In dit land hebben we veel belastingregels. Erg veel. Zelfs heel erg veel. Dan is het dus de vraag: zijn die nou echt allemaal nodig? Voegen ze iets toe? Maken ze het leven beter? Makkelijker?
De regering is de laatste tijd bezig al die regels tegen het licht te houden, juist om deze vragen van een antwoord te voorzien.
Afgelopen week kwamen er twee van die regels in de belangstelling en wat blijkt? Ze voegen nauwelijks iets toe, sterker nog: ze zitten vaak ook nog in de weg.
De eerste set regels gaat over de fiscale aftrek van giften: die stimuleren het geven van giften aan goede doelen, maar leiden nauwelijks tot extra giften. Oftewel: de mensen die geld geven doen dat in verreweg de meeste gevallen toch wel, ook zonder fiscaal voordeel. En (vind ik) zo hoort dat ook: je geeft geld omdat je dat nuttig vindt, daar hoef je niet ook nog eens fiscaal voor gesubsidieerd te worden door andere belastingbetalers.
De tweede set regels is de Landbouwvrijstelling: ook al niet doelmatig.
Vorige week bleek ook de fiscale aftrek van het gebruik van Openbaar Vervoer door werknemers voor woon-werkverkeer nauwelijks een effect te hebben en alleen gebruikt te worden door ‘de happy few’.
Als er een nieuwe regering komt: werk aan de winkel!