Henk

De verplichte AOV voor ondernemers is op komst

door

Al jaren wil ‘Den Haag’ ondernemers een wettelijk verplichte verzekering tegen Arbeidsongeschiktheid (AOV) opleggen. Zo ’n wet hadden we ooit (de WAZ), maar die is wegens totale onwerkbaarheid in 2004 maar weer afgeschaft, maar ze blijven het toch proberen. Voor zo ’n regeling zijn ook wel wat goede redenen op zich (onverzekerde ondernemers krijgen nu immers niks en vallen eventueel terug in de bijstand – door ons allen betaald), maar de andere kant is wel dat zo ’n regeling al snel verzand in logge ambtelijke bureaucratie.

Desalniettemin: tenzij de nieuwe regering de koers drastisch verlegd (wat natuurlijk altijd kan) gaat zo ’n van overheidswege opgelegde en dus verplichte verzekering er komen. Ik zag dat er een webinar over de plannen is en ik zou die bekijken als ik jullie was, een slimme meid is immers op haar toekomst voorbereid.
Het gaat ook om behoorlijke bedragen qua premie.

De Belastingdienst heeft vele portalen

door

Er wordt heel wat digitaal gecommuniceerd tegenwoordig, ook met de Belastingdienst. Om dat allemaal enigszins te kunnen reguleren heeft de Belastingdienst een noemenswaard aantal ‘portalen’ in het leven geroepen om al die digitale communicatie (goed) te laten verlopen. Zie de Belastingdienst in deze als een middeleeuwse stad met verschillende stadspoorten en het is een stad met heel veel stadspoorten. Met een navenant aantal poortwachters natuurlijk, dat ook – stel je voor dat iedereen zo maar overal binnen kan wandelen. Toch?

Inmiddels zijn het zoveel poorten geworden dat bezoekers niet meer goed weten via welke poort ze het beste naar binnen kunnen en daarom heeft de Belastingdienst kort geleden een routekaart gemaakt en gepubliceerd. Amaï. Dat is meer poort dan stadsmuur. Maar in ieder geval weet je nu de weg….. Nu die routekaart nog vinden natuurlijk, Google it ;-).
En dan te bedenken dat er ook nog een paar geheime poorten zijn.

Nieuw in dit land: Box 3 peildatumarbitrage

door

Mensen zijn (over het algemeen) best slim. Toch? Bijvoorbeeld als het gaat om het betalen van belasting. Sinds de muren van Jericho Box3 zijn ingestort tiert de fiscale creativiteit weer welig. In de toekomstige oplossing wet, maar ook in hoe de Belastingdienst nu voorlopig de te betalen belasting over vermogen uitrekent, speelt het soort vermogen een grote rol. Spaargeld wordt laag belast (op ongeveer 1%) en aandelenbezit hoog net als verhuurde 2e huizen (beide op ongeveer 6%). Het vermogen dat gebruikt wordt voor die berekeningen is het vermogen van 01 januari.

Mensen zijn dus vaak best slim en die gaan (laten) nadenken, en rekenen. Dus als ik mijn aandelen op 25 december verkoop, dat geld op een spaarrekening zet om dat geld vervolgens op 10 januari weer om te zetten in aandelen bespaart me dat dus zo ’n 5% belastinggrondslag?! Dat klopt ja. Wat scheelt dat dan? Stel: het gaat om € 100.000, dan hebben we het dus over € 100.000 maal 5% = € 5.000 maal 36% belastingheffing = ongeveer € 1.800, bij een miljoen is dat dan dus ongeveer € 18.000 belasting. Kijk, daar hebbie wat aan….. Ander trucje: geld lenen (in Box3 aftrekbaar op zo ’n 3%) en op een spaarrekening zetten (belast op 1%).
En zo zijn er nog wel wat meer creatieve gedachten gesproten in vele breinen..

In Den Haag zijn ze hier inmiddels ook achter en ze hebben er iets op bedacht: peildatumarbitrage. Als je dit soort dingen doet met (voornamelijk) de bedoeling om belasting te ontwijken (zoiets heet fraus legis) dan gaat deze slimme fiscale vlieger niet op. Welke waarde de Belastingdienst dan neemt is nog een interessant aandachtspuntje, net als het antwoord op de vraag hoe dat zit met mensen die min of meer regelmatig aandelen aan- en verkopen.
Ik zie weer vele rechtszaken aankomen.
En oh ja, toch bezig met Box 3: dit is er ook nog. Je zult maar een fiscale partner zijn.

Nieuwe subsidie: SLIM

door

In de (toch al zo volhangende) subsidieboom is weer een nieuwe tak geënt: SLIM. SLIM subsidieert ‘een leerrijke werkomgeving’. De managementtaal in deze subsidieregeling is weer van een hoog gehalte, maar kort samengevat (en voor zover ik het begrijp dan natuurlijk) wil de overheid via SLIM het bedrijfsleven stimuleren om niet te blijven hangen in oude gebruiken, maar op zoek te gaan naar nieuwe manieren van werken.

Mooi toch? Het eerste wat je dan wel moet leren is hoe je die subsidie moet aanvragen en daar heeft de overheid een ‘menukaart‘ (hoe verzin je het) voor ontwikkelt. Ik zou zeggen: tast toe.

De WWFT in actie

door

De WWFT, laatst nog uitgebreid aan de orde in het tv-programma Radar. Advies: terugkijken!! Als ondernemer kun je zomaar ineens zwaar in de penarie zitten. Een recent voorbeeldje uit de praktijk is dit geval. Oei! Dit is ook wel een leuke, als context.

Het net wordt steeds strakker aangetrokken, er komt een nieuwe Europese Anti Witwas Autoriteit (je rijdt er straks langs op weg naar het zonnige zuiden). Mooi citaat: “Fraudeurs, oligarchen en andere criminelen die niet stoppen aan de grens kunnen zich niet langer verschuilen”, zegt PvdA’er Paul Tang, die namens het Europees Parlement over de AMLA onderhandelde. Verdachte transacties zijn goed voor zo’n 1,5 procent van het bruto binnenlands product van de EU (ruim 130 miljard euro), schat de Europese Commissie”.
Ok, 1,5%. Voor NL zou dat dan om zo’n 15 miljard per jaar gaan. We gaan het weer zien, denk ik dan maar weer. In dat zonnige zuiden slapen ze er niet minder om denk ik.

Handhavingsplan arbeidsrelaties openbaar, we gaan weer los!

door

De Belastingdienst vraagt je gewaardeerde aandacht voor het volgende: “de ambitie om het handhavingsmoratorium arbeidsrelaties uiterlijk per 1 januari 2025 op te heffen wordt uitgewerkt“. Huh?
Hoe zat dat ook alweer allemaal?
Huur je als ondernemer iemand in voor een (of meerdere) klus(sen) dan kan dat als werknemer in loondienst of als zelfstandig ondernemer (met factuur enzo, je kent dat vast wel – al is het maar van de mijne). Wat is het juridische en fiscale verschil tussen die twee en wanneer is iemand zelfstandig ondernemer en wanneer moet die klus via loondienst (zelf aannemen of uitzendbureau)?

Heel kort samengevat was er t/m 2015 de VAR (Verklaring Arbeidsrelatie) waarmee zelfstandige dienstverleners konden aantonen zo zelfstandig te zijn dat ze als zelfstandig ondernemer konden worden ingehuurd door een opdrachtgever en dus geen werknemers waren.
Vanaf 2016 kwam er een andere regeling: DBA (Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties) waarin met (door de Belastingdienst vooraf goedgekeurde) modelovereenkomsten moest worden gewerkt om die zelfstandigheid vast te stellen. En als dat vaststellen niet kon was er dus automatisch sprake van loondienst. Die deregulering verliep al snel daarna zo chaotisch dat we met z ’n allen gingen doen waar NL zo goed in is: gedogen (oftewel: iedereen deed maar wat en keek tegelijk de andere kant op). De Belastingdienst bleek al snel ook niet in staat dat allemaal voldoende te controleren (en handhaven dus ook) en toen kwamen de Coronajaren met als gevolg: alles lag stil. Met een mooi woord: moratorium. We zijn nu dus 8 jaar verder en de overheid (i.c. de Belastingdienst) is van plan vanaf 2025 de zaak weer stevig op, en vooral ook aan, te pakken.
Vandaar dus het in de aanhef gelinkte ‘handhavingsplan’.
Oftewel: het speelkwartier is voorbij, we gaan vanaf 2025 weer de klas in: stilzitten, mondje houden en doen wat je gezegd wordt (althans, zo was dat in mijn jonge tijd). In de Tweede Kamer is de discussie over dit alles inmiddels losgebarsten over de vernieuwde regels (met de mooie naam Wet verduidelijking beoordeling arbeidsrelaties en rechtsvermoeden, afkorting VBAR?).
Ondernemers die andere ondernemers inhuren voor klussen, of ondernemers die zich laten inhuren voor klussen moeten dus dit jaar weer gaan nadenken hoe met het nieuwe beleid het beste om te gaan. Nog 9 maandjes te gaan!

En hoe denken we zelf dat het gaat?

door

Zien we nu vervaarlijk donkere economische wolken aan de horizon of is dat een fata morgana? Lastig. Wie het weet mag het zeggen. Wie het kan weten, of zou moeten weten, is het Centraal Planbureau (CPB), dat heeft niet voor niets ‘plan’ in hun naam staan, toch? Nou dat CPB ziet toch wel wat problemen aan de horizon, kort samengevat: de overheid geeft teveel geld uit. Dat kan en komt ook vaker voor (zoals in 2024, 2023, 2022, …), maar het begint langzaamaan toch te knijpen. Wat dus betekent: of bezuinigen of belastingen verhogen. Of van allebei wat.
Was dat wat Omtzigt (voor-)zag toen hij van de onderhandelingstafel weg vluchtte?

Een stevige tegenvaller hebben we al kunnen boeken: de Nederlandse Bank leed in 2023 een verlies van 3,5 miljard. Zo! Banken die verliezen lijden, oei! Maar dan zijn we er nog niet, het bedrijfsleven begint ook te piepen. Dat artikel zit weliswaar achter de betaalmuur, maar de boodschap is uit de kop alleen ook wel duidelijk: het economische bootje vaart niet de goede kant op. Afgelopen week deed ook de Tweede Kamer nog een duit in het zakje met de angst dat het innen van belastingen moeilijker gaat worden: er stromen teveel ervaren ambtenaren uit de komende jaren. Als afsluiter van de berichten uit de afgelopen week: pas op met Bitcoins (enzo)!
In dit scenario is dan dit bericht ook wel weer bijzonder, lijkt me ook een goed plan: iedere belastingplichtige bepaalt voortaan zelf waar zijn/haar zuur verdiende belastingcentjes wel/niet aan besteed mogen worden.




Nieuwe regel: het klimaatlabel?

door

Alsof we al niet genoeg regels hebben: banken stellen voor om voor alle huizen naast het inmiddels bekende energielabel ook een klimaatlabel te hangen. Dat is dan natuurlijk ook weer goed voor de economie, althans: goed voor de werkgelegenheid (en minder goed voor onze portemonnee dus ook). We kunnen inmiddels zelf al op buurt- en soms zelfs straatniveau kijken welke ellende ons huis de komende jaren te wachten staat.
Kassa!


Samenwonen en samen huis hebben, best ingewikkeld

door

Samen een huis kopen en tegelijk (nog) niet getrouwd zijn, dat komt nogal eens voor. Daar is ook niets mis mee, maar het levert wel een paar cruciale aandachtspunten op las ik hier. Want als je getrouwd bent en geen huwelijkse voorwaarden hebt opgemaakt geldt het wettelijke huwelijksvermogensrecht en dat recht geldt niet voor samenwoners. Zaken die voor getrouwde stellen dus min of meer automatisch geregeld zijn, zijn dat niet voor samenwoners.

Voor getrouwden zonder huwelijkse voorwaarden valt in principe (bijna) alles wat ze financieel doen en laten in de gezamenlijke pot, voor samenwoners is dat niet zo. Met name als de ene samenwonende partner meer geld inbrengt in de huisaankoop of verbouwing dan de andere kunnen er (onbedoeld) hele scheve financiële verhoudingen ontstaan. Is dat inderdaad ook onbedoeld (wat het kan ook bedoeld zijn natuurlijk) dan moet er iets geregeld worden en dat kan (c.q. moet) via een samenlevingsovereenkomst. Liefst natuurlijk vooraf. Daar hoort ook een liedje bij!
En oh ja: we leven tegenwoordig in een rare wereld waarin de dingen niet altijd zijn wat we denken dat ze zijn.

Toeslagen: ingewikkeld hoor

door

De Toeslagen, in (ongeveer) deze vorm bestaan ze alweer sinds begin 2006 (Kabinet Balkende II, CDA/VVD/D66. Die hadden toen samen 78 zetels, nu zijn dat er nog 38, ja ja!). Na een enthousiast begin begon er in die Toeslagen al snel de rot te komen, werd het mede daardoor steeds ingewikkelder (gemaakt) en kwamen er ook steeds meer problemen mee. Inmiddels hangt meer dan de helft van NL aan deze subsidieverslaving: jaarlijkse kosten ongeveer € 19 miljard, bijna 6 miljoen huishoudens en 9 miljoen mensen zijn er financieel (mede) afhankelijk van.

Al jaren is er discussie over wat met die inmiddels krakkemikkige Toeslagen te doen. Er is inmiddels in politiek Den Haag brede overeenstemming dat de Toeslagen (in deze vorm) weg moeten. Maar ja, wat dan? En daarnaast: hoe doen we dat, met dus 9 miljoen ‘verslaafden’? Cold Turkey (liedje!) kan natuurlijk niet. Het gaat, aldus de huidige regering, meerdere kabinetsperiodes kosten (* 4 jaar dus) om dit hele gebeuren om te bouwen tot iets nieuws.
Ze gaan hun 25 jarig jubileum dus wel halen, die Toeslagen.