Belastingdienst mag klikbrieven geheim houden

Klikbrieven (het zullen tegenwoordig wel mailtjes zijn, of appjes, sms’jes), altijd een lastig fenomeen. Toen al en nu nog steeds. Mensen die denken de maatschappij te helpen door over hun buren, familie, kennissen te klikken bij de Belastingdienst, terecht of onterecht. Of een concurrent in zwaar weer te brengen door te klikken over diens (al dan niet vermeende) zwartwerken (je kent dat wel, ‘kan ook zonder Btw’).

Als de Belastingdienst dan (al dan niet mede) op basis van dat klikken eens gaat kijken bij de geachte belastingplichtige dan wil het slachtoffer natuurlijk wel graag weten hoe de Belastingdienst op het idee kwam om eens bij hem/haar te komen kijken. De vraag is dan: moet de Belastingdienst de inhoud van die klikbrief dan laten zien? Nee, zegt een rechter. Kort samengevat: het privacybelang van de klikker gaat boven het informatiebelang van de geachte belastingplichtige.

Schijnzelfstandigen, and the beat goes on

We moeten met z ’n allen iets te doen hebben, toch? Dus dan maar de strijd van de overheid tegen de schijnzelfstandigen. De overheid is die strijd in ieder geval deels aan het winnen, las ik afgelopen week: het aantal kleine zelfstandigen neemt af.

Een ander bericht afgelopen week was wat alarmerender: het gaat blijkbaar niet zo goed met die kleine zelfstandigen. Een half miljoen ondernemers (vooral de kleinere) heeft het financieel zwaar. En sparen doen ‘we’ (nou ja, een derde) blijkbaar ook al niet. Voordeel is dan weer wel dat de Belastingdienst, samen met gemeenten, actief gaan kijken naar mensen met oplopende schulden.
Om terug te komen op de ‘war’ van de Belastingdienst ‘on’ schijnzelfstandigen: er is zowaar een volledig uitgeschreven protocol (versie 5.0 al) hoe de Belastingdienst moet handelen als ze op bedrijfsbezoek komen om daar de boekhouding te controleren op uitbetalingen aan schijnzelfstandigen.
Bij dit alles past een deuntje uit de goede oude tijd (nee, een andere deze keer).

Kwestie schijnzelfstandigen: makkelijker kunnen we het niet maken

We zitten nu twee maanden in het ‘post moratorium tijdperk’ en de effecten van het besluit van de overheid (en haar uitvoerder de Belastingdienst) om weer bovenop deze kwestie te gaan zitten worden merkbaar. Volgens de KvK zijn er 25% meer bedrijven opgeheven dan in 2024. Is dat alleen hierdoor? Vast niet, maar meewegen zal het vast. Ook leuk: 600 zzp ‘ers die door de overheid zijn ingehuurd om de Toeslagenaffaire tot een goed einde te brengen lopen de kans op een boete.

Ook de Hoge Raad wordt inmiddels het hele proces ingetrokken en stelt (terecht, vind ik) vast dat bij de beoordeling of iemand een echte, dan wel een schijnzelfstandige is naar alle omstandigheden gekeken moet worden. Hebben we iets aan deze uitspraak? Ja. Dat betekent dat het toch wat ingewikkelder ligt dan de overheid tot nu toe probeerde voor te spiegelen. We zijn begonnen …….

Box3, het gaat er langzaamaan om spannen

Even terug naar het verleden: eind 2021 (ja, 2021) begon het gedoe echt (echt, want het donderde al jaren achter de horizon) met het bekende kerstarrest van de Hoge Raad. En na dat begin: chaos, over elkaar heen struikelende bestuurders, rechters, politici, deskundigen en ‘mensen-met-een- mening’. Oplossingen die net zo snel werden bedacht als weer afgeschoten. En nu is het maart en wachten we op de poging tot een echte (voorlopige) oplossing: het formulier voor de tegenbewijsregeling dat in mei moet verschijnen.

Ondertussen lopen vele discussies nog gewoon door. Bijvoorbeeld in de Tweede Kamer, waar ze worstelen met vastgoedbeleggers (omdat het effect van de geplande regeling toch wel erg nadelig blijkt uit te werken, zie hier bijvoorbeeld). En eigenlijk twijfelen ze daar over de hele regeling. En dan hebben we natuurlijk ook (nu al weer) lastige randgevallen en rechters die daar dan weer iets mee moeten (of willen, kan ook). Kortom: als we denken vanaf mei weer met andere dingen bezig te kunnen gaan…..
En ohja, voor wie zich echt wil inlezen: via een WOO-verzoek zijn (bijna) alle ambtelijke documenten, mails, correspondentie over het kerstarrest nu openbaar. Mooi avondje leeswerk….

De 10 tips voor de startende ondernemer

Afgelopen week kwam ik dit artikel tegen. Grappig altijd, dit soort algemene waarheden verpakt in modern taalgebruik (en dus vooral gericht op jongeren). Ooit, lang geleden (in 1983 om precies te zijn) begon ik zelf met een eigen bedrijf, samen met Peer van Bakel, en dat bedrijf is redelijk succesvol gebleken. Toch? Laten we samen de tips eens langslopen, maar dan zoals we dat in 1983 zagen.

1. Ontmoet anderen… Nee, niet gedaan. Hoewel, wel het werk van heel wat concurrenten bekeken.
2. Join community… Nee, ook niet gedaan, of misschien ook wel – maar dat waren dan vooral klanten.
3. Zoek samenwerkingen…, Nee, ook niet gedaan, dat gebeurt vanzelf als je slim en alert bent.
4. Focus op een duidelijk probleem…. Nee, ook al niet gedaan, wisten wij veel toen. Gewoon aanpakken en goed naar je klanten luisteren.
5. Zorg voor een goed financieel… Raar misschien, maar nee – ook niet gedaan. Ons ondernemingsplan van toen was ook een drama.
6. Zet perfectionisme aan de kant…, Dat hebben we juist ook niet gedaan en dus wel geprobeerd gelijk zo goed als maar mogelijk te zijn in wat we deden.
7. Zorg dat je vindbaar bent… Dat was toen natuurlijk niet zo makkelijk als nu, maar ook dat hebben we niet gedaan. Een paar jaar later wel.
8. Voorkom schijnzelfstandigheid … Die kwestie speelde toen ook al, maar was geen punt als je je zelfstandig genoeg opstelde en presenteerde.
9. Start niet met een te laag … Helaas, wel gedaan. Dat levert later best problemen op, maar in het begin is het wel goed voor klantenwerving.
10. Have fun! Dat hebben we toen zeker gedaan ja.

En zo zie je maar, gewoon goed nadenken, alert zijn, goed luisteren en durven.

Ondernemen is geen wetenschap, ondernemen moet je doen. Werknemers hebben een baan, ondernemen zijn ondernemers, dat is het verschil.