Nieuws

We weten het al: het jaar 2020 gaat een interessant (& belangrijk) jaar worden voor kleine(re) ondernemers. Denk aan de plannen voor de verplichte Arbeids Ongeschiktheids Verzekering, denk aan de plannen om de fiscale faciliteiten voor ondernemers (aanzienlijk) te verminderen en denk ook aan de principiële discussie: wie is wel en wie is er niet ondernemer (in fiscale zin), de wet DBA dus (weet je nog wel oudje, die wet?).
Verschillende organisaties waarin ondernemers zich verenigd hebben, hebben de minister die hier blijkbaar over gaat (Koolmees, Sociale Zaken, sic!) een voorstel gedaan over dat laatste: de definitie van de ‘echte’ ondernemer. Volgens die organisaties (kort door de bocht opgeschreven) gaat het huidige ministeriële plan ervan uit dat iedereen in loondienst is en als dat niet zo is moet dat ‘bewezen’ worden (opt-out) en dat doet geen recht aan diegenen die er bewust voor kiezen ondernemer te zijn.
Zoals ik al schreef dus: het gaat een spannend jaar worden: 2020.

Ja, dat willen we allemaal wel weten natuurlijk. Toch?
Een échte controle dan wel te verstaan (vakjargon: een ‘boekencontrole’): er komt dan een echte belastingcontroleur bij je langs om je boeken en bescheiden door te ploegen en na te gaan of dat allemaal klopt met wat er in je aangiften staat.
Voor 2020 weten we die kans nog niet, wel wat er in 2019 is gebeurd en wat de plannen voor 2020 zijn. StasFin Vijlbrief heeft er een heel verhaal (even doorklikken, pdf) over opgeschreven en dat is natuurlijk best interessant. In 2019 kregen dus ongeveer 6.100 kleine ondernemers (daar zijn er ongeveer 1,5 miljoen van!) zo’n boekencontrole, 0,4% kans dus (in 2019). Nou ja: 0,4% is wel meer dan de kans om de Jackpot van de Staatsloterij te winnen (0,0000-en nog zowat), maar minder dan een uitbetaling op de roulette in het Casino (1:36, kleine 3% dus). Dus als je gokken leuk vindt…., zou ik naar het casino gaan.
Leuk om te lezen ook (onder vraag 4): onze belastingmoraal is weer iets gestegen in 2019, naar 3,87 van 5, in gewone schooltaal dus een 8-. Krijgen we met z’n allen toch nog ergens een ruimte voldoende voor van onze overheid. Dat zouden ze vaker moeten doen ;-). Ik ben alleen wel benieuwd hoe ze zoiets meten……

Het rommelt al lang in Box 3, dat is geen nieuws. Al sinds jaren klaagt alles-en-iedereen over de hoogte van de Box 3-belasting omdat spaargeld nagenoeg niets meer oplevert en de (?r)overheid toch ieder jaar weer belastinggeld komt ophalen. Klachten tot aan de Europese rechters zelfs, want het zou in strijd zijn met het Europese verdrag voor de Rechten van de Mens (wegens diefstal). Die klagers hebben overigens (grotendeels) gelijk gekregen.
Dus wat doen (veel) mensen? Die ‘vluchten’ in aandelen omdat daar het rendement nog wel +0% is (en mede daarom doen die aandelen het op de beurzen ook zo goed, de wet van vraag en aanbod….). Maar de overheid heeft wel geluisterd en past de heffing op vermogen langzaam aan: minder belasting op spaargeld en meer belasting op aandelen. Slim hè? Er komen weer nieuwe regels aan en dat betekent dat die beleggers (weer) de pineut zijn, zo las ik afgelopen week in de Financiële Telegraaf. Tja. Bij dit soort zaken schiet er altijd een liedjestekst (mooi liedje ook, trouwens) door mijn hoofd. En het nieuwe boek van Thomas Piketty verkoopt ook al goed…..

De werkgeversorganisaties vinden dat het wel wat minder kan met al die fiscaal-financiële hulp voor (kleine) ondernemers. Tja. De (grote) werkgevers dus. Oké. De vakbonden (werknemers) vinden dat trouwens ook. Mooi, dat ze dat allemaal vinden. Maar, maar…… wat vinden die bijna 2 miljoen ondernemers dan? Nee, die vinden dat natuurlijk helemaal niet zo leuk, maar die hebben nou eenmaal geen lobbyisten in Den Haag dus dat is jammer dan….
Het moet natuurlijk allemaal geleidelijk gebeuren, dat versoberen. En alleen gelden voor de ‘onechte’ ondernemers en…, en….. Maar toch, er wordt inmiddels al (een beetje) gesleuteld aan de fiscale faciliteiten voor ondernemers en blijkbaar is dat nog niet genoeg.
En die ‘onechte’ ondernemers? Wie zijn dat en hoe herkennen we die? Daar wordt ook aan gewerkt: de computer moet dat allemaal gaan regelen….. Ojé. SkyNet komt eraan…..

Dit (hier schrijven over wat er zoal speelt op mijn eigen vakgebied) doe ik niet vaak, maar het moet nu echt even. Want afgelopen week rinkelde er een harde alarmbel over iets waar ik mij al tijden aan irriteer: onze (ook mijn) rol als onbezoldigd opsporingsambtenaar politieagent.
Eerst hier wat uitleg.
Iedereen en alles moet dus op allerlei zaken gaan letten en, als dat volgens de richtlijnen moet, daar melding van maken bij het FIU (wel eens van gehoord? Hier vind je ze, Wiki hier). Herinner je je nog die 700 miljoen boete voor de ING? En laatst een wat lagere boete voor de ABN? Die deden dat dus niet goed genoeg, volgens de overheid. Ja, dat gaat over dezelfde wet als waar ik het nu ook over heb: de WWFT. Maar wat blijkt dus, aldus de beroepsgroepen dan: vervolgens doet de overheid veel te weinig met al die meldingen. Want te weinig personeel.
Tja…..
Ondertussen heeft de ING 2.000 mensen aan het werk die alles en iedereen aan het ‘screenen’ zijn. Ik las laatst (nee, ik weet niet meer waar) dat iemand die al 40 jaar particulier klant was bij een bank een zakelijke rekening aanvroeg. Die aanvraag duurde 6 weken (voorheen 1 a 2 weken) en de rekening werd alleen maar gegeven als de klant maximaal 10% van zijn omzet cash afstortte.
Zeker, die meneer aan het einde van het artikel heeft wel een punt, maar dit soort krampachtige toestanden is wel de totaal andere kant van wat goed en werkbaar is en waar de goeden weer eens onder de kwaden moeten lijden ter meerdere glorie van ….. ja, van wat?
Nah ja… als (schrale) troost dit dan maar?

Binnenkort worden we weer overspoeld door reclames vanwege de overheid: ‘we’ ‘moeten’ weer aangifte Inkomstenbelasting 2019 doen. Voor 01 mei. En natuurlijk heeft de overheid ons dat aangeven weer zo makkelijk mogelijk gemaakt. Toch?
Nou valt dat allemaal wel mee (of tegen, zo je wilt): zowel die 01 mei als dat makkelijk zijn in de praktijk nogal relatief.
Wat betreft dat makkelijk: ik zag afgelopen week de jaarlijkse checklist 2019 van het Register Belastingadviseurs langskomen: 10 bladzijden met vragen en dan zit eigenlijk nog niet eens alles aan complexe kwesties er expliciet in. Misschien is mijn (veel kortere) checklist dan toch ook wel handig……. (maar die is exclusief voor klanten ;-))

Heel vroeger had je nomadenstammen die rondtrokken op zoek naar voedsel en water (en soms ook vrede en veiligheid). Toen was dat voor prehistorische overheden ook al een probleem, want ‘onder wie’ vielen die eigenlijk?
Voor overheden is dat natuurlijk wel een issue, ‘onder wie’ iemand valt. Dat heeft natuurlijk iets met gezag te maken, maar vooral toch ook met het innen van belastingen. Inmiddels hebben we een nieuwe vorm van deze nomaden: de digitale nomade. Lastige mensen qua fiscaliteiten, die digitale nomaden. Want of ze verdwijnen volledig van de fiscale radar, of ze worden door zoveel radarstations opgevangen dat ze volledig kaalgeplukt worden. Ingewikkeld ook, zoiets als dit. Skypen dan maar? Of Facetimen?

Een bijzondere en grappige (nou ja, voor de betrokkene wat minder grappig) rechterlijke uitspraak zag ik deze week. Kijk eens rond in die uitspraak, curieus toch?
Ik heb in zo ’n geval nog wel eens de (vaak onbedwingbare) neiging uit te zoeken over wie dit nou gaat. Zo moeilijk is dat niet als je een beetje de weg op het internet weet te vinden. Heb ik niet gedaan deze keer.

Ken je die, dat verhaal over ’the Two Towers’? Een moderne variant daarvan zijn misschien ‘de twee belastingschijven’ (dat waren er voorheen drie en overigens ooit zelfs zeven).
Dat hele gebeuren is voor mij en mijn vakgenoten best interessant natuurlijk, en natuurlijk ook belangrijk voor iedereen met inkomen en/of vermogen, oftewel: de geachte Belastingplichtigen (Bp’s, in onze vaktaal).
Ingewikkelde materie ook, want in dit artikel wordt omstandig uitgelegd dat die verandering van drie naar twee schijven maar een deel van de fiscale werkelijkheid (of complexiteit) is. Lees het eens door; de mate van beschaving kun je aflezen aan de complexiteit van de regels…… Toch?

Althans: dat is het plan. Een nieuwe StasFin op de Belastingdienst (Hans Vijlbrief) en een nieuwe StasFin op de Toeslagen & de Douane (wat een curieuze combi overigens, heel bijzonder): Alexandra van Huffelen. Beiden hebben een partijkaart van D66 op zak, net als hun voorganger Menno Snel trouwens.
Volgens de gebruikelijke orakels op TV zijn ze allebei ‘bestuurlijke zwaargewichten’ die deze klus aan moeten kunnen. Of dat zo is? Ik heb geen idee. Wat ik wel weet is dat het qua automatisering niet echt lekker loopt bij de belastingdienst en dat is alvast mijn understatement van deze week. Wat ik ook weet is dat er plannen (nou ja, plannen…ideeën) zijn de hele belastingwetgeving binnen niet al te lange tijd ingrijpend op de schop te nemen. En het moet dan allemaal weer terug naar de menselijke maat, ook dat nog. Ik zou zeggen: veel succes!
Ohja: nog een mooi statement van de nieuwe StasFin las ik: de Belastingdienst moet weer saai en degelijk worden. Yes please.