Nou ja, the final countdown. Er staat ons nog veel te wachten, maar er is een belangrijke stap gezet: de Hoge Raad heeft zijn (of haar?) ei gelegd over een aantal wezenlijke kwesties. Live op TV te zien zelfs, een unicum. Waar ging het vooral om nu? Dat de belastingheffing op Box 3-bezit die we sinds 2001 kennen onwettig was weten we al sinds eind 2021. Om het door die uitspraak ontstane gat te vullen, totdat de nieuwe wetgeving er is (vanaf 2027 is nu het plan), bedacht de overheid het ‘Rechtsherstel’ met een andere heffingsvorm als tijdelijke oplossing. Dat Rechtsherstel is door de Hoge Raad nu ook (grotendeels, voor iedereen behalve spaarders) in de prullenmand gemikt: een andere vorm van belastingheffing dan die gebaseerd op feitelijk behaald rendement is niet conform de mensenrechten en dus verboden.
En dus? Ja, wat nu? Goede raad is duur. De StasFin gaat nadenken en heeft daar 8 weken voor nodig. Ondertussen verzoekt de Belastingdienst ons allen beleefd, doch dringend, om vooral nog even te wachten met het massaal indienen van bezwaren, verzoeken en wat dies meer zij. Belastingadviseurs zien ondertussen grote omzetkansen en veel overwerk in het verschiet en ook ik ga natuurlijk binnenkort mijn database maar eens doornemen. Je hoort.
De Hoge Raad heeft ook regels opgeschreven hoe dat werkelijk behaalde rendement dan moet worden berekend en vastgesteld, want dat gaat ook geen sinecure worden in nogal wat gevallen. Veel informatie die daarvoor nodig is is in het verleden helemaal niet verzameld, want dat was niet nodig voor de belastingheffing (van toen). Dat wordt dus graven in oude ordners, dan wel digitale documentatiemappen.
Wie wat bewaart, die heeft wat – zo wisten onze voorouders al. Liedje!
Het is – vind ik dan – wel weer bijzonder dat een door de regering gemaakte wet die daarna ook door het parlement is goedgekeurd vervolgens door een rechter onderuit wordt geschoffeld, net zoals bij de CO2/klimaatregels en de stikstofperikelen. Als dat een gewoonte gaat worden gaan we nog rare tijden meemaken.
