schuift. Wat je precies moet doen, of nalaten, wordt natuurlijk niet volledig uit de doeken gedaan, maar het geeft een idee. Op eenzelfde manier worden ook andere aftrekposten bekeken.

De bekende kogel is door de even bekende kerk: MinSoZa van Hijum heeft zijn wetsvoorstel om ‘het’ allemaal te regelen naar de 2e Kamer gestuurd. Hoelang het dan duurt voordat de wet ingaat is altijd de vraag (plan is 01 juli 2026) en hoe die wet er uiteindelijk uitziet ook, maar voor het eerst sinds 2016 gebeurt er tenminste weer eens iets op wetgevend gebied. Mooi citaat uit de toelichting op de wet: “Als je aangestuurd wordt in je werk en je loopt geen ondernemersrisico, dan ben je een werknemer en heb je recht op de zekerheid die daarbij hoort. En als je echt zelfstandig werkt en onderneemt, dan is daar alle ruimte voor.”

Klinkt mooi, punt is natuurlijk wel: dat is al ruim een eeuw zo en alle pogingen voorheen om dit wettelijk te regelen zijn tot nu toe (deels) onuitvoerbaar gebleken, of op zijn minst onpraktisch. Want het probleem, dat blijft en dat probleem is dat het onderscheid tussen een werknemer en een ondernemer niet altijd even makkelijk te zien is. Plus dat er nogal wat ‘vrije jongens’ zijn (en meisjes ook natuurlijk) die hun werk gewoon niet als loonslaaf willen doen.
Anyway. (Bijna) iedereen stort zich nu op het in het wetsontwerp genoemde minimum uurtarief van € 36, terwijl het probleem natuurlijk veel groter is dan dat alleen en die € 36 natuurlijk ook makkelijk te omzeilen is.
Maar goed, we gaan het zien, over een jaartje weten we meer.

Citaat: “De Financial Intelligence Unit Nederland (FIU) heeft vorig jaar bijna 3,5 miljoen meldingen ontvangen van ongebruikelijke transacties. Vooral het toenemende inzetten van schijnbedrijven baart zorgen.” Zo, bijna 3,5 miljoen meldingen (vorig jaar waren dat er nog zo ’n 2,3 miljoen). Ik denk: ik kijk eens even na hoeveel mensen er daar werken, maar daar doen ze nogal geheimzinnig over (of in modern newspeak Nederlands: weinig transparant).

Want dat lijkt me een hoop werk, 3,5 miljoen (vaak toch redelijk vage) berichten nalopen. Als je daar gemiddeld een uurtje over doet heb je toch zo ’n kleine 2.000 fulltime medewerkers nodig. Anyway, zorg dat je niet tussen die meldingen zit – dat is niet goed voor je naam en reputatie. Dus denk eraan: geen ongebruikelijke dingen doen!

De grootste en vervaarlijkste fiscale waakhond van de overheid is de FIOD. Als je er echt en bewust een soepzooitje van gemaakt hebt dan komt die FIOD bij je op bezoek en dan heb je een probleem. Toch? Dat blijkt er nogal van af te hangen, zoals blijkt uit dit artikel. Ingewikkeld is het wel allemaal, zo blijkt ook uit dat artikel; in de oude Winnetouverhalen zou die tegen Old Shatterhand zeggen: ‘Opperhoofd Staat spreekt met dubbele tong’.

Dat de praktijk nogal eens harder is dan de leer op dit gebied blijkt ook uit dit artikel over de Belastingdienst en het wankele evenwicht dat ze daar moeten zoeken tussen fraude opsporen aan de ene kant en privacy waarborgen aan de andere kant.
En dan hebben we natuurlijk ook nog een overheid die ferme taal gebruikt.
Ze hebben het er maar druk mee, daar in Den Haag. En ondertussen ……..
Goed nieuws op dit gebied is er ook: banken gaan ons minder snel derdegraads ondervragen als we contant geld opnemen.