Een geschil (verschil van inzicht, ook goed) tussen de Belastingdienst en een b.p. (= ons vakjargon voor een belastingplichtige). Een geschil over waar die b.p. woont en dat is belangrijk: het land waar een b.p. woont mag belasting heffen over diens inkomen.
Ja, ik weet het: dat ligt iets (nou ja, iets) ingewikkelder dan ik het hier nu opschrijf maar we houden het even kort. De b.p. in dit geval vindt blijkbaar dat hij (zij?) niet in NL woont en de Belastingdienst heeft daar zo eigen gedachten bij naar het lijkt.
Maar hoe bewijs je nou zoiets? Waar iemand ‘woont’ dus, want wat is ‘wonen’? Een belangrijke factor daarin is waar iemand ’s sociale leven zich afspeelt en voor sommigen is een regelmatig museumbezoek daar een belangrijk onderdeel van. Dus vraagt de Belastingdienst alle (ja, alle!) gegevens op van de landelijke Museumjaarkaart (die b.p. blijkbaar heeft). Want als je iedere week naar een museum in NL gaat…. wordt het lastig uitleggen dat je in Portugal huist. De museumjaarkaart-club weigert die gegevens (want privacy) en de Belastingdienst zet toch door. Gokje: gaat ze dit winnen of niet?
Maand: november 2018
Cash verdwijnt, de N.Bank maakt zich zorgen
Onderzoek van de Nederlandse Bank: minder dan 4 op de 10 betalingen gaat nog met contant geld. Op zich prima (en ook zo bedoeld en gepland door alles en iedereen), maar veel verder dan dat moet het toch niet gaan aldus diezelfde bank. Want?
“Cashloos maakt je als samenleving kwetsbaar” lees ik in een krantenartikel hierover. Dat zou zo maar eens kunnen kloppen natuurlijk: zonder stroom ook geen betaalpasgeld en dus geen handel. En er zijn blijkbaar ook mensen die het niet lukt om hun financiën op orde te houden als ze niet in hun portemonnee kunnen zien wat ze doen.
De Bank publiceerde ook een aardig onderzoekje: bij winkeliers, horeca en groothandel en dus eens niet onder geleerden en politici. Leerzaam, voor wie het wil weten.
Hoeveel (en wat) betaal jij contant? Ik schat zomaar in geen 40%, toch?