De spanning stijgt, en de chaos in den Haag ook: wat te doen met (of aan) de uitspraak van de Hoge Raad over de onrechtmatige belastingheffing in Box 3? De ideeën buitelen inmiddels over elkaar heen en ‘de politiek’ maakt natuurlijk van de gelegenheid gebruik om alle eigen stokpaarden weer van stal te halen. De StasFin legt deze gloeiend hete aardappel inmiddels even weg, tot aan de voorjaarsnota (mei, handig ook want dat is na de Gemeenteraadsverkiezingen). Op zich nog wel logisch, dat vooruit schuiven, het is me ook nogal een kwestie. De rechterlijke uitspraak gewoon volledig honoreren (= ongelijk toegeven, teveel geïncasseerde geld terugbetalen) en het tekort -van zo ’n 20 miljard- dan bezuinigen is natuurlijk geen optie. Toch?
In ieder geval komt er – aldus de StasFin – volledig rechtsherstel en de Tweede Kamer wenst spaarders ruimhartig te compenseren. Hé, waar kennen we die woorden van? Groningen? De aan de Coronamaatregelen bungelende ondernemers? Studenten met een grote studieschuld? Toeslagaffaire? All of the above…. Dus dat gaat niet gebeuren, dat ruimhartige. De coalitiepartijen zijn het ook nog niet met elkaar eens over de oplossing, maar stelden al wel vast dat ‘het draagkrachtbeginsel‘ (de sterkste schouders dus) leidend moet zijn. Dat wordt dus -voor degenen met vermogen in Box 3- een sigaar uit eigen doos.
Ondertussen gaat de Belastingdienst (volgens haar jaarplan 2022) ‘bouwen aan vertrouwen‘ en ‘burgers en bedrijven deskundig en persoonlijk ondersteunen als dat nodig is’. En ook ondertussen is ‘het niveau van toezicht achteraf door de Belastingdienst bij alle doelgroepen gedaald’.
In arren moede doe ik hier dan maar weer een passend liedje uit de oude doos bij (ook als eerbetoon aan Meatloaf).